Η Χάρη Του Αγίου Πνεύματος!

Ο Χριστός Ανελήφθη αλλά ως φιλάνθρωπος Υιός και Λόγος Του Τριαδικού Θεού
μας έστειλε το Αγιο Πνεύμα <τον Παράκλητο> όπως είχε Υποσχεθεί.

«Γιατί αν φύγω θα σάς στείλω άλλον Παράκλητο, και δεν θα σάς αφήσω ορφανούς» (Ιωάν. 16,6). 

Ας διαβάσουμε τι έχουν αναφέρει στον Άγιο λόγο τους φωτισμένοι Άγιοι για τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος!


Τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεῦματος. 

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Όπως θέλει», λέει, όχι όπως έχει διαταχθεί. «Μοιράζει», και δεν μοιράζεται. Έχει εξουσία, και δεν εξουσιάζεται. 
Γιατί ο Παύλος λέει πως έχει και το Άγιο Πνεύμα την ίδια εξουσία, που έχει και ο Πατήρ. 
Κι όπως είπε για τον Πατέρα «ο Θεός είναι εκείνος που ενεργεί παντού και πάντα» 
(Α’ Κορ. 12,6), έτσι λέει και για το Άγιο Πνεύμα «για όλα αυτά τα χαρίσματα ενεργεί το ένα και μοναδικό Πνεύμα, που τα μοιράζει όπως θέλει στον καθένα χωριστά». 
Είδες τέλεια εξουσία που έχει; Γιατί όσα πρόσωπα έχουν την ίδια φύση και ουσία είναι φανερό ότι έχουν και την ίδια εξουσία, 
και όσα έχουν την ίδια αξία, σ’ αυτά μία είναι η δύναμη και η εξουσία.


1. Εἶναι μεγάλα, ἀγαπητοί, καί ξεπερνοῦν κάθε ἀνθρώπινη λογική τά χαρίσματα πού μᾶς δώρησε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἄς χαιρόμαστε ὅλοι μαζί καί χορεύοντας ἀπό χαρά ἄς ὑμνήσομε τόν Κύριό μας. Γιατί ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι γιά μᾶς ἑορτή καί πανήγυρη. Ὅπως δηλαδή ἡ μία ἐποχή διαδέχεται τήν ἄλλη καί τό ἕνα ἡλιοστάσιο τό ἄλλο, ἔτσι ἀκριβῶς καί στήν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτή διαδέχεται τήν ἄλλη καί μᾶς πηγαίνουν ἀπό τή μία στήν ἄλλη. Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες λοιπόν ἑορτάσαμε τό σταυρό, τό πάθος, τήν ἀνάσταση, ὕστερα ἀπό αὐτά τήν ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν οὐρανό. Σήμερα ὅμως συναντήσαμε τήν ἴδια τήν κορυφή τῶν ἀγαθῶν, φθάσαμε στή μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε στήν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου. «Γιατί ἄν ἐγώ φύγω», λέγει, «θά σᾶς στείλω ἄλλον Παράκλητο καί δέ θά σᾶς ἀφήσω ὀρφανούς» (Ἰω. 16, 7).

Εἴδατε ἐνδιαφέρον; εἴδατε ἄπειρη φιλανθρωπία; Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἀνέβηκε στόν οὐρανό, ξανακάθισε στό βασιλικό θρόνο, πῆρε τή θέση στά δεξιά τοῦ Πατέρα καί μᾶς χαρίζει σήμερα τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἔτσι μᾶς δίνει τά ἄπειρα οὐράνια ἀγαθά. Γιατί, πές μου, ποιό ἀπό αὐτά πού συντελοῦν στή δική μας σωτηρία δέν τό ἔχει δώσει τό Ἅγιο Πνεῦμα;

Αὐτό μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τήν πνευματική δουλεία, μᾶς καλεῖ στήν ἐλευθερία, μᾶς ὁδηγεῖ στήν υἱοθεσία καί, γενικά, μᾶς ξαναγεννᾶ ἀπό τήν ἀρχή, καί μᾶς ξεφορτώνει τό βαρύ καί ἀποκρουστικό φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν. Μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βλέπουμε τούς πολλούς ἱερεῖς καί ἔχουμε τά τάγματα τῶν διδασκάλων. Ἀπό τήν πηγή αὐτή βγῆκε καί τό προφητικό χάρισμα καί ἡ δύναμη νά θεραπεύουν ἀσθένειες. Καί ὅλα τά ὑπόλοιπα, τά ὁποῖα στολίζουν συνήθως τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, ἀπό ἐκεῖ ἔχουν τήν προέλευση.

Καί φωνάζει ὁ Παῦλος λέγοντας.
«Ὅλα αὐτά τά χαρίσματα ἐνεργεῖ τό ἕνα καί μοναδικό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τά μοιράζει χωριστά στόν καθένα ὅπως θέλει» (Α´ Κορ 12, 11). Ὅπως θέλει, λέγει, ὄχι ὅπως διατάχθηκε. μοιράζει, δέ μοιράζεται. ἔχει ἐξουσία, δέ βρίσκεται κάτω ἀπό ἐξουσία. Γιατί τήν ἴδια ἀκριβῶς ἐξουσία, πού βεβαίωσε στόν Πατέρα, ἀναθέτει ὁ Παῦλος καί στό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί ὅπως λέγει γιά τόν Πατέρα «Ὁ Θεός εἶναι αὐτός πού ἐνεργεῖ τά πάντα σ᾿ ὅλους» (Α´ Κορ. 12, 6), ἔτσι καί γιά τό Ἅγιο Πνεῦμα, «Καί ὅλα αὐτά τά χαρίσματα», λέγει, «ἐνεργεῖ τό ἕνα καί μοναδικό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τά μοιράζει χωριστά στόν καθένα ὅπως θέλει».

Εἶδες τέλεια ἐξουσία; Γιατί αὐτά πού ἔχουν τήν ἴδια οὐσία, εἶναι φανερό ὅτι ἔχουν καί τήν ἴδια ἐξουσία καί αὐτά πού ἔχουν τήν ἴδια ἀξία, ἔχουν καί τήν ἴδια δύναμη καί τήν ἴδια ἐξουσία. Μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπιτύχαμε τήν ἀπαλλαγή ἀπό τίς ἁμαρτίες καί ξεπλύναμε κάθε ἀκαθαρσία. Μέ τή χάρη του ἀπό ἄνθρωποι γίναμε ἄγγελοι, ὅσοι πλησιάσαμε τή χάρη του, χωρίς ν᾿ ἀλλάξουμε τή φύση μας, ἀλλά, πράγμα πού εἶναι πολύ πιό ἀξιοθαύμαστο, παραμένοντας στήν ἀνθρώπινη φύση δείχνουμε ἀγγελική συμπεριφορά.

Γιατί τέτοια εἶναι ἡ δύναμη τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Καί ὅπως ἡ φωτιά αὐτή πού βλέπουμε, ὅταν παραλάβει τόν μαλακό πηλό, τόν κάνει σκληρό κεραμίδι, ἔτσι ἀκριβῶς καί ἡ φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν παραλάβει μία συνετή ψυχή, καί ἄν ἀκόμα τή βρεῖ πιό μαλακή ἀπό τόν πηλό, τήν κάνει πιό σκληρή ἀπό τό σίδερο. Ἐπίσης αὐτόν πού πρίν ἀπό λίγο ἦταν μολυσμένος ἀπό τήν ἀκαθαρσία τῶν ἁμαρτιῶν, τόν κάνει ἀμέσως πιό λαμπρό ἀπό τόν ἥλιο.

Αὐτά ἀκριβῶς θέλοντας νά μᾶς διδάξει ὁ μακάριος Παῦλος φώναζε δυνατά λέγοντας
«Μήν πλανᾶστε, οὔτε οἱ πόρνοι, οὔτε οἱ εἰδωλολάτρες, οὔτε οἱ μοιχοί, οὔτε οἱ θηλυπρεπεῖς, οὔτε οἱ παιδεραστές, οὔτε οἱ πλεονέκτες, οὔτε οἱ κλέφτες, οὔτε οἱ μέθυσοι, οὔτε ἐκεῖνοι πού περιπαίζουν καί βρίζουν, οὔτε οἱ ἅρπαγες θά κληρονομήσουν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 6, 9-10).
Καί ἀφοῦ ἀρίθμησε ὅλα, κατά κάποιο τρόπο, τά εἴδη τῆς κακίας, καί ἀφοῦ μᾶς δίδαξε ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι τέτοιων  ἁμαρτημάτων ἀποξενώνονται ἀπό τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀμέσως πρόσθεσε· «Καί τέτοιοι ἤσαστε μερικοί ἀπό σᾶς, ἀλλά λουσθήκατε ἀπό τά ἁμαρτήματα αὐτά, ἁγιασθήκατε καί γίνατε δίκαιοι» (Α´ Κορ. 6, 11). Πές μου, πῶς καί μέ ποιόν τρόπο; γιατί αὐτό εἶναι πού θέλουμε νά μάθουμε. «Γιατί βαπτισθήκατε στό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ», λέγει, «καί στή χάρη τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ μας».

