Άγιος Πορφύριος – Με απαλό τρόπο να βάλουμε στο νου μας τον Χριστό λέγοντας την ευχή

~ Η νοερά προσευχή γίνεται μόνο από εκείνον που έχει αποσπάσει την χάρη του Θεού. Δεν πρέπει να γίνεται με τη σκέψη, «να τη μάθω, να την καταφέρω, να τη φθάσω», γιατί μπορεί να οδηγηθούμε στον εγωισμό και στην υπερηφάνεια.

Χρειάζεται πείρα, λαχτάρα, αλλά και σύνεση, προσοχή και φρόνηση, για να είναι η προσευχή καθαρή και θεάρεστη. Ένας λογισμός, «είμαι προχωρημένος», τα χαλάει όλα.Τι να υπερηφανευθούμε; Δεν έχουμε τίποτα δικό μας. Αυτά τα θέματα είναι λεπτά.

Να προσεύχεσθε χωρίς να σχηματίζετε στο νου σας εικόνες. Να μη φαντάζεσθε τον Χριστό. Οι Πατέρες ετόνιζαν το ανεικόνιστον στην προσευχή. Με την εικόνα υπάρχει το ευόλισθον, διότι ενδέχεται στην εικόνα να παρεμβληθεί άλλη εικόνα. Ενδέχεται και ο πονηρός να κάνει παρεμβολές και να χάσομε την χάρι.

Η ευχή να γίνεται μέσα μας με το νου και όχι με τα χείλη, για να μη δημιουργείται διάσπαση και ο νους να πηγαίνει από δω κι από κει. Με έναν απαλό τρόπο εμείς να βάλομε στο νου μας τον Χριστό, λέγοντας απαλά απαλά: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Να μη σκέπτεσθε τίποτα, παρά μόνο τα λόγια «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Τίποτ’ άλλο. Τίποτα. Ήρεμα, με τα μάτια ανοικτά, για να μην κινδυνεύετε από φαντασίες και πλάνες, με προσοχή και αφοσίωση να στρέφεσθε στον Χριστό. Να λέτε την ευχή με τρόπο απαλό και όχι συνέχεια, αλλά όταν υπάρχει διάθεση και ατμόσφαιρα κατανύξεως, η οποία είναι δώρο της θείας χάριτος. Χωρίς την χάρη αυτοϋπνωτίζεσαι και μπορεί να πέσεις σε φώτα και πλάνη και παράκρουση.

Να μη γίνεται η ευχή αγγάρια. Η πίεση μπορεί να φέρει μία αντίδραση μέσα μας, να κάνει κακό. Έχουν αρρωστήσει πολλοί με την ευχή, γιατί την έκαναν με πίεση. Κάτι γίνεται, βέβαια, κι όταν το κάνεις αγγάρια, αλλά δεν είναι υγιές. Ούτε να χρησιμοποιείτε τεχνητούς τρόπους. Δεν χρειάζεται ούτε μικρό σκαμνάκι, ούτε σκύψιμο της κεφαλής, ούτε κλείσιμο των ματιών. Λένε πολλοί: «Κάτσε σ’ ένα μικρό σκαμνάκι, σκύψε και στύψου και συγκεντρώσου». Αλλά πού… Δοκιμάστε να δείτε. Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα, για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια, όταν έχει θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στο δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Να μη δένεσθε με τον τόπο.

Το παν είναι ο έρωτας στον Χριστό. Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει με λατρεία, με πόθο τις πέντε λέξεις, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δεν χορταίνει. Είναι λέξεις αχόρταστες! Σ’ όλη σας τη ζωή να τις λέτε. Κρύβουν τόσους χυμούς!

πηγη https://simeiakairwn.wordpress.com/2015/09/16/άγιος-πορφύριος-

Άστραψαν και βρόντηξαν οι Μητροπολίτες κατά της κυβέρνησης

Οι Έλληνες Ιεράρχες για ακόμη ένα Σαββατοκύριακο έστειλαν τα δικά τους μηνύματα τόσο για το εθνικό μας ζήτημα όσο και για επιμέρους θέματα.

<<Η Μακεδονία είναι ελληνική. Κάποιοι αθεόφοβοι και απάτριδες έλυσαν το αίνιγμα>>, σχολιάζει σε νέα παρέμβασή του ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος και τονίζει:

<<Έπειτα από την Συμφωνία της Κόκκινης Γραβάτας, που υπογράφηκε στις Πρέσπες, το Στρατηγείο του «ΑΝΤΙ-ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ» Στρατηγού Ζαχαριάδη, το αίνιγμα της Μακεδονίας, καθώς φαίνεται, οριστικά πλέον λύθηκε! Οι εξελίξεις έρχονται υπό την μορφή καταιγίδας! Ετοιμάζουν «ένωση» της Μακεδονίας ..ακρωτηριάζοντας την Ελλάδα, όπως επιθυμεί το Βερολίνο! Μακάρι να είναι φαντασιώσεις! Με αντάλλαγμα μια γραβάτα η Ελλάδα μας πουλήθηκε! Μακάρι να είναι ψέμματα!>>

Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος μίλησε για κοιμώμενες συνειδήσεις και επισήμανε πως μας λείπει το αγωνιστικό πνεύμα κατά της αμαρτίας και κατά του πειρασμού. Δεχόμαστε, σε πολλές περιπτώσεις αδιαμαρτύρητα, όσα αντίθεα, ανθελληνικά και ανήθικα νομοθετούν οι κρατούντες της πατρίδος μας.

<<Και ο πλέον αδαής βλέπει να βάλλεται η Ελλάδα σε πολλά μέτωπα ταυτόχρονα και να υλοποιείται με τον τρόπο αυτό το σκοτεινό σχέδιο των εχθρών της πατρίδος μας. Μόνο συμπτώσεις δεν μπορούν να θεωρούνται οι επιθέσεις κατά της Εκκλησίας, η αλλοίωση της θρησκευτικής αγωγής των νέων Ελλήνων, η διαστρέβλωση της ιστορίας μας, ο ηθικός βόρβορος που έφθασε στο σημείο ο «ναός» της δημοκρατίας να στολίζεται στα χρώματα της σημαίας της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ και τέλος η συνθηκολόγηση και η άνευ όρων παράδοση στα Εθνικά μας θέματα. Ξεπουλήθηκε η ποτισμένη με αίμα μαρτύρων και ηρώων Μακεδονία μας και τώρα σειρά έχει η παραχώρηση Ελληνικών χωρικών υδάτων στην Αλβανία. Στις δύσκολες αυτές στιγμές χρειάζεται όλοι μας να εντείνουμε την προσευχή μας και να γυρίσουμε στον Χριστό, στην μοναδική μας ελπίδα και απαντοχή>>, ανέφερε.

Αλλά και ο Μητροπολίτης Σερρών Θεολόγος αναφέρθηκε στο μεγάλο ζήτημα της Μακεδονίας, που αυτές τις μέρες κυριαρχεί στις ψυχές των Πανελλήνων. 

