H Ευρώπη «φλέγεται»: Όλοι εναντίον όλων στους δρόμους και η κρίση ακόμα δεν έχει ξεκινήσει…

 

Σκηνές «Αρμαγεδδώνα»

H Ευρώπη ή για να είμαστε πιο ακριβείς, η ΕΕ και η Βρετανία, έχουν εισέλθει σε μια εκρηκτική περίοδο, όπου τα πάντα σαρώνονται ή πρόκειται να σαρωθούν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, ως απόρροια της διεφθαρμένης διακυβέρνησης των Βρυξελλών, των εγκληματικών lockdown και των τραγικών συνεπειών των κυρώσεων στην Ρωσία και των αντικυρώσεων της τελευταίας που διέλυσαν τα πάντα: Οικονομία αλλά και κοινωνία.
Τέσσερις κυβερνήσεις ή έχουν πέσει ή στέκονται «στον αέρα» (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία, Βουλγαρία) ενώ μαζικές απεργίες κατά της ακρίβειας, αλλά και μαζικές διαμαρτυρίες κατά της καταστροφής πανάρχαιων οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως η κτηνοτροφία των βοοειδών με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή, βρίσκονται καθημερινά σε εξέλιξη.
Το φαινόμενο θα ενταθεί, όπως εκτιμάται, το φθινόπωρο, καθώς θα στερέψει η ΕΕ από ενέργεια με το πολιτικό σύστημα πλέον να απειλείται εκ βάθρων με ανατροπή, παντού.

Στην Ολλανδία οι αγρότες αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης για τον περιορισμό στη χρήση των λιπασμάτων και του αριθμού των κοπαδιών και η Αστυνομία να κάνει χρήση ακόμα και του οπλισμού της!

Την ίδια στιγμή τα ράφια στα σούπερμαρκετ έχουν αδειάσει!

O λόγος που επικαλείται η κυβέρνηση δεν είναι άλλος από την περιβαλλοντική ρύπανση, αφού η Ολλανδία, η δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγός αγροτικών προϊόντων στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, είναι επίσης μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες εκπομπές αερίων που προκαλούν τις κλιματικές αλλαγές στην Ευρώπη- και ιδιαιτέρως αζώτου.

Υποτίθεται ότι η κλιματική αλλαγή οφείλεται εν μέρει και στη μεγάλη κτηνοτροφική παραγωγή.

Στην πραγματικότητα πίσω από όλα αυτά κρύβονται οι αντι-ρωσικές κυρώσεις καθώς η Ολλανδία δεν έχει πρόσβαση πλέον στα ρωσικά λιπάσματα.

Αυτό όμως δεν μπορεί η ολλανδική κυβέρνηση να το ανακοινώσει στους πολίτες γιατί έτσι θα πρέπει να λογοδοτήσει για την επιλογή της να στραφεί κατά της Ρωσίας και έτσι εφηύρε το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής!

Δηλαδή σε μία εποχή που θα υπάρξει επισιτιστική κρίση, η ολλανδική κυβέρνηση επέλεξε να μειώσει την παραγωγή τροφής μέσω της γεωργίας και της κτηνοτροφίας για το… περιβάλλον.

Πόσο λογικό είναι αυτό;

Την ίδια στιγμή ένα κύμα απεργιών των αεροπορικών εταιρειών και ακυρώσεων πτήσεων βαθαίνει την κρίση των μεταφορών στην Ευρώπη, διαταράσσοντας τα ταξιδιωτικά σχέδια την ώρα που ξεκινά η καλοκαιρινή περίοδος αιχμής της περιοχής.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις τις επόμενες ημέρες στις εταιρείες Ryanair Holdings, EasyJet Plc, British Airways και Aeroports de Paris (ADP) θα προσθέσουν στην αναταραχή από τις ελλείψεις προσωπικού που οδηγούν σε πολύωρες καθυστερήσεις, και χιλιάδες ακυρωμένες πτήσεις.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η διάλυση στις μεταφορές επιδεινώνεται από την απεργία των σιδηροδρόμων.

Σκηνές χάους διαδραματίζονται στα αεροδρόμια του Άμστερνταμ, του Λονδίνου, της Φρανκφούρτης και του Παρισιού, με ουρές ανθρώπων που περιμένουν επί ώρες μόνο και μόνο για να τους πουν ότι οι πτήσεις τους ακυρώθηκαν.

Οι εργατικές ομάδες πιέζουν με αιτήματα για αυξήσεις μισθών ώστε να συμβαδίζουν με τον πληθωρισμό, καλύτερες συνθήκες εργασίας, παροχές και συμμόρφωση με την τοπική εργατική νομοθεσία.

Το πλήρωμα καμπίνας της Ryanair στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στο Βέλγιο ξεκίνησε τριήμερη απεργία την Παρασκευή και θα προσχωρήσουν οι συνάδελφοί τους στη Γαλλία από το Σάββατο και στην Ιταλία την Κυριακή.