Εἶδες, ἀγαπητέ, τή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; εἶδες ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐξαφάνισε  ὅλη ἐκείνη τήν κακία, καί ὅτι ἐκείνους πού ἦταν προηγουμένως ὑποδουλωμένοι στίς δικές τους ἁμαρτίες, τούς ἀνέβασε ἀμέσως στήν ὑψηλότερη τιμή;

2. Ποιός λοιπόν θά μποροῦσε νά κλάψει καί νά θρηνήσει,  ὅπως  ἀξίζει, ἐκείνους πού ἐπιχειροῦν νά μιλοῦν περιφρονητικά γιά τήν ἀξία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐκείνους πού, σάν νά ἦταν τρελλοί, δέν κατόρθωσαν οὔτε οἱ πολλές εὐεργεσίες νά τούς  ἀπομακρύνουν ἀπό τήν ἀχαριστία τους, ἀλλά τολμοῦν νά κάνουν τά πάντα ἐναντίον τῆς σωτηρίας τους, ἀποστερώντας τό Ἅγιο Πνεῦμα, ὅσο τούς εἶναι δυνατό, ἀπό τή θεϊκή του ἀξία, καί προσπαθοῦν νά τό κατεβάσουν στήν κατηγορία τῶν κτισμάτων; Ἐκείνους θά ἤθελα νά ἐρωτήσω, γιά ποιό λόγο ἐσεῖς πολεμᾶτε τόσο πολύ τήν ἀξία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; ἤ καλύτερα, γιατί πολεμᾶτε τή σωτηρία σας, καί δέ θέλετε νά καταλάβετε τά λόγια πού εἶπε ὁ Σωτήρας στούς μαθητές του; «Πηγαίνετε νά διδάξετε ὅλους τούς λαούς, βαπτίζοντας αὐτούς στό ὄνομα τοῦ Πατέρα καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28, 19). Εἶδες ὅτι  ἔχουν ἰσότιμη ἀξία; Εἶδες ὅτι ἔχουν τέλεια συμφωνία;

Εἶδες ὅτι ἡ Ἁγία Τριάδα εἶναι ἀδιαίρετη; Μήπως ὑπάρχει κάποια διαφορά ἤ ἀλλαγή  ἤ ἔλλειψη; Γιατί τολμᾶτε νά παραποιεῖτε τά λόγια τοῦ Κυρίου;

Ἤ δέ γνωρίζετε ὅτι καί στά ἀνθρώπινα πράγματα, ἄν κάποιος ἐπιχειρήσει ποτέ ἤ  τολμήσει, νά προσθέσει  ἤ νά ἀφαιρέσει κάτι στίς διαταγές τοῦ βασιλιᾶ, πού εἶναι ὅμοιός μας καί ἔχει τήν ἴδια φύση μέ μᾶς, τόν τιμωροῦν μέ τή χειρότερη τιμωρία καί τίποτε δέν μπορεῖ νά τόν ἀπαλλάξει ἀπό τήν τιμωρία αὐτήν; Ἐάν στήν περίπτωση τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, πῶς θά μποροῦσαν νά συγχωρηθοῦν ἐκεῖνοι πού εἶναι τόσο ἀπερίσκεπτοι καί πού προσπαθοῦν νά παραποιήσουν τά λόγια τοῦ Σωτήρα ὅλων μας καί πού δέ θέλουν ν᾿ἀκούσουν οὔτε τόν Παῦλο, ὁ ὁποῖος ὅταν ὁμιλεῖ ἔχει μέσα του τό Χριστό καί φωνάζει μέ καθαρή φωνή καί λέγει,

«Δέν εἶδε μάτι καί αὐτί δέν ἄκουσε καί ἀνθρώπινος νοῦς δέ φαντάστηκε ἐκεῖνα πού ἑτοίμασε  ὁ Θεός γι᾿αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν» (Α´ Κορ. 2, 9); Ἐάν λοιπόν δέν εἶδε μάτι, οὔτε αὐτί ἄκουσε, οὔτε ἀνθρώπινος νοῦς μπόρεσε νά κατανοήσει ἐκεῖνα πού ὁ Θεός  ἑτοίμασε γι᾿ αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν, πῶς θά μπορέσουμε ἐμεῖς, μακάριε Παῦλε, νά τά γνωρίσουμε; Περίμενε λίγο καί θ᾿ ἀκούσεις τόν Παῦλο νά φανερώνει καί αὐτό. Πρόσθεσε λοιπόν λέγοντας, «Σ᾿ ἐμᾶς ὅμως  ὁ Θεός τά φανέρωσε μέ τό Ἅγιο Πνεῦμά του» (Α´ Κορ. 2, 10). Καί οὔτε ἐδῶ σταμάτησε, ἀλλά γιά νά δείξει καί τή μεγάλη δύναμή του, καθώς καί τό ὅτι ἔχει τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα καί τόν Υἱό, λέγει, «Γιατί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐξετάζει τά πάντα, ἀκόμη καί τά κρυφά σχέδια τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 2, 10).

Ἔπειτα θέλοντας νά μᾶς κάμει ἀκριβέστερη τή διδασκαλία του μέ παραδείγματα ἀπό τήν ἀνθρώπινη ζωή, πρόσθεσε, «Γιατί, ποιός ἄλλος ἀπό τούς  ἀνθρώπους γνωρίζει τά ἰδιαίτερα τοῦ ἀνθρώπου, παρά μόνο τό πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι μέσα του; Ἔτσι καί τά ἰδιαίτερα τοῦ Θεοῦ κανένας ἄλλος δέ γνωρίζει, παρά μόνο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 2, 11). Εἶδες τέλεια διδασκαλία;

Ὅπως, λέγει, δέν εἶναι δυνατό νά γνωρίζει κανένας ἄλλος αὐτά πού εἶναι μέσα στή σκέψη ἑνός ἀνθρώπου, ἀλλά μόνος του ὁ καθένας γνωρίζει τά δικά του, ἔτσι καί τά ἰδιαίτερα τοῦ Θεοῦ κανένας δέ γνωρίζει, παρά μόνο τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι πολύ μεγάλο καί μέ τό παραπάνω ἀρκετό γιά νά ἀποδείξει τήν ἀξία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί μᾶς ἔφερε ἕνα παράδειγμα καί μᾶς λέγει καθαρά ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά μή γνωρίζει ποτέ κάποιος ἀπό τούς ἀνθρώπους αὐτά πού εἶναι μέσα στή σκέψη του. Ὅπως λοιπόν αὐτό δέν εἶναι δυνατό νά γίνει, ἔτσι μέ τόση ἀκρίβεια, λέγει, τό Ἅγιο Πνεῦμα γνωρίζει καί τά ἰδιαίτερα τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά δέν ξέρω πῶς οὔτε μέ τά λόγια του αὐτά ὁ μακάριος Παῦλος δέν πείθει ἐκείνους πού στρέφονται μόνοι τους ἐναντίον τῆς σωτηρίας τους καί κάνουν τόσο μεγάλο πόλεμο ἐναντίον τῆς ἀξίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί ὅσο μποροῦν τό ἀποξενώνουν αὐτό ἀπό τή θεϊκή του ἀξία καί τό κατεβάζουν στήν ἀσήμαντη θέση τῶν δημιουργημάτων.
Ἀλλ᾿ ἄν καί αὐτοί συμπεριφέρονται ἐχθρικά καί εἶναι ἀντίθετοι στά λεγόμενα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἐμεῖς,  ἀφοῦ δεχόμαστε τά θεῖα δόγματα σάν ἀποκάλυψη πού κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό, ἄς προσφέρουμε στόν Κύριο τή δοξολογία πού ἁρμόζει, δείχνοντας μαζί μέ τή σωστή πίστη καί τό ὅτι τηροῦμε ἀκριβῶς τήν ἀλήθεια.