<<Αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας είναι πρόκληση στην ιστορική μας αυτοσυνειδησία, στην ιστορική αλήθεια, στην εθνική μας αξιοπρέπεια, στα αίματα και στις θυσίες των πατέρων μας. Η Μακεδονία υπήρξε ανέκαθεν ο προμαχώνας της Ελλάδος. Αν όλα ανατραπούν στον βωμό των σκοπιμοτήτων και των συμφερόντων, αύριο θα έρθει η σειρά της Θράκης, της Κύπρου, της Ηπείρου. Το πρόβλημα πρέπει ν΄ αντιμετωπίζεται με νηφαλιότητα, χωρίς κραυγές και ακρότητες, αλλά και με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα. Ουδείς δύναται, ούτε εκείνοι που διοικούν αυτόν τον τόπο, να διαγράψει και να υποστείλει τα εθνικά μας δίκαια, διότι η ιστορία είναι αδέκαστη και η κρίση της θα είναι καταπέλτης για εκείνους που αποφασίζουν ενάντια στην αλήθεια και στο αυτονόητο…>>. Ο Μητροπολίτης Θεολόγος αναφέρθηκε και στην μεγάλη ευθύνη της Εκκλησίας μας, <<η οποία πρέπει να σταθεί στο μέσον, για να αποτρέψει ενδεχόμενο διχασμό και διχόνοια…>>

Σε άλλο μήκος κύματος ο Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την Ελληνική Ορθόδοξη οικογένεια, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι Έλληνες είναι πλέον ένας λαός που συνεχώς γερνάει καθώς οι νέοι μας φοβούνται να κάνουν παιδιά.

Εξ αυτού του γεγονότος το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο και καθώς η χώρα μας έχει καταστεί χώρα υποδοχής μεταναστών, οι οποίοι παρεμπιπτόντως συνεχώς πληθαίνουν, αυξάνεται κατά αυτόν τον τρόπο ο κίνδυνος της εξαλείψεως του Έλληνα, όπως τον γνωρίζαμε έως σήμερα. Χωρίς όμως να είναι απόλυτος επεσήμανε ότι οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ ξενοφοβικός λαός χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την Ιστορία μας και καταδεικνύοντας μέσω της παραδόσεως, της πίστεως των ηθών και των εθίμων μας τους τρόπους με τους οποίους κάναμε όλους όσοι έρχονταν να κατοικίσουν στην Πατρίδα μας Ελληνόψυχους.

Βέβαια επεσήμανε ότι ποτέ στο παρελθόν ο αριθμός των μεταναστών δεν ήταν τόσο μεγάλος και ταυτόχρονα ο αριθμός της τεκνοποιίας των Ελλήνων τόσο μικρός. Η σύγκριση αυτή είναι που προβληματίζει όλους όσοι αγαπάμε την Πατρίδα μας.

Στο δημογραφικό πρόβλημα αναφέρθηκε και ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως Βαρνάβας καθώς και στην διαφορά της προηγούμενης γενιάς με την σημερινή επισημαίνοντας πως <<πήραμε την ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή>>.

Τέλος και ο Μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων χθες το απόγευμα άστραψε και βρόντηξε για το Μακεδονικό.

<<Καί αὐτό θά πρέπει νά τό ἔχουν πάντοτε ὑπόψη τους φίλοι καί ἐχθροί, γείτονες καί σύμμαχοι. Θά πρέπει νά τό ἔχουν ὑπόψη τους καί σέ αὐτές τίς κρίσιμες ἡμέρες γιά τήν πατρίδα μας καί τή Μακεδονία μας, πού κάποιοι νόμισαν ὅτι ἀρκεῖ μία ὑπογραφή, ἀρκεῖ μία συμφωνία γιά νά κλείσει δῆθεν ἕνα θέμα πού ἐκκρεμεῖ χρόνια, τό θέμα τοῦ ὀνόματος τοῦ γειτονικοῦ μας κράτος. Ξέχασαν ὅμως ὅτι δέν ἐκκρεμοῦσε μέ δική μας ὑπαιτιότητα, ἀλλά μέ ὑπαιτιότητα τῶν γειτόνων μας, πού δένἤθελαν νά ὑποχωρήσουν ἀπό τίς παράλογες ἀπαιτήσεις τους νά ὑφαρπάσουν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας, νά κλέψουν τήν ταυτότητά μας, νά σφετερισθοῦν τόν πολιτισμό μας· πού δέν ἤθελαν νά ἀπαρνηθοῦν τίς ἀλυτρωτικές τους ἐπιδιώξεις καί τίς παράδοξες θεωρίες γιά ἕνα δῆθεν μακεδονικό ἔθνος. Κάποιοι τά ξέχασαν ὅλα αὐτά καί νόμισαν ὅτι ξεχάσαμε καί ἐμεῖς τήν πατρίδα μας, τήν ταυτότητά μας, τήν ἱστορία μας, τήν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια, καί θά δεχθοῦμε τή συμφωνία πού ὑπέγραψαν καί παραβιάζει κατάφορα τά δίκαιά μας, τά δίκαια τῆς Μακεδονίας μας, γιά τά ὁποῖα ἀγωνίσθηκαν, θυσιάσθηκαν καί ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ πατέρες μας.

Ὅμως δέν τά ξεχάσαμε ὅλα αὐτά οὔτε πρόκειται νά τά ξεχάσουμε, ὅπως δέν πρόκειται νά ξεχάσουμε καί ὅσους τά παραχώρησαν μέ μία ὑπογραφή πού ἔβαλαν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ, καί θά πρέπει νά τό διακηρύσσουμε μέ κάθε τρόπο καί πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις αὐτό>>

Πηγή - https://www.pentapostagma.gr/2018/06/%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CF%81%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84.html

Ο Χριστός είναι το παν

• Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δε βλέπεις τον Χριστό σε όλα σου τα έργα και τα σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό.

Πώς το κατάλαβες;
Θυμάμαι κι ένα τραγούδι.

«Σύν Χριστῶ πανταχοῦ,

φόβος οὐδαμοῦ».

Το ‘χετε ακούσει; Ε; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.
Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπουμε τον Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδελφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο. Είναι το παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει: Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; 

Είμαστε αδέλφια. Βρε, εγώ δεν είμαι… δεν βαστάω την κόλαση στο χέρι, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω. Σας θέλω να χαίρεσθε μαζί μου τη ζωή». Κατάλαβες;
Έτσι είναι ο Χριστός. Δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία, ούτε ενδοστρέφεια, που ο άνθρωπος σκέπτεται ή βασανίζεται από διάφορους λογισμούς και διάφορες πιέσεις, που κατά καιρούς στη ζωή του τον τραυμάτισαν.
Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πώς το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.