Το προσωπικό check-in της British Airways, που εδρεύει στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου, ψήφισε για απεργιακές κινητοποιήσεις, με ημερομηνίες που θα οριστούν σύντομα.

Η ADP, διαχειρίστρια των αεροδρομίων Charles de Gaulle και Orly του Παρισιού, βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα σε μια προσπάθεια να αποτρέψει μια δεύτερη απεργία την 1η Ιουλίου για τους μισθούς.

Αυτή της 9ης Ιουνίου οδήγησε στη ματαίωση του ενός τετάρτου όλων των πτήσεων στο CDG και στο κλείσιμο δύο διαδρόμων προσγείωσης.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κρίση στις μεταφορές επιδεινώθηκε από την απεργία των σιδηροδρόμων, καθιστώντας δυσκολότερη τη μετάβαση από και προς τα αεροδρόμια.

Η διαμάχη έχει επίσης πυροδοτηθεί από μισθολογικές διεκδικήσεις, αν και, σε αντίθεση με τον τομέα των αερομεταφορών, οι εργαζόμενοι ζητούν επίσης εγγυήσεις για τη μη πραγματοποίηση υποχρεωτικών απολύσεων σε μια βιομηχανία που, μακριά από το να ανακάμψει από την αναταραχή του Covid, φαίνεται να έχει αλλάξει ριζικά από αυτήν.

Η γερμανική Deutsche Lufthansa AG αύξησε την Παρασκευή τον αριθμό των πτήσεων που ακυρώνει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο σε 3.100. Το Gatwick του Λονδίνου και το Schiphol του Άμστερνταμ, δύο από τους μεγαλύτερους κόμβους της περιοχής, ανακοίνωσαν ανώτατα όρια πτήσεων, ενώ η EasyJet, η TUI AG και η KLM έχουν εξορθολογίσει τα δρομολόγιά τους.

Η Ευρώπη «φλέγεται».

Κατά πολλούς είναι μόνο μια μικρή φωτιά σε σχέση με την πραγματική πυρκαγιά που έπεται…

πηγή https://www.pronews.gr/kosmos/h-eyropi-flegetai-oloi-enantion-olon-stous-dromous-kai-i-krisi-akoma-den-exei-ksekinisei/

Τα αόρατα υπερόπλα του Αιγαίου

 

Τα πρώτα έξι Rafale κλείνουν ένα εξάμηνο στο δυναμικό της Πολεμικής Αεροπορίας και των Ενόπλων Δυνάμεων και δεν είναι καθόλου τυχαίο γιατί ο τουρκικός Τύπος και οι επιτελείς της Αγκυρας έχουν θορυβηθεί τόσο από την απόκτησή τους.

Ο λόγος είναι πως και μόνο τα έξι Rafale – υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα αγόρασε συνολικά 24 – μπορούν, αν απαιτηθεί, να προκαλέσουν συντριπτικά πλήγματα στον εχθρό σε αέρα και θάλασσα και μάλιστα από πολύ μεγάλες αποστάσεις, αλλά και να «κλειδώσουν» πολλαπλούς στόχους χάρη στα υπερσύγχρονα ραντάρ τους (ΑESA), διαμορφώνοντας ήδη μια υπεροπλία στον ουρανό του Αιγαίου.

Δηλαδή απλώς και μόνο η παρουσία των έξι μαχητικών Rafale στο Αιγαίο ή σε άλλες περιοχές είναι σε θέση να ασκήσει μεγάλη ψυχολογική πίεση στον αντίπαλο. 

Αυτό είναι κάτι που το ξέρουν καλά οι επιτελείς και στην Αθήνα και στην Αγκυρα. 

Γι’ αυτό εξάλλου ανώτατη στρατιωτική πηγή, στις αρχές της χρονιάς, όταν μόλις είχαν φτάσει στην Τανάγρα τα Rafale δεν είχε κρύψει – μιλώντας στα «ΝΕΑ» – ότι αποτελούν ένα δυνατό «χαρτί» για τις Ενοπλες Δυνάμεις, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όποτε κρινόταν σκόπιμο. Ακόμη δηλαδή κι αν δεν είχε ολοκληρωθεί πλήρως η επιχειρησιακή ένταξή τους στην Πολεμική Αεροπορία.

Ποια είναι η ποιοτική υπεροχή που προσφέρουν ακόμη και αυτά τα πρώτα έξι Rafale που έχει στο οπλοστάσιό της η Ελλάδα; Οπως εξηγούν στρατιωτικές πηγές το βασικότερο ατού στη φαρέτρα των 4,5 γενιάς μαχητικών είναι οι πύραυλοι αέρος-αέρος Meteor.

Εχουν εμβέλεια άνω των 100 χιλιομέτρων. Δηλαδή δίνουν την ευκαιρία στα Rafale να πλήξουν τα αντίπαλα μαχητικά αεροσκάφη πολύ πριν απειληθούν από εκείνα. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους χωρίς καν να εμπλακούν σε αερομαχίες. Μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι πλεονεκτήματα προσφέρει αυτός ο οπλισμός όταν θα υπάρχει σε αφθονία, όταν οι Ενοπλες Δυνάμεις θα έχουν και τα 24 Rafale στο δυναμικό τους.