Πρός αὐτούς λοιπόν πού  ἐπιχειροῦν νά διδάσκουν τά  ἀντίθετα ἀπό ἐκεῖνα πού εἶπε τό  Ἅγιο Πνεῦμα, εἶναιἀρκετά ὅσα εἴπαμε, εἶναι ἀνάγκη ὅμως νά ποῦμε στή δική σας ἀγάπη, γιά ποιό λόγο δέ μᾶς χάρισε ὁ Κύριος ἀμέσως μετά τήν ἄνοδό του στόν οὐρανό τήν αἰτία τῶν τόσων  ἀγαθῶν, ἀλλ᾿ ἄφησε πρῶτα νά περάσουν λίγεςἡμέρες καί νά μείνουν μόνοι τους οἱ μαθητές, καί ὕστερα ἔστειλε κάτω στή γῆ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Αὐτό δέν ἔγινε ἄσκοπα, οὔτε τυχαῖα. Ἐπειδή δηλαδή γνώριζε ὅτι οἱ ἄνθρωποι δέ θαυμάζουν μ᾿ ὅμοιο τρόπο τά ἀγαθά πού ἔχουν στά χέρια τους, οὔτε ἐκτιμοῦν τήν ἀξία πού πραγματικά ἔχουν ἐκεῖνα, πού εἶναι εὐχάριστα καί σημαντικά, ἄν δέν ὑπάρχουν καί τά ἀντίθετα.  Ἐννοῶ περίπου τό ἑξῆς, γιατί πρέπει νά τό πῶ σαφέστερα. Ἐκεῖνος πού εἶναι ὑγιής καί δυνατός στό σῶμα δέν αἰσθάνεται, οὔτε μπορεῖ νά ξέρει καλά, πόσα ἀγαθά τοῦ χάριζε ἡ ὑγεία, ἄν δέν ἀποκτήσει ἀρρωσταίνοντας πείρα καί τῆς ἀρρώστιας.

Καί ἐκεῖνος πού βλέπει πάλι τήν ἡμέρα δέ θαυμάζει ὅπως πρέπει τό φῶς, ἐάν δέν τό διαδεχθεῖ τό σκοτάδι τῆς νύχτας. Γιατί, πραγματικά, ἡ πείρα πού ἔχουμε γιά τά ἀντίθετα γίνεται πάντοτε σαφής διδάσκαλος γιά ἐκεῖνα, πού ἔτυχε νά ἀπολαύσουμε προηγουμένως.

Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί τότε, ἐπειδή οἱ μαθητές εἶχαν ἀπολαύσει παρά πολλά ἀγαθά, ὅταν ἦταν μαζί τους ὁ Κύριος, καί ἦταν πολύ εὐτυχισμένοι ἐπειδή τόν συναναστρέφονταν (γιατί ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Παλαιστίνης ἔβλεπαν στά πρόσωπά τους σάν νά ἔβλεπαν σέ κάποια ἀστέρια, ἀφοῦ καί νεκρούς ἀνάσταιναν, καί λεπρούς καθάριζαν, καί δαιμόνια  ἔδιωχναν, καί ἀρρώστιες θεράπευαν καί ἔκαναν καί πολλά ἄλλα θαύματα), ἐπειδή λοιπόν ἦταν τόσο σπουδαῖοι καί πασίγνωστοι, γι᾿ αὐτό τούς ἄφησε νά ἀποχωρισθοῦν γιά λίγο ἀπό τή δύναμη πού τούς βοηθοῦσε, ὥστε, ὅταν βρεθοῦν μόνοι τους, νά μάθουν τί τούς χάριζε ἡ παρουσία τῆς ἀγαθότητας τοῦ Κυρίου, καί, ἀφοῦ ἀντιληφθοῦν τά ἀγαθά τοῦ παρελθόντος, νά ὑποδεχθοῦν μέ μεγαλύτερη προθυμία τή δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πραγματικά, ἐνῶ ἦταν στενοχωρημένοι, τούς παρηγόρησε, καί, ἐνῶ ἦταν σκυθρωποί καί θλιμμένοι γιά τό χωρισμό τους ἀπό τό Διδάσκαλο, τούς φώτισε μέ τό δικό του φῶς, καί, ἐνῶ ἦταν σχεδόν νεκροί, τούς ἀνέστησε καί σκόρπισε τό σύννεφο τῆς λύπης καί τούς ἔβγαλε ἀπό τή δύσκολη θέση.

Ἐπειδή δηλαδή εἶχαν ἀκούσει τά λόγια τοῦ Κυρίου, «Πηγαίνετε νά διδάξετε ὅλα τά ἔθνη», καί βρίσκονταν στή συνέχεια σέ δύσκολη θέση καί δέν ἤξεραν ποῦ πρέπει νά κατευθυνθεῖ ὁ καθένας καί σέ ποιό μέρος τῆς γῆς νά κηρύξει τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ μορφή πύρινων γλωσσῶν καί μοιράζει στόν καθένα τά μέρη τῆς γῆς πού ἔπρεπε νά κηρύξει καί μέ τή γλώσσα πού ἔδωσε, σάν μέ κάποιο σημείωμα, γνωρίζει στόν καθένα τά ὅρια τῆς ἐξουσίας καί τῆς διδασκαλίας πού ἔπρεπε ν᾿ ἀναλάβει.

Γι᾿ αὐτό ἐμφανίσθηκε τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ μορφή πύρινων γλωσσῶν. Καί ὄχι μόνο γι᾿ αὐτό, ἀλλά γιά νά μᾶς θυμίσει καί κάποια παλιά ἱστορία. Ἐπειδή δηλαδή στά παλιά χρόνια παραλογίσθηκαν οἱ ἄνθρωποι καί θέλησαν νά κτίσουν ἕνα πύργο πού νά φθάνει ὥς τόν οὐρανό, καί μέ τή σύγχυση τῶν γλωσσῶν τους διέλυσε ὁ Θεός τήν κακή ἀπόφασή τους (Ἀναφέρεται στόν πύργο τῆς Βαβέλ. Βλ. Γεν. 11, 1-9), γι᾿ αὐτό καί τώρα μέ μορφή πύρινων γλωσσῶν πετᾶ σ᾿αὐτούς τό Ἅγιο Πνεῦμα, γιά νά ἑνώσει μ᾿ αὐτό τήν οἰκουμένη πού ἦταν χωρισμένη.

Καί ἔγινε κάτι ἀσυνήθιστο καί παράξενο. Γιατί ὅπως τότε στά παλιά χρόνια γλῶσσες χώρισαν τήν οἰκουμένη καί διέλυσαν τήν κακή συμφωνία, ἔτσι καί τώρα γλῶσσες ἕνωσαν τήν οἰκουμένη καί ὁδήγησαν σέ ὁμόνοια αὐτά πού ἦταν χωρισμένα. Γι᾿ αὐτό λοιπόν ἐμφανίσθηκε τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ μορφή γλωσσῶν καί σάν πύρινες γλῶσσες γιά τό ἀγκάθι τῆς ἁμαρτίας πού μεγάλωσε πολύ μέσα μας. Γιατί ὅπως ἡ γῆ, ὅταν δέν καλλιεργεῖται, ἐνῶ εἶναι γόνιμη καί πλούσια, βγάζει πολλά ἀγκάθια, ἔτσι ἀκριβῶς καί ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἐνῶ εἶναι καλή ἀπό τό δημιουργό της καί κατάλληλη γιά τά ἔργα τῆς ἀρετῆς, ἐπειδή δέ δέχθηκε τό ἄροτρο τῆς εὐσέβειας, οὔτε τό σπόρο τῆς θεογνωσίας, βλάστησε μέσα μας τήν ἀσέβεια σάν ἀγκάθια καί ἄλλα ἄχρηστα φυτά.

Καί ὅπως ἡ ἐπιφάνεια τῆς γῆς πολλές φορές δέ φαίνεται ἀπό τά πολλά ἀγκάθια καί τά ἄγρια χόρτα, ἔτσι καί ἡ εὐγένεια καί ἡ ἁγνότητα τῆς ψυχῆς μας δέ φαινόταν, μέχρις ὅτου ἦλθε ὁ γεωργός τῆς ἀνθρώπινης φύσης, ἔβαλε τή φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν καθάρισε καί τήν προετοίμασε νά δεχθεῖ τόν οὐράνιο σπόρο.

3. Τόσα πολλά καί ἀκόμη περισσότερα ὑπῆρξαν γιά μᾶς τά ἀγαθά ἀπό τή σημερινή ἡμέρα. Γι᾿ αὐτό, σᾶς παρακαλῶ, ἄς ἑορτάσουμε καί ἐμεῖς ἀνάλογα μέ τήν ἀξία τῶν ἀγαθῶν πού μᾶς χάρισε ὁ Θεός, ὄχι στεφανώνοντας τήν πόλη, ἀλλά καλλωπίζοντας τίς ψυχές μας, ὄχι στολίζοντας τήν ἀγορά μέ παραπετάσματα, ἀλλά κάνοντας χαρούμενη τήν ψυχή μας μέ τά ἐνδύματα τῆς ἀρετῆς γιά νά μπορέσουμε ἔτσι καί τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος νά ὑποδεχθοῦμε καί τούς καρπούς πού μᾶς προσφέρει ν᾿ ἀποκτήσουμε. Καί ποιός εἶναι ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

 Ἄς ἀκούσουμε τόν Παῦλο πού λέγει.
«Ὁ καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», λέγει, «εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη» (Γαλ. 5, 22). 
Πρόσεχε τήν ἀκρίβεια τῶν λέξεων καί τή σειρά τῆς διδασκαλίας. 
Ἔβαλε πρώτη τήν ἀγάπη καί ὕστερα ἀνάφερε τά ἄλλα. Φύτεψε τό δένδρο καί ὕστερα τόν καρπό. 
Ἔβαλε τά θεμέλια καί ὕστερα πρόσθεσε τήν οἰκοδομή. Ἄρχισε ἀπό τήν πηγή καί ὕστερα ἔφθασε στούς ποταμούς.