Όταν εμείς βρίσκουμε κάποιονε θησαυρό ή ό,τι άλλο, δεν θέλουμε να το λέμε πουθενά. Ο Χριστιανός όμως, όταν βρει τον Χριστό, όταν γνωρίσει τον Χριστό, όταν ο Χριστός εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το λέει παντού, θέλει να λέει για τον Χριστό, τι είναι ο Χριστός. Ἀγαπήσατε τόν Χριστόν καί μηδέν προτιμῆστε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ο Χριστός είναι το παν, είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το παν. Όλα στον Χριστό υπάρχουν τα ωραία.

Και μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στενοχώρια, οι αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα, ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε τον Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε τον Χριστό. Διαβάστε να ιδήτε. Ασκηταί, που εγνώρισαν, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε βγαίναν έξω να κάνουνε πιο πέρα· θέλαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν τον Χριστό μαζί τους.
Ο Χριστός είναι το παν.
Ο Χριστός είναι η πηγή της ζωής, της χαράς. Το παν. Πώς τα βλέπεις, ρε Νίκο;

• Αυτά που είπατε, Γέροντα, είναι χρυσά λόγια, είναι η πραγματικότητα. Όπως το λέτε εσείς, έτσι είναι.

Ε, ναι – εξακολούθησε ο Γέροντας – αλλά έτσι καλούμεθα να ζήσουμε. Όταν λέμε είμαστε Χριστιανοί, όταν λέμε είμαστε του Χριστού. Κατάλαβες; Ό,τι να είναι. Και στις ώρες της αδυναμίας μας, μόλις ιδούμε τον Χριστό, αμέσως αλλάζουμε γνώμη και θέλουμε νά ‘μαστε με τον Χριστό. Αλλά ο Χριστός είναι φίλος μας, είναι ο αδελφός μας, το φωνάζει: «Ὑμεῖς φίλοι μοῦ ἐστε». «Δεν θέλω να με βλέπετε διαφορετικά, δεν θέλω να με βλέπετε έτσι, ότι εγώ είμαι ο Θεός, ότι είμαι ο Λόγος του Θεού, όοτι μια υπόστασις της Αγίας Τριάδος. Θέλω να με βλέπετε δικό σας, φίλο σας, να με αγκαλιάζετε, να με αισθάνεσθε στην ψυχή σας, το φίλο σας, ΕΜΕΝΑ, που είμαι η πηγή της ζωής, όπως είναι η αλήθεια».

Κι όμως αυτά είναι η αλήθεια. Τώρα, είπαμε, υπάρχει ο σατανάς, υπάρχει η κόλασις, υπάρχει ο θάνατος. Όλα αυτά υπάρχουν, όντως υπάρχουν. Είναι το άλλο μέρος, το κακό, είναι το σκοτάδι, είναι όλα του σκοταδιού.

Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν’ αγαπήσει τον Χριστό, κι όταν αγαπήσει τον Χριστό, απαλλάττεται απ’ το διάβολο, από την κόλαση και από τον θάνατο. Θα μου πεις, εσύ έφθασες να είσαι έτσι; Δεν έχω φθάσει, αυτό ζητάω, αυτό θέλω. Και στη σιωπή μου και παντού προσπαθώ να ζήσω σε αυτά. Δεν τα ζω. Όμως, ε… προσπαθώ. Δηλαδή, πώς να σου πω, πώς να σας πω; Δεν έχω πάει σ’ ένα μέρος, έτσι… ή πήγα μία φορά, το είδα, τώρα δεν είμαι εκεί, αλλά το θυμάμαι, το λαχταράω, κάθε στιγμή μού ‘ρχεται και το θέλω, θέλω να πάω εκεί, το ζητάω. Δεν είμαι, όμως, εκεί. Δεν μπορώ να σας τα εξηγήσω αυτά. Τα καταλαβαίνετε;

• Ναι, γέροντα.

[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 50π.]

πηγή https://oagiosporfirios.com/

Ο Χριστός είναι το παν

• Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δε βλέπεις τον Χριστό σε όλα σου τα έργα και τα σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό.

Πώς το κατάλαβες;
Θυμάμαι κι ένα τραγούδι.

«Σύν Χριστῶ πανταχοῦ,

φόβος οὐδαμοῦ».

Το ‘χετε ακούσει; Ε; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.
Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπουμε τον Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδελφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο. Είναι το παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει: Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; 

Είμαστε αδέλφια. Βρε, εγώ δεν είμαι… δεν βαστάω την κόλαση στο χέρι, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω. Σας θέλω να χαίρεσθε μαζί μου τη ζωή». Κατάλαβες;
Έτσι είναι ο Χριστός. Δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία, ούτε ενδοστρέφεια, που ο άνθρωπος σκέπτεται ή βασανίζεται από διάφορους λογισμούς και διάφορες πιέσεις, που κατά καιρούς στη ζωή του τον τραυμάτισαν.
Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πώς το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.

Όταν εμείς βρίσκουμε κάποιονε θησαυρό ή ό,τι άλλο, δεν θέλουμε να το λέμε πουθενά. Ο Χριστιανός όμως, όταν βρει τον Χριστό, όταν γνωρίσει τον Χριστό, όταν ο Χριστός εγκύψει μέσα στην ψυχούλα του και τον αισθανθεί, θέλει να φωνάζει και να το λέει παντού, θέλει να λέει για τον Χριστό, τι είναι ο Χριστός. Ἀγαπήσατε τόν Χριστόν καί μηδέν προτιμῆστε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ο Χριστός είναι το παν, είναι η πηγή της ζωής, είναι το άκρον των εφετών, είναι το παν. Όλα στον Χριστό υπάρχουν τα ωραία.

Και μακράν του Χριστού η θλίψις, η μελαγχολία, τα νεύρα, η στενοχώρια, οι αναμνήσεις των τραυμάτων της ζωής, των πιέσεων, των αγωνιωδών, έτσι, ωρών. Όλα, ζούμε εκείνα εκεί της ζωής μας. Και πάμε εδώ και πάμε εκεί, και τίποτα, και πουθενά δεν στεκόμαστε. Όπου βρούμε τον Χριστό, ας είναι μια σπηλιά, καθόμαστε εκεί και φοβούμαστε να φύγουμε, να μη χάσουμε τον Χριστό. Διαβάστε να ιδήτε. Ασκηταί, που εγνώρισαν, δεν ήθελαν να φύγουν από τη σπηλιά, ούτε βγαίναν έξω να κάνουνε πιο πέρα· θέλαν να είναι εκεί που αισθανόντουσαν τον Χριστό μαζί τους.
Ο Χριστός είναι το παν.
Ο Χριστός είναι η πηγή της ζωής, της χαράς. Το παν. Πώς τα βλέπεις, ρε Νίκο;

• Αυτά που είπατε, Γέροντα, είναι χρυσά λόγια, είναι η πραγματικότητα. Όπως το λέτε εσείς, έτσι είναι.

Ε, ναι – εξακολούθησε ο Γέροντας – αλλά έτσι καλούμεθα να ζήσουμε. Όταν λέμε είμαστε Χριστιανοί, όταν λέμε είμαστε του Χριστού. Κατάλαβες; Ό,τι να είναι. Και στις ώρες της αδυναμίας μας, μόλις ιδούμε τον Χριστό, αμέσως αλλάζουμε γνώμη και θέλουμε νά ‘μαστε με τον Χριστό. Αλλά ο Χριστός είναι φίλος μας, είναι ο αδελφός μας, το φωνάζει: «Ὑμεῖς φίλοι μοῦ ἐστε». «Δεν θέλω να με βλέπετε διαφορετικά, δεν θέλω να με βλέπετε έτσι, ότι εγώ είμαι ο Θεός, ότι είμαι ο Λόγος του Θεού, όοτι μια υπόστασις της Αγίας Τριάδος. Θέλω να με βλέπετε δικό σας, φίλο σας, να με αγκαλιάζετε, να με αισθάνεσθε στην ψυχή σας, το φίλο σας, ΕΜΕΝΑ, που είμαι η πηγή της ζωής, όπως είναι η αλήθεια».

Κι όμως αυτά είναι η αλήθεια. Τώρα, είπαμε, υπάρχει ο σατανάς, υπάρχει η κόλασις, υπάρχει ο θάνατος. Όλα αυτά υπάρχουν, όντως υπάρχουν. Είναι το άλλο μέρος, το κακό, είναι το σκοτάδι, είναι όλα του σκοταδιού.

Ο άνθρωπος του Χριστού πρέπει ν’ αγαπήσει τον Χριστό, κι όταν αγαπήσει τον Χριστό, απαλλάττεται απ’ το διάβολο, από την κόλαση και από τον θάνατο. Θα μου πεις, εσύ έφθασες να είσαι έτσι; Δεν έχω φθάσει, αυτό ζητάω, αυτό θέλω. Και στη σιωπή μου και παντού προσπαθώ να ζήσω σε αυτά. Δεν τα ζω. Όμως, ε… προσπαθώ. Δηλαδή, πώς να σου πω, πώς να σας πω; Δεν έχω πάει σ’ ένα μέρος, έτσι… ή πήγα μία φορά, το είδα, τώρα δεν είμαι εκεί, αλλά το θυμάμαι, το λαχταράω, κάθε στιγμή μού ‘ρχεται και το θέλω, θέλω να πάω εκεί, το ζητάω. Δεν είμαι, όμως, εκεί. Δεν μπορώ να σας τα εξηγήσω αυτά. Τα καταλαβαίνετε;

• Ναι, γέροντα.

[Κλ. Ιωαννίδη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1993, σελ. 50π.]

πηγή https://oagiosporfirios.com/

Ο διάβολος έρχεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι

Άγιος Πορφύριος

Κάτι άλλο, που θα ήθελα να πω, διότι έχει μεγάλη σημασία και νομίζω ότι απασχολεί όλους ανθρώπους και, ειδικότερα, όλους τούς χριστιανούς, είναι το θέμα τής αντιμετωπίσεως τών πονηρών λογισμών.

Όλοι γνωρίζουμε τον πόλεμο τών λογισμών, τον οποίο μάς κάμνει ο διάβολος. Προσωπικά γνωρίζω και από την εμπειρία μου ως πνευματικού πατρός, που με αξίωσε ο Θεός να γίνω, πόσοι πολλοί άνθρωποι μπερδεύονται σ’ αυτό το σημείο και βασανίζονται πραγματικά.

Όταν, λοιπόν, κάποια φορά ρωτήσαμε για το πρόβλημα αυτό τον Γέροντα Πορφύριο, μας είπε: «Εσείς προχωράτε στο δρόμο σας. Ο διάβολος έχρεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι, για να σας αποπροσανατολίσει. Εσείς να μη γυρίζετε να πιάνετε κουβέντα μαζί του ή να αντιδικείτε μαζί του. Εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας. Αυτός θα σας τραβά από το μανίκι, αλλά εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας και κάπου θα βαρεθεί και θα σας αφήσει.».

[Κλ. Ιωαννίδη, Γεροντικό τού 20ου αιώνος, Αθήνα 2002, σελ. 80π.]

πηγή https://oagiosporfirios.com/

Ο διάβολος έρχεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι

Άγιος Πορφύριος

Κάτι άλλο, που θα ήθελα να πω, διότι έχει μεγάλη σημασία και νομίζω ότι απασχολεί όλους ανθρώπους και, ειδικότερα, όλους τούς χριστιανούς, είναι το θέμα τής αντιμετωπίσεως τών πονηρών λογισμών.

Όλοι γνωρίζουμε τον πόλεμο τών λογισμών, τον οποίο μάς κάμνει ο διάβολος. Προσωπικά γνωρίζω και από την εμπειρία μου ως πνευματικού πατρός, που με αξίωσε ο Θεός να γίνω, πόσοι πολλοί άνθρωποι μπερδεύονται σ’ αυτό το σημείο και βασανίζονται πραγματικά.

Όταν, λοιπόν, κάποια φορά ρωτήσαμε για το πρόβλημα αυτό τον Γέροντα Πορφύριο, μας είπε: «Εσείς προχωράτε στο δρόμο σας. Ο διάβολος έχρεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι, για να σας αποπροσανατολίσει. Εσείς να μη γυρίζετε να πιάνετε κουβέντα μαζί του ή να αντιδικείτε μαζί του. Εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας. Αυτός θα σας τραβά από το μανίκι, αλλά εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας και κάπου θα βαρεθεί και θα σας αφήσει.».

[Κλ. Ιωαννίδη, Γεροντικό τού 20ου αιώνος, Αθήνα 2002, σελ. 80π.]

πηγή https://oagiosporfirios.com/

Προρρήσεις Οσίων της Ορθοδοξίας

Α. Αποσπάσματα από το βιβλίο «Σκεύος εκλογής» του ιερομονάχου Χριστόδουλου Αγιορείτου


Για την επιβουλή των άλλων λαών 

<<Θα πρέπει να γνωρίζετε>>, είπε ο Γέροντας, <<ότι κανείς από τους άλλους λαούς δεν μας αγαπά ως έθνος. Όλοι μας επιβουλεύονται. Να ξέρετε ακόμη πως όποιοι λένε, ή θέλουν να δείχνουν ότι μας αγαπάνε λίγο, αυτοί θέλουν και επιδιώκουν να μας τσαλακώσουν πολύ. Οι άλλοι, πάλι, που δεν μας αγαπούν, θέλουν να μας εξαφανίσουν σαν έθνος>>

Για την Τουρκία, α)