Πράγματι δέν μποροῦμε νά αἰσθανθοῦμε πρῶτα τή χαρά, ἄν δέ θεωρήσουμε πρῶτα ὅτι εἶναι δική μας ἡ χαρά τῶν ἄλλων καί ἄν δέ λογαριάσουμε ὅτι εἶναι δικά μας τά ἀγαθά τῶν συνανθρώπων μας.
Καί αὐτά δέν εἶναι δυνατό ποτέ νά φανοῦν ἀπό τίποτε ἄλλο,
ἄν δέ μᾶς κυριέψει ἡ δύναμη τῆς ἀγάπης.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ρίζα, ἡ πηγή καί ἡ μητέρα ὅλων τῶν ἀγαθῶν. 

Γιατί πράγματι σάν ρίζα κάνει νά βλαστήσουν ἄπειρα κλαδιά ἀρετῆς, σάν πηγή βγάζει πολλά νερά καί σάν μητέρα σφίγγει μέσα στήν ἀγκαλιά της ἐκείνους πού καταφεύγουν σ᾿αὐτήν.
Αὐτό ἀκριβῶς γνωρίζοντας καί ὁ μακάριος Παῦλος ὀνόμασε τήν ἀγάπη καρπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί ἀλλοῦ τῆς χάρισε τόσο μεγάλο προτέρημα, ὥστε νά πεῖ ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ τέλεια τήρηση καί ἐκπλήρωση τοῦ νόμου. «Γιατί ἡ ἀγάπη», λέγει, «εἶναι ἡ τέλεια τήρηση καί ἐκπλήρωση τοῦ νόμου» (Ρωμ. 13, 10). Ὁ Κύριος τῶν πάντων δέ θεώρησε καμιά ἄλλη προϋπόθεση ἀρκετή καί ἀπόδειξη ἀξιόπιστη γιά νά φαίνονται οἱ μαθητές του, παρά μόνο τήν ἀγάπη, λέγοντας.
«Μ᾿ αὐτό θά μάθουν ὅλοι ὅτι εἶστε μαθητές μου, ἐάν ἔχετε μεταξύ σας ἀγάπη» (Ἰω. 13, 35).

Γι᾿ αὐτό, σᾶς παρακαλῶ, ἄς καταφύγουμε ὅλοι σ᾿ αὐτήν, ἄς τήν ἀγκαλιάσουμε καί μ᾿ αὐτήν ἄς ὑποδεχθοῦμε τή σημερινή ἑορτή. Γιατί, ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἀδρανοῦν τά πάθη τῆς ψυχῆς.
Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, σταματοῦν οἱ παράλογες σαρκικές ἐπιθυμίες τῆς ψυχῆς.
«Ἡ ἀγάπη», λέγει ὁ Παῦλος, «δέν ὑπερηφανεύεται, δέ φουσκώνει ἀπό ἐγωισμό, δέ φέρεται ἄσεμνα» (Α´ Κορ. 13, 4-5). Ἡ ἀγάπη δέν κάνει κακό στό συνάνθρωπο.

Ὅπου κυβερνᾶ  ἡ ἀγάπη, πουθενά δέν ὑπάρχει Κάιν νά σκοτώσει τόν ἀδελφό του. Βγάλε ἀπό τήν καρδιά σου τήν πηγή τοῦ φθόνου, καί ἔβγαλες τόν ποταμό ὅλων τῶν κακῶν. Κόψε τή ρίζα, καί κατέστρεψες ταυτόχρονα καί τόν καρπό. Καί τά λέγω αὐτά, γιατί λυπᾶμαι περισσότερο ἐκείνους πού φθονοῦν, παρά  ἐκείνους πού φθονοῦνται, γιατί ἐκεῖνοι εἶναι κυρίως πού ζημιώνονται πάρα πολύ καί πού προξενοῦν μεγάλη καταστροφή στόν ἑαυτό τους. Ἐπειδή γι᾿ αὐτούς πού φθονοῦνται ὁ φθόνος εἶναι, ἐάν τό θελήσουν, ἀφορμή γιά βράβευση.

Καί πρόσεχε, σέ παρακαλῶ, πῶς ὁ δίκαιος Ἄβελ ἐπαινεῖται καί ἀναφέρεται καθημερινά, καί ἡ σφαγή του ἔγινε γι᾿ αὐτόν ἀφορμή καλῆς φήμης. Καί αὐτός μετά τό θάνατό του ὁμιλεῖ ἐλεύθερα καί κατηγορεῖ μέ δυνατή φωνή τό δολοφόνο του. Ὁ Κάιν ὅμως, πού δῆθεν ἔμεινε στή ζωή, πῆρε τήν ἀμοιβή του ἀνάλογα μέ τά ἔργα του, καί ἔζησε ἐπάνω στή γῆ ἀναστενάζοντας καί τρέμοντας.
Ὁ Ἄβελ ὅμως πού σκοτώθηκε καί ξαπλώθηκε νεκρός ἔδειξε μετά τό θάνατό του μεγαλύτερη παρρησία (Γεν. 9, 10).

Καί ὅπως ἔκαμε ἐκεῖνον ἡ ἁμαρτία του νά ζεῖ πιό ἄθλια καί ἀπό τούς νεκρούς, ἔτσι ἔκαμε αὐτόν ἡ ἀρετή του νά λάμπει περισσότερο καί μετά τό θάνατό του. Γι᾿αὐτό λοιπόν καί ἐμεῖς, γιά ν᾿ ἀποκτήσουμε μεγαλύτερη παρρησία καί σ᾿ αὐτή τή ζωή καί στήν ἄλλη, γιά νά ἀπολαύσουμε περισσότερη χαρά πού πηγάζει ἀπό τήν ἑορτή, ἄς καταστρέψουμε ὅλα τά ἀκάθαρτα ἐνδύματα τῆς ψυχῆς, ἄς γυμνωθοῦμε ἰδιαίτερα ἀπό τό ἔνδυμα τοῦ φθόνου. Γιατί καί ἄν ἀκόμη φανοῦμε ὅτι πετύχαμε πάρα πολλά, ὅλα θά τά χάσουμε, ὅταν μᾶς ἐνοχλεῖ τό πικρό καί ἄγριο αὐτό ἐλάττωμα, πού μακάρι νά τό ἀποφύγουμε ὅλοι μας, καί ἰδιαίτερα αὐτοί πού σήμερα μέ τή χάρη τοῦ βαπτίσματος ἔβγαλαν τό παλιό ἔνδυμα τῶν ἁμαρτημάτων τους καί πού μποροῦν νά λάμπουν σάν τίς ἀκτίνες τοῦ ἥλιου.

Ἑσεῖς λοιπόν, παρακαλῶ, οἱ ὁποῖοι υἱοθετηθήκατε σήμερα ἀπό τό Θεό, οἱ ὁποῖοι ντυθήκατε τό λαμπρό αὐτό φόρεμα, διατηρῆστε μέ κάθε τρόπο τή χαρά, στήν ὁποία εἶστε τώρα, ἀφοῦ φράξετε ἀπό παντοῦ τήν εἴσοδο στό διάβολο, ὥστε νά  ἀπολαύσετε ἀφθονότερη τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί νά μπορέσετε ν᾿ ἀποδώσετε καλά ἔργα ὁ ἕνας τριάντα, ὁ ἄλλος ἑξήντα, ὁ ἄλλος ἑκατό, καί νά ἀξιωθεῖτε νά συναντήσετε μέ παρρησία τό βασιλιά τῶν οὐρανῶν, ὅταν πρόκειται νά ἔλθει καί νά μοιράσει τά ἀπερίγραπτα ἀγαθά σ᾿ ἐκείνους πού ἔζησανἐνάρετα τήν παρούσα ζωή, μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα καί ἡδύναμη τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Λόγοι Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Αγιος Πορφύριος 

ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ:

Την Πεντηκοστή εξεχύθη η χάρις του Θεού όχι μόνο στους αποστόλους, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο που βρισκόταν γύρω τους. Επηρέασε πιστούς και απίστους. Πώς το λένε οι Πράξεις;…

Ενώ ο Απόστολος Πέτρος μιλούσε τη δική του γλώσσα, η γλώσσα του μεταποιούνταν εκείνη την ώρα στο νου των ακροατών. Με τρόπο μυστικό το Άγιο Πνεύμα τούς έκανε να καταλαβαίνουν τα λόγια του στη γλώσσα τους, μυστικά, χωρίς να φαίνεται. Αυτά τα θαυμαστά γίνονται με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος.

Παραδείγματος χάριν, η λέξη «σπίτι» σ’ αυτόν που ήξερε γαλλικά θα ακουγόταν «la maison». Ήταν ένα είδος διοράσεως· άκουγαν την ίδια τους τη γλώσσα. Ο ήχος χτυπούσε στο αυτί, αλλά εσωτερικά, με τη φώτιση του Θεού, τα λόγια ακούγονταν στη γλώσσα τους.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας αυτή την ερμηνεία της Πεντηκοστής δεν την αποκαλύπτουν πολύ φανερά, φοβούνται τη διαστρέβλωση. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αποκάλυψη του Ιωάννου.

Οι αμύητοι δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα του μυστηρίου του Θεού.
Παρακάτω λέει. «εγένετο δε πάση ψυχή φόβος…» (Πράξ. 2,43), δηλαδή κατέλαβε φόβος την κάθε ψυχή. Αυτός ο «φόβος» δεν ήταν φόβος. Ήταν κάτι άλλο, κάτι ξένο, κάτι ακατανόητο, κάτι, κάτι που δεν μπορούμε να το πούμε.

Ήταν το δέος, ήταν το γέμισμα, ήταν η χάρις. Ήταν το γέμισμα υπό της θείας χάριτος. Στην Πεντηκοστή, οι άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά σε μία τέτοια κατάσταση θεώσεως, που τα χάσανε.

Έτσι, όταν η θεία χάρις τους επεσκίαζε, τους ετρέλαινε όλους -με την καλή έννοια- τους ενθουσίαζε. Αυτό μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση. Ήτανε αυτό που λέγω καμιά φορά «κατάστασις».

Ενθουσιασμός ήταν. Κατάσταση τρέλλας πνευματικής.


Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει.

Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει.

Όταν έρθει και κατοικήσει σ  ὅλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες.

Τότε φεύγει και η αμαρτία.

(Γέροντος Πορφυρίου, Βίος και Λόγοι, εκδ. Ι.Μ. Χρυσοπηγής, σελ. 207-209)

Η σφαγή στο Δίστομο,μια ακόμα μαύρη σελίδα της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα....

Δεν ξεχνιούνται και δεν συγχωρούνται οι σφαγές είτε σαν αντίποινα στις δράσεις της Εθνικής Αντίστασης,είτε χωρίς αιτία όπως η Σφαγή του Διστόμου....

Με μίσος,μανία και απανθρωπη σκληρότητα οι Γερμανοί εκδικήθηκαν για την μάχη που έχασαν στο Στείρι από τους αντάρτες του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ.

Προσπαθώντας να μετακινήσουν τα στρατεύματα τους έπεσαν στην ενέδρα των ανταρτών στον Στείρι και δόθηκε σκληρή μάχη η οποία εξανάγκασετους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση.

Ο σφαγέας του Διστόμου λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ συνέταξε ψευδή αναφορά
μετά την σφαγή ότι οι ανδρες του τάγματος του δέχτηκαν επίθεση με όλμους και αυτόματα όπλα,
που αμφισβητήθηκε καθώς ο πράκτορας της μυστικής υπηρεσίας,συνέταξε την αναφορά του
όπου βεβαίωνε ότι το τάγμα δέχτηκε επίθεση πολλά χιλιόμετρα έξω από το Δίστομο και είχε  απωθήσει τους αντάρτες, μετά στράφηκε προς το Δίστομο για την σφαγή.

Το τάγμα του σφαγέα δεν άφησε κανέναν ζωντανό,έκαναν θηριωδίες και κατακρεούργησαν γυναίκες,άνδρες και παιδιά,ακόμα και νήπια.
Έκαψαν το χωριό αποχωρώντας το βράδυ,σκότωναν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους επιστρέφοντας στην Λειβαδιά όπου ήταν η βάση τους.
Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων.
Ο Ερυθρός Σταυρός είχε αναφέρει ότι ήταν 600 νεκροί στην ευρύτερη περιοχή.

Ο σφαγέας δεν μετανόησε ποτέ,υποστήριξε τις θηριωδίες και τις σφαγές του αναφέροντας ότι ακολούθησε τις διαταγές που είχαν για αντεκδίκηση στον άμαχο πληθυσμό όταν δέχονταν πλήγμα από την Εθνική Αντίσταση και ότι ήλπιζε ότι η πράξη της σφαγής θα εγκρινόταν εκ των υστέρων.
Δείχνοντας το σκληρό και απάνθρωπο Ναζιστικό προσωπείο των Γερμανικών στρατευμάτων.


Στην Ελληνική Ιστορία γράφτηκε  σελίδα με το αίμα αθώων της σφαγής στο Δίστομο....

Πως να ξεχαστεί?
Με τι θα μπορούσε να ξεπληρωθεί?
Δεν έχει χρηματικό τίμημα η ανθρώπινη ζωή.

Την περίοδο εκείνη μας είχαν κατακτήσει με στρατιωτικό πόλεμο....

Δεν ξεχνούν οι κάτοικοι της περιοχής του Διστόμου,δεν ξεχνούν οι Έλληνες.....

Α.Α.

Ο εθνικός μας πλούτος είναι μη αμφισβητήσιμος.

Η Ελλάδα εχει πλούσιο υπέδαφος,κατοικούμε πάνω σε τρις εκατομύρια.

Το φυσικό αέριο είναι διπλάσιο κι από της Σαουδικής Αραβίας.
Ο Καθηγητής κ.Φώσκολος έχει πει ότι ένα από τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης (τα οποία βρίσκονται σε βάθος 5 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και όχι του βυθού), έχει φυσικό αέριο που είναι διπλάσιο της Σαουδικής Αραβίας, πως υπάρχει και το πάρα πολύ καλό κοίτασμα του Ηροδότου, 

το Ιόνιο με τη σειρά του είναι πάρα πολύ πλούσιο σε φυσικό αέριο

Έχει και χρυσό!Μεταλλευτικό Κέντρο Κασσάνδρας με τρία κοιτάσματα:
Πορφυρητικό κοίτασμα Χαλκού-Χρυσού στις Σκουριές,
Πολυμεταλλικό κοίτασμα μικτών θειούχων Ολυμπιάδος, Πολυμεταλλικό κοίτασμα μικτών θειούχων Μαύρων Πετρών – Στρατώνι
Κοίτασμα Περάματος Θράκης
Κοίτασμα Σαπών Ροδόπης

Η χώρα μας είναι η πρώτη χώρα στην παραγωγή περλίτη,καθώς είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και δεύτεροι στον κόσμο καλύπτοντας το 32% της παγκόσμιας παραγωγής
.
Είναι πρώτη στην παραγωγή μπεντονίτη στην Ευρώπη και τρίτη στον κόσμο, καλύπτοντας το 7,5% της παγκόσμιας παραγωγής, τέταρτη στην παραγωγή μαγνησίτη στην Ευρώπη και ένατη στον κόσμο, τέταρτη στην παραγωγή μαρμάρων στην Ευρώπη και όγδοη στον κόσμο, πρώτη στην παραγωγή νικελίου στην Ευρώπη και 13η παγκοσμίως, καλύπτοντας το 49% της ευρωπαϊκής παραγωγής. Επίσης η χώρα μας είναι έκτη στην παραγωγή αλουμινίου στην Ευρώπη και ανήκει στις δέκα πρώτες χώρες στον κόσμο με τα μεγαλύτερα αποθέματα βωξίτη.

Οι εξαγωγές πρωτογενών και επεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πάνω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην Ευρωπαϊκή αλλά και στην διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα και μάρμαρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής ελαφρόπετρας και μπεντονίτη καθώς και πρώτη στην εξαγωγή μαγνησίτη στην ΕΕ.

Το Όσμιο είναι ένα σπάνιο στοιχείο το οποίο συνήθως πολλές φορές συναντάται με το Ρήνιο ένα άλλο εξίσου σπάνιο στοιχείο. Το τετροξείδιο του Οσμίου μυρίζει τόσο άσχημα ώστε το στοιχείο του πήρε το όνομά του από την ελληνική λέξη οσμή. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαστημικές εφαρμογές, σε φωτογραφικές διαφάνειες μικροσκοπίων και για να ανιχνεύσει τα δακτυλικά αποτυπώματα. Επιπλέον χρησιμοποιείται για να προσθέσει τη σκληρότητα στα κράματα και για στις άκρες γραφίδων, στους άξονες οργάνων, και στις ηλεκτρικές επαφές.

Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.
Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η απορία είναι γιατί πολλοί θεωρούν ότι ο μόνος λόγος που υποδουλώθηκε η χώρα είναι ο φυσικός της πλούτος και αναφέρουν το όσμιο σαν αιτία όταν έχουμε ουράνιο προς εκμετάλλευση και πώληση γιατί πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικού δεν θα αποκτήσουμε επειδή η Ελλάδα είναι σεισμογενής.