Ένας αδελφός ρώτησε τον Γέροντα για τα γεγονότα στη Σερβία κι εκείνος, μεταξύ άλλων, είπε: 
<<Οι Ευρωπαίοι τώρα κάνουν χάρη στους Τούρκους και ανεξαρτητοποιούν τα κρατίδια όπου ζουν οι μουσουλμάνοι (Βοσνία - Ερζεγοβίνη). Βλέπω όμως να διαλύουν την Τουρκία με ευγενικό τρόπο: Θα ξεσηκωθούν οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι και θα ζητήσουν οι Ευρωπαίοι να ανεξαρτητοποιηθούν και τα έθνη αυτά. Θα πουν τότε στην Τουρκία : "Εμείς σου κάναμε το χατίρι εκεί, πρέπει τώρα, κατά τον ίδιο τρόπο να ανεξαρτητοποιηθούν οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι". Έτσι ευγενικά θα κομματιάσουν την Τουρκία. Ο Άγιος Αρσένιος στα Φάρασα, έλεγε στους πιστούς ότι θα χάσουν την πατρίδα αλλά σύντομα θα την ξαναπάρουν>>


Για την Τουρκία β) 

<<Σήμερα το να διαβάζει κανείς τους προφήτες είναι σαν να διαβάζει την εφημερίδα. Τόσο ξεκάθαρα είναι γραμμένα. Εμένα ο λογισμός μου, μου λέει ότι θα συμβούν πολλά πράγματα : Οι Ρώσοι θα καταλάβουν την Τουρκία, η δε Τουρκία θα εξαφανιστεί από τον χάρτη, γιατί το 1/3 των Τούρκων θα γίνουν Χριστιανοί, το 1/3 θα αφανιστούν και το 1/3 θα τραβηχτεί προς τη Μεσοποταμία. Στην Κων/πολη θα γίνει μεγάλος πόλεμος μεταξύ των Ρώσων και των Ευρωπαίων και θα χυθεί πολύ αίμα. Η Ελλάδα δεν θα έχει πρωτεύοντα ρόλο σ’ αυτόν τον πόλεμο, αλλά θα της δοθεί η Κων/πολη, όχι επειδή μας ευλαβούνται οι Ρώσοι, αλλά γιατί δεν θα βρίσκουν άλλη λύση καλύτερη και θα καταλήξουν σ’ αυτή τη συμφωνία με την Ελλάδα, μια και θα τους πιέζουν οι δύσκολες τότε περιστάσεις. Ο στρατός ο ελληνικός ούτε καν που θα προλάβει να πάει εκεί και η Πόλη θα του έχει δοθεί>>

Για την Τουρκία γ) (όπου Π : Παΐσιος, Δ :Δημήτριος και Ν : Νικόλαος) 

- Π: <<Ναι, είναι από τον Θεό! Θα την πάρουμε! Όχι πως θα την πάρουμε εμείς, αλλά θα μας την δώσουν. Αυτοί που θα την πάρουν από τους Τούρκους θα την δώσουν σ’ εμάς, γιατί αυτό θα νομίζουν πως είναι το συμφέρον τους>> 

- Δ: Γέροντα θα διαρκέσει πολύ αυτό το κακό; 
- Π: <<Μπόρες, μπόρες θα ‘ναι! Θα δώσουμε όμως εξετάσεις!>> 

- Δ: Γέροντα θα υπάρχουν ηγέτες κατάλληλοι; 
- Π: <<Θα οικονομήσει ο Θεός! Σ’ αυτόν τον πόλεμο όλοι θα γυρίσουν νικημένοι. Ο Ελληνικός στρατός θα είναι θεατής. Δεν θα γυρίσει κανένας νικητής. Γήπεδο θα είναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θα είναι το πρώτο ημίχρονο, αλλά υπάρχει και δεύτερο: Μετά τα γεγονότα αυτά, ο άνθρωπος θα φθάσει σε αδιέξοδο και τότε όλοι θα ζητούν να μάθουν για το Ευαγγέλιο και τις Γραφές. Ο Χριστός θα λυπηθεί τον κόσμο και θα δείξει ένα σημείο για να πιστέψουν. Τότε θα ψάχνει κανείς να βρει άπιστο. Θέλει όμως πολλή προσοχή, γιατί μερικά πράγματα αλλιώς τα λένε οι Πατέρες και αλλιώς τα ερμηνεύει ο κόσμος, όπως ας υποθέσουμε τα εξαμίλια που αναφέρει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός>> (Σημ : Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φτάσουν ως τα εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν ως την Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο 1/3 θα βαπτισθεί και μονάχα το υπόλοιπο 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά). Κανένας δεν μπόρεσε να το εξηγήσει, όλοι το ερμηνεύουν λανθασμένα. Εξαμίλια υπάρχουν στον Λαγκαδά, στο Κιλκίς στην Θράκη, στην Κόρινθο, μα κανένας δεν ξέρει ότι αυτά που λέει είναι τα έξι μίλια των χωρικών υδάτων.

Για την Τουρκία δ) (και συγκεκριμένα για την Κων/πολη)

Σε μια ομάδα μικρών μαθητών από την Αθωνιάδα Σχολή, είπε: <<Και να ξέρετε και την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουμε και θα ζείτε κι εσείς εκείνο τον καιρό>>


Για την Τουρκία ε) 

Σε μια συζήτηση που είχε με τον κύριο Δ. (που ήταν μεγάλος σε ηλικία) και τον γιο του, αφού προέβλεψε ότι η ΕΣΣΔ θα διαλυθεί και ότι ο κύριος Δ. θα ζει να το δει, είπε : 
<<Να γνωρίζεις ότι και η Τουρκία θα διαλυθεί. Θα γίνει πόλεμος σε δύο ημίχρονα. Εμείς θα είμαστε οι νικητές γιατί είμαστε ορθόδοξοι. -Γέροντα, με τον πόλεμο, εμείς δεν θα πάθουμε κακό; -Ε, το πολύ κάνα – δυο νησιά να πειράξουν αυτοί, αλλά εμάς θα μας δώσουν την Κων/πολη. Θα τα δείτε! Θα τα δείτε!>>