Η Τουρκία και η Βουλγαρία έχουν περισσότερο όσμιο,άρα δεν είναι το όσμιο η αιτία,είναι το φυσικό αέριο το οποίο θέλουν να το εκμεταλλευτούν οι Αμερικάνικες εταιρίες και η Γερμανία πετώντας την Ρωσία εκτός προμήθειας φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Η Ε.Ε. θέλει να γίνει σαν τις Η.Π.Α ένα έθνος αλλά αυτό είναι ανέφικτο γιατί η Ευρώπη είναι των Εθνών!
Οι Ευρωπαίοι μας έβαλαν στα μνημόνια για να μας καθυποτάξουν και μετά θα υποτάξουν κι άλλους λαούς γιατί αυτός είναι ο σκοπός τους,να είναι κοινός ο εθνικός πλούτος κάθε Έθνους μέλους για την Ευρωπαική Ένωση που θέλει να κυριαρχήσει μόνο ένας λαός με ουραγό την Γαλλία ενδεχομένως.
Μας έχουν ήδη εμπλέξει στον παγκόσμιο ιστό της αράχνης της παγκοσμιοποίησης αλλά εμείς το μέσον του διαβόλου θα το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας!

Έχουμε πολλούς μαχητές υπέρ της ελεύθερης βούλησης,άριστα καταρτισμένους σε θέματα λογισμικού που θα βοηθήσουν με αποτελεμαστικό τρόπο όταν χρειαστεί!

Είμαστε σε μια ιστορική καμπή,ο καιρός γαρ εγγύς,

Προσευχή και Ετοιμότητα αδελφοί μου Έλληνες-ιδες!
ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ Η ΠΑΤΡΙΣ!

Πνευματική πτώχευση και ηθική πτώση οι αιτίες της κρίσης που βιώνει η Ελλάδα....

Πτωχεύσαμε πνευματικά φίλοι!

Αυτη είναι η κρίση ,του Πνεύματος και της ηθικής!

Όταν επιτρέπουμε να κυριαρχεί το πονηρό πνεύμα στο μυαλό μας,
όταν ελέγχει τον νου μας και μας ωθεί στην απρέπεια και την πορνεία σε οποιαδήποτε μορφή της,
τότε ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ!

Η οικονομική κρίση είναι παρενέργεια της Πνευματικής γιατί ο Πανάγαθος μας θέλει να χαιρόμαστε εν αφθονία,άλλωστε φρόντισε γι αυτό! 

Θαυμάστε την φύση με τους καρπούς της! 

Δείτε τα πουλάκια,δεν εργάζονται αλλά ο Πανάγαθος Θεός έχει φροντίσει για την τροφή τους και την στέγη τους! 

Η διαφορά είναι ότι ο άνθρωπος είναι ον με νόηση και
πνεύμα τα οποία δεν τα χρησιμοποιεί για το κοινό καλό
αλλά προς ίδιον όφελος! Αυτό είναι το Εγώ το οποίο μπορεί να ελέγξει ο διάβολος!
Και μας παρασύρει να επιζητούμε την υλική αφθονία μόνο ,
μας παρασύρει σε πονηρές οδούς, με την ψυχή μας να
παραμένει σε ασιτία! 

Η ασιτία της ψυχής επιφέρει και την ασιτία του πνεύματος!
Κι όταν τον πνεύμα δεν τρέφεται δεν λειτουργεί η νόηση.
Αυτό μας οδηγεί σε λάθη τα οποία επιφέρουν την υλική
πτώχευση η οποία ενδιαφέρει τους περισσότερους. 

Να προσπαθούμε να σιτίσουμε πρώτα την ψυχή
μας!
Να μεγαλώσουμε την Πίστη μας κι η Πίστη είναι Δύναμη!
Μπορεί να θρέψει Ψυχή,Πνεύμα και σώμα! 

Ζητείστε και θα λάβετε ότι χρειάζεστε!
Κρούετε και θα ανοιχτεί η πόρτα που οδηγεί τον Χριστό στην καρδιά μας!
Κι όταν ο Χριστός κατοικήσει μέσα μας θα έχουμε ότι επιθυμούμε! Αυτό είναι το μεγάλο μυστήριο,ας το κατανοήσουμε!

Α.Α.

«Φωτιά στους αιθέρες» από την άσκηση ετοιμότητας της Αεράμυνας στην επικράτεια

Άσκηση ελέγχου του χρόνου ετοιμότητας και αντίδρασης των συστημάτων Αεράμυνας σε όλη την επικράτεια διεξήχθη σήμερα κατόπιν εντολής του αρχηγού ΓΕΕΘΑ πτεράρχου Χρήστου Χριστοδούλου.

Όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, στην άσκηση συμμετείχε αριθμός αεροσκαφών, οι σταθμοί αεροπορικού ελέγχου, των κέντρων επιχειρήσεων και του σύνολο των αντιαεροπορικών συστημάτων/όπλων και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Με τη διεξαγωγή της άσκησης εξετάσθηκε επίσης το επίπεδο εκτέλεσης των σχετικών διαδικασιών και σχεδίων, προστίθεται στην ανακοίνωση.

πηγή

https://www.iellada.gr/ellada/fotia-stoys-aitheres-apo-tin-askisi-etoimotitas-tis-aeramynas-stin-epikrateia

Στρατιωτικοί προς Μαξίμου: «Μέχρις εδώ οι παραχωρήσεις στην Τουρκία»

Ως βαρύ μπορεί να περιγραφεί το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους στρατιωτικούς κατά των κυβερνητικών πολιτικών αναφορικά με τα μέτρα («αποδόμησης» αναφέρεται σκωπτικά) εμπιστοσύνης με την Τουρκία.

Το  αρνητικό αυτό κλίμα, που εκδηλώθηκε σήμερα με την παραίτηση του επικεφαλής της ελληνικής επιτροπής για τα ΜΟΕ αντιστράτηγου Νίκου Ζαχαριάδη (που συνιστά επι του πρακτέου την κορυφή και μόνο του παγόβουνου) εκφράζεται και προς το πρόσωπο του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη, ως πολιτικού προϊστάμενου του υπουργείου.

Αν και πρώην στρατιωτικός και έχοντας ήδη σωρευμένη «γκρίνια» για τη στάση του στο Σκοπιανό, τη υπόθεση των ΜΟΕ φαίνεται να τα ξεπερνά όλα.

Ο φόβος που υπάρχει στις τάξεις του στρατεύματος είναι πως τα ΜΟΕ που μπορεί να συμφωνηθούν ουσιαστικά θα γίνουν η αιτία της υπονόμευσης της αμυντικής ικανότητας της χώρας, όπως και της δυνατότητας έγκαιρης προειδοποίησης στο Αιγαίο.

Αυτό  γιατί και σύμφωνα με το πλαίσιο των ΜΟΕ που έχει συμφωνηθεί συζήτηση επ΄ αυτού η Άγκυρα ούτε λίγο ούτε πολύ ζητά από τα αεροσκάφη της ΠΑ να ενημερώνουν το τουρκικό  1ο ΑΤΑ για τις πτήσεις που πραγματοποιούν πέραν του 25ου Μεσημβρινού ο οποίος διχοτομεί το Αιγαίο!

Η Τουρκία εξειδικεύει ακόμα περισσότερο τα ΜΟΕ πέραν των ήδη υπαρχόντων προτάσεων της  για εγκατάσταση διαύλου CROSS-TEL μεταξύ ΑΤΑ Λάρισας και 1ου ΑΤΑ Τουρκίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για ενημέρωση πτήσεων και κατάθεση ημερησίου προγράμματος τουρκικών πτήσεων(DFS) στο Αιγαίο- και οι δύο περιπτώσεις χωρίς κατάθεση σχεδίων πτήσης.

H Άγκυρα απαιτεί τώρα αυτά τα ΜΟΕ να εφαρμόζονται και από την Ελλάδα και από την Τουρκία:

Για οποιαδήποτε πτήση τουρκικών αεροσκαφών με δυτική πορεία μέσα στο Αιγαίο θα ενημερώνεται το ΑΤΑ Λάρισας.

Αλλά και για κάθε πτήση ελληνικού αεροσκάφους με  ανατολική πορεία στο Αιγαίο θα ενημερώνεται αντιστοίχως το τουρκικό ΑΤΑ.

Δι’ αυτού του τρόπου η Άγκυρα επιδιώκει την εξουδετέρωση-κατάργηση του FIR Αθηνών και την μετατροπή του διεθνούς θαλασσίου και εναερίου χώρου στο Κεντρικό Αιγαίο κυρίως, σε «κοινό γήπεδο προπόνησης» για όποιον «ενοικιαστή «προλάβει πρώτος.

Και δεν είναι μόνο αυτό: Η Τουρκία ζητά κατάργηση πεδίων βολής του ΠΝ και της ΠΑ στο Αιγαίο, όπως και  οριοθέτηση της περιοχής Έρευνας και Διάσωσης για θαλάσσια ατυχήματα στο Αιγαίο, στο πλαίσιο του ΙΜΟ, όπου η Τουρκία έχει κατοχυρώσει την δική της θαλάσσια περιοχή από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά, ενώ η Αθήνα  έχει κατοχυρώσει στον ICAO την περιοχή έρευνας και διάσωσης για αεροπορικά ατυχήματα το FIR  Αθηνών. Επιδιωκόμενος στόχος της Άγκυρας είναι να οριοθετηθεί η θαλάσσια περιοχή  στο Αιγαίο για ναυτικά ατυχήματα χωρίς αναφορά στο FIR Αθηνών, ώστε να εγκλωβιστούν και να απομονωθούν στην τουρκική περιοχή τα ελληνικά νησιά του Αν Αιγαίου.

Ακόμη  και για τις παραβιάσεις η  Τουρκία οχυρωμένη πίσω από τις παράνομες διαταγές του ΝΑΤΟ  για το (ανύπαρκτο) καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης 20 ελληνικών νησιών του Αν.Αιγαίου  επιμένοντας ότι η Ελλάδα είναι αυτή που κάνει παραβιάσεις κάθε φορά που αεροσκάφη της περνάνε πάνω από τα νησιά αυτά. Και γι’ αυτό και η Τουρκία, ως απάντηση, κάνει και αυτή παραβιάσεις των νατοϊκών διαταγών.

Η Τουρκία δηλαδή, απαιτώντας από την Αθήνα να μην πετούν τα ελληνικά αεροσκάφη πάνω από τα ελληνικά νησιά του Αν. Αιγαίου-δηλαδή να μην υπερίπτανται ή να ασκούνται  στην ελληνική κυριαρχία -έχει στόχο την αποποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά του Αν Αιγαίου.

Όπως φαίνεται από τα παραπάνω η υπόθεση των ΜΟΕ είναι μια πολύ επικίνδυνη υπόθεση στην οποία η Αθήνα προχωρά βαδίζοντας επικινδύνως κάτι που έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στους στρατιωτικούς.

Χάρτης όπου  απεικονίζονται τρεις  περιοχές ελληνικής άσκησης  (7-GK, 8-GL και 9-GP) με μπλε χρώμα στο χάρτη και οποίες επικαλύπτουν τρεις παράνομες τουρκικές περιοχές. Η Τουρκία ζητά οι ελληνικές περιοχές να τροποποιηθούν!  

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ellinotoyrkika/777595_stratiotikoi-pros-maximoy-mehris-edo-oi-parahoriseis-stin

Η Μητέρα του παντός πάντα Υπέρμαχος Στρατηγός

Έφυγα απ’ αυτή τη γη
και ήρθα στα Ουράνια,
αλλά δεν έπαψα ν’ αγωνίζομαι
για κάθε ένα πάντα.

Πάλι επισκέπτομαι τη γη
και φθάνω αοράτως
κι είμαι φρουρός στα σύνορα,
στο ελληνικό το Κράτος.
Τρέχω και αγωνίζομαι,
έχω μεγάλο πόνο
και με τη θεία Σκέπη μου
σκεπάζω όλο τον κόσμο.

Και αν και έφυγα απ’ τη γη,
έρχομαι σαν και πρώτα
και σαν ζητιάνα την χτυπώ
του καθενός την πόρτα.

Μονάχα η φτωχολογιά
την πόρτα μού ανοίγει
και με καλωσορίζουνε
με γέλιο εις τα χείλη.

Οι πλούσιοι με περιφρονούν,
γιατί δε με γνωρίζουν,
τα πλούτη τους λατρεύουνε
κι εμένα με υβρίζουν…
Αλλά σε όλες τις δύσκολες στιγμές
ο πλούτος δεν προφθάνει
και τότε με φωνάζουνε
που έχουνε ανάγκη.

Και όταν με φωνάξουνε,
βοήθεια προσφέρω
και λησμονώ ότι με περιφρονούσανε
αυτοί εκ των προτέρων.

Τρέχω σαν με φωνάξουνε
σαν σφαίρα στον αέρα,
βοήθεια σ’ όσους με καλούν
και που με λεν ΜΗΤΕΡΑ.

Είμαι Μητέρα του παντός
κι όποιος μ’ αναγνωρίζει,
τρέχω και τον παρηγορώ
την ώρα που δακρύζει.
Πονώ όσο πονάς κι εσύ
κι ακόμα παραπάνω
και εις του πόνου την πληγή
το βάλσαμό μου βάνω.

Κάνω για όλα Μου τα παιδιά
καθημερινόν αγώνα,
τα δάκρυά Μου σταλαγματιές
ποτίζουνε το χώμα.

Τρέχω την κάθε συμφορά
του κόσμου να προλάβω
κι απ’ το καμίνι του πυρός
κάθε ψυχή να βγάλω.

Τρέχω και αγωνίζομαι
ημέρα και τη νύχτα,
γιατί τα παιδιά Μου πέφτουνε
στου Πονηρού τα δίχτυα.

Ρίχνομαι μέσα στη φωτιά
και μεσ’ στην καταιγίδα
και Στρατηγός εντύθηκα,
με κράνος και ασπίδα.

Μεσ’ στη φωτιά ερίχτηκα
μόνη Μου να παλέψω,
αίμα να τρέχει Χριστιανών
να βλέπω δεν αντέχω.
Πονώ και αγωνίζομαι
και τρέχω σαν τη σφαίρα
και μέρα νύχτα αγρυπνώ
για να τα βγάλω πέρα.

Άνοιξα την θεία Σκέπη Μου
και σκέπασα τον κόσμο
και πάντα αγωνίζομαι
κι έχω μεγάλο πόνο.
Άπλωσα τη θεία Σκέπη Μου
τον κόσμο να φρουρήσω
και την φωτιά που άναψε
ο πονηρός, να σβήσω.

Ελάτε εις το πλάι μου,
παρέχω προστασία,
να μη σας πάρει ο χείμαρρος
που λέγεται αμαρτία.

Ελάτε εις το πλάι μου,
όλους να σας φρουρήσω,
έχω τρανή τη δύναμη
για να σας βοηθήσω.

Είμαι Μητέρα και πονώ
κι Εγώ για τα παιδιά Μου
και βοηθώ κάθε πιστό
οπού θα ΄ρθεί κοντά Μου.

Είμαι Μητέρα και πονώ
στου καθενός τον πόνο,
λίγοι αυτό το εκτιμούν
στον μάταιο αυτό κόσμο.

Τρέχω σε κάθε πρόβλημα,
σε κάθε συμφορά σας,
σε κάθε δύσκολη στιγμή,
στον πόνο τον μεγάλο,
προφθάνω πάντα μυστικά
και δίνω το κουράγιο.

Πολλές φορές εμπόδισα
'να έρθει η συμφορά σας,
που την οδύνη θα ακούμπαγε
στην οικογένειά σας.

Πολλές φορές εμπόδισα
τον πόνο, την οδύνη,
δεν άφησα να ταραχτεί
στο σπίτι η γαλήνη.
Πολλές φορές εφύλαξα
κι έσωσα τα παιδιά σας
από μεγάλο κίνδυνο
και τα ’φερα κοντά σας.

Όσες στην προστασία Μου
το ΄χετε αναθέσει,
δεν πρόκειται να του συμβεί κακό,
και στη φωτιά αν πέσει.

Όσες εμπιστευτήκατε
σε Μένα τα παιδιά σας,
να είστε πάντα βέβαιες
πως όλο τα προσέχω
και εις το μαξιλάρι τους
άγρυπνη πάντα στέκω.

Ωσάν κι Εμένα δεν μπορείς
ποτέ να τα προσέξεις,
τη δύναμη που έχω Εγώ,
μάνα, εσύ δεν έχεις.

Αν είσαι μάνα και στοργή
μέσα στα στήθη έχεις,
σαν μεγαλώσει, δεν μπορείς
ξωπίσω του να τρέχεις!

Εγώ όμως τρέχω και μπορώ
κι ακολουθώ κοντά τους,
μετρώ και παρακολουθώ
όλα τα βήματά τους.

Δώστε στην προστασία Μου
το κάθε ένα παιδί σας
κι ενίσχυση να στέλνετε
μόνο την προσευχή σας.

Προσεύχεστε εντατικά
κι αφήστε το σε Μένα
και να κοιμάστε ξένοιαστες,
χωρίς καμία έννοια.

Εσείς να αγρυπνάτε στην προσευχή
κι Εγώ για τα παιδιά σας,
για αυτά που είναι μακριά
κι αυτά που έχω κοντά σας.

Μάνα Εγώ στην ξενιτιά,
εις τα ξενιτεμένα,
παρέχω μητρική στοργή
Εγώ εις τον καθένα.
Κι αν είναι μίλια μακριά,
μην έχεις αμφιβολία,
προφθαίνω για όλους πάντοτε
Εγώ η Παναγία.