Β. Αποσπάσματα από το βιβλίο «Σύγχρονες προφητείες και θαύματα» του Γιώργου Κορή


Για την Τουρκία και το Ισραήλ 

<<Οι Τούρκοι δεν έχουν ακόμα πολλές ημέρες. Τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους. Η Τουρκία θα διαλυθεί με ευγενικό τρόπο και θα ανεξαρτητοποιηθούν οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι. Οι Ρώσοι θα κυριέψουν την Τουρκία και αυτή θα εξαφανιστεί από τον χάρτη. Ένα μέρος των Τούρκων θα εκχριστιανιστεί, ένα άλλο θα σκοτωθεί και ένα άλλο θα κατευθυνθεί προς την Μεσοποταμία. Θα γίνουν φοβεροί πόλεμοι στη Μέση Ανατολή, όπου θα πάρουν μέρος οι Ρώσοι. Θα υπάρχουν πολλοί νεκροί. Οι Κινέζοι θα περάσουν τον Ευφράτη ποταμό με 200.000.000 στρατό και θα προχωρήσουν προς τα Ιεροσόλυμα. Θα καταστραφεί το τέμενος του Ομάρ και θα αρχίσουν οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του ναού του Σολομώντα που ήταν παλαιότερα χτισμένος σ’ εκείνο το σημείο. Θα γίνει φοβερός πόλεμος μεταξύ Ευρωπαίων και Ρώσων και θα σκοτωθούν πολλοί. Η Ελλάδα δεν θα αναμιχθεί πολύ σ’ αυτόν τον πόλεμο και θα της δοθεί η Κων/πολη, επειδή οι αντιμαχόμενες πλευρές δεν θα βρίσκουν άλλη καλύτερη λύση. Έτσι, θα συμφωνήσουν γι’ αυτό με την Ελλάδα, αφού θα τους πιέζουν οι δύσκολες τότε περιστάσεις. Μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να χρησιμοποιηθεί ο Ελληνικός στρατός, θα δοθεί η Πόλη στους Έλληνες. Οι Εβραίοι θα βοηθηθούν από τον Ευρωπαίο ηγέτη και θα αποκτήσουν μεγάλη δύναμη. Θα αναδειχθούν αναιδείς και υπερήφανοι και θα προσπαθήσουν να αναλάβουν την διακυβέρνηση της Ευρώπης. Τότε τα 2/3 των Εβραίων θα εκχριστιανιστούν. Την Κων/πολη θα μας τη δώσουν όχι από καλοσύνη, αλλά θα οικονομήσει ο Θεός να είναι τέτοια τα συμφέροντα των μεγάλων, ώστε να τους βολεύει να έχουμε εμείς την Πόλη. Επίσης θα πάρουμε και την Καππαδοκία. Τα πράγματα θα χαλαρώσουν στην Καππαδοκία και θα μπορεί να πηγαίνει όποιος θέλει, οπότε θα είναι σαν να την έχουμε. Αυτοί που θα μας βοηθήσουν θα είναι οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι. Τους Τούρκους θα τους περάσουν από την άλλη μεριά και αυτό θα γίνει για τα νερά, τα οποία θα γίνουν διεθνή. Έπειτα θα πέσει στην Τουρκία χολέρα και γίνει μεγάλη καταστροφή, αφού θα πεθάνουν πάρα πολλοί. Από τους υπόλοιπους Τούρκους το 1/3 θα γίνουν Χριστιανοί. Η ΕΟΚ είναι το κράτος του Ισραήλ και τα ψωμιά της είναι λίγα. Οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι θα κάνουν κράτος>>



Για την Αλβανία 

<<Οι Βορειοηπειρώτες να μην φοβούνται, επειδή κάποια μέρα θα ελευθερωθούν από κάποια παλικάρια. Οι ελευθερωτές δεν θα καταλαβαίνουν από πολιτικές και θα μπουν μέσα για να βοηθήσουν. Οι πολιτικοί από τη μία θα χαρούν κι αυτοί από την άλλη όμως είναι δεσμευμένοι και δεν μπορούν να ενεργήσουν. Οι άλλες χώρες θα το δεχτούν και θα πουν ότι αφού έγινε, τώρα δεν μπορεί να αλλάξει. Γι’ αυτό δεν πρέπει να φοβούνται οι Βορειοηπειρώτες, επειδή λειτουργούν και οι πνευματικοί νόμοι. Ο πόνος για την Βόρειο Ήπειρο είναι μεγάλος, επειδή ήμασταν μια οικογένεια και μας χώρισαν. Είναι σαν να λες κάποια από τα παιδιά σου να χωριστούν από τα άλλα>>




Γ. Αποσπάσματα από το βιβλίο «Το μεγάλο μυστικό του Γέροντα Παϊσίου» του Μ. Μιχαήλ



Για το Κυπριακό 

<<Το Κυπριακό θα λυθεί κατ’ ευχήν. Αλλά χρειάζεται υπομονή. Η Τουρκία θα διαμελιστεί με την ευλογία των μεγάλων, Αμερικής και Ευρώπης και θα ιδρυθεί Κουρδικό και Αρμενικό κράτος. Τότε, θα έρθει και η σειρά της Κύπρου. Μέχρι τότε, υπομονή>>

 Ρωτήθηκε ο Γέροντας τι θα γίνει με το Έθνος μας. 
<<Το Γένος μας θα μεγαλώσει, αν και οι υποτιθέμενοι φίλοι μας θα ήθελαν να το τσαλακώσουν και θα ήταν γι’ αυτούς πολύ ευχάριστο. Αλλά ο Θεός δεν θα το επιτρέψει. Θα κανονίσει ο Θεός τις υποθέσεις του Έθνους. Αν έμενε σε μας, θα το τινάζαμε στον αέρα το Έθνος. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Έρχεται μεγάλη μπόρα σύντομα, θα μας αγγίξει, δεν θα μας καταστρέψει. Μετά από αυτήν την μπόρα θα επέμβει η Χάρη του Θεού. Όλοι ανεξαρτήτως θα πιστέψουν. Δεν θα υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος άπιστος. Αλλά, δεν θα έχουν τον μισθό των σημερινών Χριστιανών>>

-Υπάρχουν Γέροντα πιστοί στις μέρες μας;
<<Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, όπου αναπαύεται ο Χριστός>>



Για τα Ελληνοτουρκικά 

Κατά τη συνάντηση που έγινε μεταξύ του αγιορείτη μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτη και του Γέροντα Παϊσίου, κατά τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης (Παπανικολάου) όπου νοσηλευόταν, ο Γέροντας επανέλαβε με σθεναρή και σταθερή φωνή, αν και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, το απίστευτο, αλλά αληθινό θαύμα που θα συντελεστεί προς δόξαν του Ελληνισμού. Και το χαρμόσυνο γεγονός που θα πραγματοποιηθεί είναι η απελευθέρωση της Μικράς Ασίας, αφού πρώτα σημειωθεί η καταστροφή και διάλυση του σημερινού Τουρκικού κράτους. Γιατί, αυτό εννοούσε ο Γέροντας όταν έλεγε, το καλοκαίρι του 1994 στον μοναχό Θεόκλητο, ότι : «θα ήθελα να ζήσω δέκα χρόνια ακόμη για να δω τη δόξα της Ελλάδος». Και ότι : «Μετά από λίγο η Ελλάδα θα γίνει το κέντρο του κόσμου». 