Θάλασσες σκίζω και βουνά
και φθάνω στο παιδί σου,
αρκεί να είναι σταθερή
η πίστη η δική σου.

Κι αν είναι εις την ξενιτιά,
αυτοστιγμεί θα φθάσω
κι αν κατατρέχει κίνδυνο,
Εγώ θα τον φυλάξω.

Δεν με κουράζει, μακριά
και αν είναι, Εγώ πηγαίνω,
την ιδική σου προσευχή
αρκεί Εγώ να παίρνω.
Σαν αστραπή τρέχω Εγώ
κι ας είν’ στην άλλη άκρη,
αρκεί στα μάτια να κυλά
της πίστεως το δάκρυ.

Την προσευχή σου συντροφιά
στέλνε εις το παιδί σου
και μη φοβάσαι οι συμφορές
πως θα το απειλήσουν.

Πονώ και αγωνίζομαι,
μάνα για το παιδί σου,
αλλ’ ν’ αγωνιστείς και εσύ
διά της προσευχής σου.

Μάνα κι εσύ, Μάνα κι Εγώ,
κι οι δυό θ’ αγωνιστούμε
και κάποτε οι κόποι μας
πολύ θα ανταμειφθούνε.

Μάνα, εσύ είσαι παρόν,
μα εγώ είμαι και το μέλλον,
γι’ αυτό σαν χάσω ένα παιδί,
πονώ βαριά και κλαίω.

Γι’ αυτό και περισσότερο
κουράζομαι από σένα
στα δικά Μου τα παιδιά,
για να μη γίνουν ξένα.

Πονώ και αγωνίζομαι
και τρέχω μέρα νύχτα,
για να μην πέσουν θύματα
στου πονηρού τα δίχτυα.

Αγώνα κάνει ο πονηρός
να πάρει τα παιδιά σας •
μα τρέχω και σωσίβιο
ρίχνω τας προσευχάς σας.

Τρέχει αυτός, τρέχω Εγώ,
αγώνας νύχτα μέρα,
θέλω δικές σας προσευχές,
για να τα βγάζουν τα παιδιά σας πέρα.
Μην κάθεστε αμέριμνες
μα όλες στον αγώνα,
γιατί είναι μέρες κρίσιμες
στα τελευταία χρόνια.

Όλες μαζί, με μια καρδιά,
μια πίστη, μια ελπίδα,
να ενωθούνε οι προσευχές,
να γίνουν αλυσίδα,

να δέσουμε τον πονηρό
στα τάρταρα του άδη
και η γαλήνη κι η χαρά
στον κόσμο να προβάλει!
ΑΜΗΝ! ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ!

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/i-mitera-toy-pantos-panta-ypermahos-stratigos

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς - Γιατί δεν βρέθηκε ποτέ ο τάφος του

Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και τον μύθο γύρω από το όνομά του.

Στις 29 Μαΐου του 1453 ο στρατός των Οθωμανών με επικεφαλής τον Μωάμεθ τον Πορθητή καταλαμβάνει την Κωνσταντινούπολη βάζοντας τέλος σε μια από τις μακροβιότερες αυτοκρατορίες της ιστορίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, χάνει τη ζωή του την ίδια μέρα.

Οι θρύλοι που συνοδεύουν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης έχουν πλημμυρίσει την λαϊκή παράδοση των χριστιανών και μετέπειτα των Ελλήνων ακόμη και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Δεν είναι τυχαίο που η μέρα της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης λέγεται πως ήταν Τρίτη, γεγονός που ενέγραψε την ημέρα ως γρουσούζικη (ιδίως αν συμπέφτει με την 13η ημέρα του μήνα).

Ανάμεσα τους και η φιγούρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, του τελευταίου αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που για την λαϊκή παράδοση δεν πέθανε ποτέ στα χέρια των Οθωμανών. Ο θρύλος λέει πως μαρμάρωσε ώσπου να έρθει η ώρα να ζωντανέψει και πάλι και να απελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς.

Ο θρύλος του «Μαρμαρωμένου βασιλιά» διαδόθηκε μεταξύ των κατακτημένων προκειμένου να συντηρηθεί η ελπίδα πως οι κατακτητές δεν θα μείνουν για πολύ στην Πόλη. Ωστόσο, την διάδοσή του ευνόησε και μια ακόμη συγκυρία. Μέχρι και σήμερα δεν είναι γνωστό το σημείο όπου ετάφη ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αμέσως μετά τον θάνατό του κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Η άνοδος στην αυτοκρατορία και η ηρωική μάχη με τους Οθωμανούς

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1405 και ήταν το 8ο από τα 10 δέκα παιδιά του αυτοκράτορα Μανουήλ Β’ Παλαιολόγου και της Σέρβας συζύγου του Ελενας Δραγάση.

Ο Κωνσταντίνος δεν ανέλαβε καθήκοντα στην παρακμάζουσα βυζαντινή αυτοκρατορία παρά τον Ιανουάριο του 1449, μετά το θάνατο του αδερφού του Ιωάννη. Νωρίτερα διοικούσε με τα αδέρφια του το Δεσποτάτο του Μυστρά, ενώ είχε συμβάλλει καθοριστικά στην απομάκρυνση των Λατίνων που εξακολουθούσαν να ελέγχουν περιοχές στην Πελοπόννησο μετά τις Σταυροφορίες. Παρόλα αυτά, η δύναμη των Οθωμανών ήταν ιδιαίτερα ισχυρή και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν διέθετε στράτευμα που να μπορεί να τους αποτρέψει.

Μόλις τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας στο Βυζάντιο, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος κλήθηκε να αντικρούσει την τρίτη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς. Πολιορκία που ξεκίνησε στις 15 Απριλίου του 1453 και κατέληξε στην Αλωση στις 29 Μαΐου του ίδιου έτους.

Η τελευταία μάχη και ο θάνατος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

Λέγεται πως ο τελευταίος αυτοκράτορας συνειδητοποιούσε πως δεν είχε την δύναμη να αποτρέψει την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τον στρατό του Μωάμεθ του Πορθητή. Λίγο πριν την καταστροφή, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος επισκέφτηκε την Αγιά Σοφιά όπου μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων. Στη συνέχεια αποχαιρέτισε τους δικούς του και ρίχτηκε στη μάχη.

Όταν πια οι Οθωμανοί είχαν εισέλθει στην Πόλη, κάποιοι συνέστησαν στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να διαφύγει προκειμένου να σωθεί. Ωστόσο, μαρτυρίες λένε πως εκείνος επέμεινε να μείνει ως το τέλος. Έχασε τη ζωή του και όπως φαίνεται αποκεφαλίστηκε από κάποιον Οθωμανό στρατιώτη. Θεόδωρος Σπανδωνής ή Σπαντουνίνο αναφέρει, πως το πτώμα του αναζητήθηκε από τον Μωάμεθ Β’ και όταν βρήκε τη σορό, τον θρήνησε και τον έθαψε, αλλά κατά τον ίδιο δεν υπάρχει πουθενά ο τάφος του στην Κωνσταντινούπολη.

Ο «χαμένος» τάφος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου

Στα χρόνια που ακολούθησαν πολλές είναι οι αναφορές για το σημείο όπου ετάφη ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Αναφορές που θέλουν τη σορό του να θάβεται εντός της Αγίας Σοφίας δεν μπορούν να επαληθευτούν. Η πιο πιθανή εξήγηση έχει ως εξής. Τα δύο πρώτα χρόνια μετά την Αλωση της Κωνσταντινούπολης, το Πατριαρχείο κατέφυγε στον ναό των Αγίων Αποστόλων, που χρησιμοποιούσε ως έδρα του. Ο ναός ωστόσο εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια από το ιερατείο της χριστιανικής εκκλησίας, με τον Μωάμεθ να διατάζει να γκρεμιστεί ώστε να αναγερθεί στη θέση του το Φατίχ Τζαμί.

Αν τα οστά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου βρίσκονταν σε εκείνον τον ναό πιθανότατα να χάθηκαν μετά την κατεδάφισή του ή να μεταφέρθηκαν σε άλλο σημείο. Αναφορές σημειώνουν πως τα λείψανα Αποστόλων, αλλά και μελών βασιλικών οικογενειών τοποθετήθηκαν σε δύο κρύπτες δεξιά και αριστερά του ναού της Αγίας Θεοδοσίας, ο οποίος μετατράπηκε στη συνέχεια σε μουσουλμανικό τέμενος, το Γκιουλ Τζαμί.

Αν και καταγράφεται μια τέτοια συνήθεια από πλευράς Φαναριωτών, ωστόσο δεν μπορεί να εξακριβωθεί με κάποιον τρόπο αν και τα οστά του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου βρίσκονται εκεί.
πηγή https://www.pronews.gr/istoria/777304_o-marmaromenos-vasilias-giati-den-vrethike-pote-o-tafos-toy