Υπάρχει ακόμη και η προφητεία του Αγαθάγγελλου: Η δε Κωνσταντινούπολις γίνεται εκ νέου πρωτεύουσα του Ελληνισμού. Όπως ανέφερε ο Γέροντας στον συγγραφέα, η Τουρκία θα ηττηθεί σε πόλεμο και θα αφανιστεί από τον Χάρτη. Η Ελλάδα δεν θα αναμιχθεί στον πόλεμο, αλλά θα μείνει ουδέτερη. Οι Μεγάλες δυνάμεις θα επέμβουν και θα αναγκαστούν να παραδώσουν την Κων/πολη στους Έλληνες για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να παραμείνει η Πόλη στα χέρια του νικητή. Παράλληλα θα τροχιοδρομηθούν οι πολιτικές διαδικασίες για την διάλυση και τον κατακερματισμό του κράτους της Τουρκίας. Η διεθνής Κοινότητα θα είναι έτοιμη, τότε, να αναγνωρίσει τη σύσταση τη διεθνή νομική προσωπικότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο νέων κρατών, του Κουρδικού και του Αρμενικού και να προχωρήσει στη λύση του κυπριακού προβλήματος. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Τουρκία έχει στρέψει την προσοχή της στην οικονομική, πολιτική και στρατιωτική διείσδυση στις πέντε ανεξάρτητες Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας (Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Καζακστάν και Κιρτζικιστάν), με απώτερο σκοπό να ελέγξει τον φυσικό πλούτο των χωρών αυτών (χρυσό, άργυρο, πετρέλαιο, ουράνιο και φυσικό αέριο). Αναβιώνοντας έτσι, όχι μονάχα της μεγάλες προσδοκίες του 19ου αιώνα, που έμειναν ανεκπλήρωτες, αλλά και το μεγάλο όραμά της για την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ή καλύτερα, τη δημιουργία της μεγάλης Τουρκίας. Επαληθεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τις ανησυχίες και τους φόβους της Μόσχας, για την εξάπλωση του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού στα ανεξάρτητα κράτη της κεντρικής Ασίας.


Δ. Αποσπάσματα από το βιβλίο «Ο Γέρων Παΐσιος» του ιερομονάχου Χριστόδουλου Αγιορείτου


Για την Τουρκία

 Ήρθαν εδώ κάποιοι και άρχισαν να μου λένε ότι θα γίνει πόλεμος και ότι οι Τούρκοι θα μπούνε στην Ελλάδα και πως θα μας πάνε μέχρι τα εξαμίλια της Κορίνθου (εξηγώντας έτσι, στραβά, με το χαλασμένο τους λογισμό, την προφητεία του Κοσμά του Αιτωλού). Τότε τους περιέλαβα και τους είπα ότι ο χειρότερος εχθρός των Ελλήνων είναι κάτι Έλληνες σαν και σας, που εν καιρώ ειρήνης διαδίδουν πως, αν τυχόν γίνει πόλεμος, οι Τούρκοι θα μας πάνε μέχρι την Κόρινθο, γιατί, όταν αρχίσει ο πόλεμος, όλοι θα έχουν πεσμένο ηθικό και μόνοι τους θα οπισθοχωρήσουν μέχρι την Κόρινθο. Ακόμη και αν ήταν αλήθεια δεν θα έπρεπε να το λέτε. Πολύ περισσότερο που δεν είναι αλήθεια. Και σας το ξαναλέω : αυτό να μην το ξαναπείτε πουθενά, γιατί κάνετε μεγαλύτερο κακό απ’ ό,τι θα έκαναν πολλές τουρκικές μεραρχίες. Αυτά τους είπα παπά μου κι ενώ εγώ ποτέ δεν θέλω να μιλάω για προφητείες, με ανάγκασαν να τους εξηγήσω ότι τα εξαμίλια που λέει ο Άγιο Κοσμάς είναι τα έξι μίλια της υφαλοκρηπίδας. Αυτό είναι το θέμα για το οποίο τα τελευταία χρόνια «τρωγόμαστε» με την Τουρκία κι αυτό θα είναι το θέμα για το οποίο θα «πιαστούμε». Όμως δεν θα μπουν στην Ελλάδα, μέχρι εκεί θα προχωρήσουν, στα έξι αυτά μίλια και τότε θα τους βρει η μεγάλη συμφορά από τον βορρά, που λένε τα γραφόμενα και δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Το ένα τρίτο το Τούρκων θα σκοτωθεί, το ένα τρίτο θα εκχριστιανιστεί και το υπόλοιπο θα φύγει βαθιά μέσα στην Ασία. Εμείς από του Τούρκους δεν πρόκειται να πάθουμε τίποτα. Μερικά ψιλοπράγματα θα καταφέρουν και θα τους βρει η οργή του Θεού.


E. Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ» του Ιερομονάχου Ισαάκ (ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2004)


Για το μέλλον της Ελλάδας 

Σε κάποιον που ανησυχούσε για τις εχθρικές επιβουλές εναντίον της πατρίδος, έδωσε την εξής ελπιδοφόρο απάντηση : «Κι αν μου πουν ότι δεν υπάρχει Έλληνας, εγώ δεν ανησυχώ. Μπορεί ο Θεός να αναστήσει έναν Έλληνα. Φτάνει ακόμη και ένας». Ακόμη πίστευε : «Και ένας Χριστιανός να μείνει μόνο, ο Χριστός θα κάνει το σχέδιό Του». 

Όταν οι άλλοι μιλούσαν για δυσάρεστες μελλοντικές εξελίξεις στο Έθνος και έσπερναν τον φόβο, ο Γέροντας μετέδιδε αισιοδοξία και ελπίδα. Μιλούσε για αναστημένη Ελλάδα και για ανάκτηση της Αγια – Σοφιάς. «Υπάρχει και Θεός. Τον Θεό που τον έχεις βάλει»; είπε σε κάποιον κληρικό που έβλεπε το μέλλον της Πατρίδας ζοφερό.


Για τα Σκόπια 

Παρομοίαζε το κράτος των Σκοπίων με οικοδόμημα που είναι κτισμένο με τούβλα και Φαρσαλινούς χαλβάδες, που είναι κομμένοι σε σχήμα τούβλων και που είναι φυσικό κάποτε να καταρρεύσει.


Για τη Τουρκία 

Για την Τουρκία διακήρυσσε με βεβαιότητα : «Θα διαλυθεί και οι μεγάλες δυνάμεις θα μας δώσουν την Πόλη. Όχι επειδή μας αγαπούν, αλλά γιατί ο Θεός θα οικονομήσει τα πράγματα έτσι, ώστε το συμφέρον τους να είναι να την έχουμε εμείς. Θα λειτουργήσουν οι πνευματικοί νόμοι. Οι Τούρκοι έχουν να πληρώσουν πολλά, από αυτά που έχουν κάνει. Αυτό το Έθνος θα καταστραφεί γιατί δεν προήλθε με την ευλογία του Θεού. Τα κόλλυβά τους τα έχουν στο ζωνάρι τους (δηλαδή πλησίασε το τέλος τους).

Για την Κύπρο 

Ρωτήθηκε ο Γέροντας, πότε θα ελευθερωθεί η Κύπρος και απάντησε : «Η Κύπρος θα ελευθερωθεί, όταν μετανοήσουν οι Κύπριοι. Να κάνετε πνευματικές βάσεις για να διώξουν τις βάσεις των Τούρκων, των Άγγλων και των Αμερικανών». Έβλεπε δηλαδή το Κυπριακό σαν πνευματικό θέμα και όχι σαν εθνικό, ή πολιτικό και ότι η λύση του θα προέλθει από την μετάνοια του λαού και την προσευχή.

Για τη γλώσσα

 Η επόμενη γενιά θα φέρει Γερμανούς για να μας μάθουν τη γλώσσα μας και τα παιδιά μας θα μας φτύνουν». Έγραφε σε επιστολή του : «Αυτοί που κατάργησαν τα Αρχαία, πάλι θα τα ξαναφέρουν».



Πηγή - http://gpaisioskappadokis.blogspot.com/2014/01/blog-post_5568.html

Η απάντηση της Μάνης για την Μακεδονία

<<Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική. Αυτό είναι η μόνη αλήθεια. Και τούτο αποδεικνύεται περίτρανα από την ιστορία>>

Έτσι άρχισε την ομιλία του ο Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’ μετά την τέλεση του Τρισαγίου και την κατάθεση δάφνινων στεφάνων σήμερα 21 Ιουνίου 2018 στην Γέρμα (Οιτύλου), όπου βρίσκονται οι προτομές των Μακεδονομάχων, Ηλία Χιονάκου (καπετάν Λιάς) Υποστρατήγου που έλαβε μέρος σε 32 μάχες και τραυματίστηκε και του Νικολάου Τσοτάκου (καπετάν Γέρμα) Ανθυπολοχαγού, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος κατά τον Μακεδονικό αγώνα το 1907.

Στη συνέχεια ο Σεβασμιότατος είπε: <<Η ιστορία μας μιλά. Ο Στράβων, ο πατήρ της γεωγραφίας, προ δυο χιλιάδων ετών, διακήρυξε ότι "Ἔστι  οὖν Ἑλλὰς καὶ ἡ Μακεδονία". Ο Μέγας Αλέξανδρος προχώρησε στην εκπολιτιστική του εκστρατεία ως στρατιωτικός ηγέτης των Ελλήνων. Δήλωσε ο ίδιος: "ἐγὼ δὲ τῶν Ἑλλήνων ἡγεμὼν". Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι οι Μακεδόνες είναι Έλληνες και ελάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και μπορούσαν να γίνουν μέλη της Αμφικτιονίας των Δελφών. Ο Ρωμαίος Τίτος ο Λίβιος αναφέρει ότι Μακεδόνες, Ακαρνάνες και Αιτωλοί είχαν την ίδια διάλεκτο. Τα πρώτα Μακεδονικά νομίσματα κόπηκαν επί Αλεξάνδρου Α’ (5ος αι. π. Χ.) και είχαν ελληνικά γράμματα.

Είναι αλήθεια οτι η Μακεδονία μας έχει να δείξει σπουδαιότατον ελληνικό πολιτισμόν. Συνέβαλαν στη δημιουργία του οι: Πολύγνωστος ο ζωγράφος των Δελφών, Πρωταγόρας ο πατήρ των σοφιστών, Ηγήμων ο ποιητής, Δημόκριτος ο φιλόσσοφος και ιατρός, Λεωδάμας ο μαθηματικός, Δεινοκράτης ο αρχιτέκτων, Αμερίας ο λεξικογράφος, Καλλισθένης ο ιστορικός, Νικαίνετος ο επιγραμματοποιός, Αριστόβουλος ο ιστορικός, Πολύαινος ο στρατιωτικός συγγραφεύς, Ποσείδιππος ο κωμωδιογράφος. Μεγάλος όλων υπήρξε ο Αριστοτέλης, ο φιλόσσοφος και διδάσκαλος του Μεγ. Αλεξάνδρου.

Κυρίως τα αρχαιολογικά ευρήματα εις Δίον, Πέλλα, Βεργίνα είναι σαφώς ελληνικά και το γεγονός αυτό αποτελεί την αδιάψευστη μαρτυρία της ιστορίας περί της ελληνικότητος της Μακεδονίας.

Από τότε δε που ο Απόστολος των εθνών Παύλος ήλθε στη Μακεδονία και προσέφερε το Ευαγγέλιο του Χριστού ολάκερη η Μακεδονία κατέστη πυλώνας της πνευματικής ζωής της ορθοδόξου χριστιανικής εκκλησίας. Κατά τους βυζαντινούς έπειτα χρόνους πολλοί θεοφόροι άγιοι Πατέρες αναδείχθησαν στη γή της Μακεδονίας ως οι Γρηγόριος ο Παλαμάς, Ισίδωρος Θεσσαλονίκης και Νικόλαςο Καβάσιλας, πλείστοι και σπουδαίοι νομομαθείς ως οι Ματθαίος Βλάσταρις και Κων. Αρμενόπουλος, Βεβαίως αξίζει να μνημονεύσουμε και τους δυο αδελφούς ιεραποστόλους Κύριλλο και Μεθόδιο από την Θεσσαλονίκη, οι οποίοι διέδωσαν τον χριστιανισμό στα σλάβικα εκείνα φύλα του βορρά και οι ξένοι αυτοί λαοί άρχισαν να εκπολιτίζονται.

Ο αρχαιότατος συνεπώς όρος Μακεδονία είναι μόνον όρος ιστορικός και γεωγραφικός. Δεν είναι εθνολογικός. Δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος, ούτε μακεδονική γλώσσα. Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα είναι ανυπόστατα χαρακτηριστικά.

Οι Σλάβοι που εμφανίστηκαν στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και βορείως της Μακεδονίας κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα δεν είχαν καμία σχέση με τους αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες. Έχουν σλαβική εθνική συνείδηση ως σλαβικά φύλα>>

Ο Σεβασμιότατος κατέληξε λέγοντας οτι: <<Ειδικότερα η συμβολή της Μάνης στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) υπήρξε εξόχως σημαντική. Σε πολλά σπίτια της Μάνης υπάρχουν παλαιές φωτογραφίες Μανιατών με την στολή Μακεδονομάχου. Μην το ξεχνάμε αυτό. Αγωνίστηκαν ηρωικά πολλοί Μανιάτες για την απελευθέρωση της ελληνικοτάτης Μακεδονίας. Μετά λοιπόν και από αυτά τα δεδομένα των προγόνων μας δεν επιτρέπεται να υιοθετούμε στις μέρες μας μια αθέμιτη παραποίηση της ιστορίας. Οι ψυχές των Μανιατών Μακεδονομάχων, από την Νότια Ελλάδα ρωτούν: Γιατί αυτή η ατίμωση; >>

Στο τρισάγιο παρέστησαν μεταξύ άλλων ο πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Μάνης π. Συμεών Λαμπρινάκος και κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Δήμαρχος Ανατολικής Μάνης κ. Ανδρεάκος, εκπρόσωποι της Π.Υ. Αρεόπολης και της Ελληνικής Αστυνομίας, το Σώμα Απόδοσης Τιμών του Δήμου Ανατολικής Μάνης, ενώ ιδιαίτερα συγκινημένος παρέστη και ο δισεγγονός του καπετάν Γέρμα.

Πηγή: http://www.im-manis.gr/index.php/anakinosis/4563-i-apantisi-tis-manis-gia-tin-makedonia-foto