Εκτός αυτού τα Rafale μπορούν να φέρουν και τους αντιπλοϊκούς πυραύλους AM-39 Exocet για να εξουδετερώσουν απειλές στη θάλασσα (όπως φρεγάτες – και μάλιστα κατά τον απόπλου από τη ναυτική βάση τους). Και βέβαια δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής πως τα Rafale θα μπορούν να φέρουν και δύο πυραύλους SCALP-ΕG ανά μαχητικό – πυραύλους που ήδη διαθέτει η Ελλάδα – και οι οποίοι είναι σε θέση να πλήξουν στόχους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις έως και 300 χλμ.

Κλείδωμα από απόσταση

Ενα δεύτερο πολύ κρίσιμο «ατού» των Rafale είναι ότι μπορούν χάρη στο υπερσύγχρονο ραντάρ RBE2 Active Electronically-Scanned Array (AESA) πολλαπλών κατευθύνσεων να «σκανάρουν» στόχους σε αέρα και έδαφος σε μεγάλες αποστάσεις. 

Ειδικότερα, μπορούν να βλέπουν πάνω από 40 στόχους σε απόσταση 100 χλμ. 

Και αυτή η παράμετρος, σε μία περίοδο κρίσης και έντασης είναι πάρα πολύ κρίσιμη.

Η ελληνική πλευρά δηλαδή μπορεί να «κλειδώσει» στόχους σε περιοχές, όπου οι επιτελείς έχουν διαπιστώσει πως υπάρχουν κάποια «κενά» ασφαλείας. 

Ετσι, το πιθανό μειονέκτημα μπορεί να μετατραπεί άμεσα σε πλεονέκτημα για τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

Επιπλέον, μεγάλο πλεονέκτημα των Rafale είναι ότι πρόκειται για δικινητήρια αεροσκάφη. Εχουν τη δυνατότητα δηλαδή να επιχειρούν σε πολύ μεγαλύτερη ακτίνα. 

Ακόμη, όπως επισημαίνουν έμπειροι ιπτάμενοι, όσο κι αν κάποιος επιχειρεί να μάθει τα «μυστικά» των Rafale και να τα αποκρυπτογραφήσει – όπως επιχειρεί να κάνει η Τουρκία – αν δεν τα διαθέτει, δεν μπορεί στην ουσία να τα εξουδετερώσει. «Ο αντίπαλος που τα διαθέτει θα έχει πάντα συγκριτικό πλεονέκτημα», τονίζουν με έμφαση.

Πηγή  iellada.gr/ellada/aorata-yperopla-ston-oyrano-toy-aigaioy

Η Εορτή της Αναλήψεως του Χριστού

Ένα γεγονός δόξας και χαράς που ολοκληρώνει την Πασχαλινή περίοδο είναι η Ανάληψη του Χριστού μας στους ουρανούς. Έρχεται η στιγμή που ο Νικητής του θανάτου δείχνει τον τελικό προορισμό του ανθρώπου. Μέσα σε μία υπερκόσμια δόξα ο Κύριος αποχαιρετά την ανθρωπότητα και επιστρέφει στον ουρανό!

Τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος σπαργανώνεται ως βρέφος στη Βηθλεέμ. Ως Θεάνθρωπος ζει τα τριάντα τρία χρόνια Του πάνω στη γη, διδάσκει, θαυματουργεί, ευεργετεί, αποκαλύπτεται, αποκρύπτεται, διαλέγεται, σιωπά, χαίρεται, δακρύζει, πονάει, προδίδεται, ματώνει, σκανδαλίζει, συγχωρεί, πεθαίνει, ανασταίνεται και αναστημένος δεν εξαφανίζεται, αλλά ζει και φανερώνεται άλλοτε καθαρά και άλλοτε «εν ετέρα μορφή», για να καταλήξει που; Γιατί όλα αυτά; Γιατί φοράει τη σάρκα μας ο Θεός; Γιατί ντύνει την υπέρφορτη λαμπρότητα της Θεότητός Του με την παχυλότητα του ανθρωπίνου σώματος; Γιατί κάνει φίλους Του εμάς, που είμαστε έτοιμοι με κάθε ευκαιρία να Τον προδώσουμε; Όλα αυτά τα κάνει ο Χριστός για να καταλήξει στο μεγάλο γεγονός της Αναλήψεως.

Έρχεται ο Θεός στη γη, ξεγελάει τον διάβολο, αρπάζει τον άνθρωπο από το θάνατο και τη φθορά και τον ανεβάζει τόσο ψηλά, ώστε να τον κάνει συγκάτοικο στο θρόνο της Αγίας Τριάδος. Ο Χριστός, χωρίς να πάψει να είναι τέλειος Θεός, γίνεται και τέλειος άνθρωπος και έτσι, ως τέλειος άνθρωπος ανεβαίνει στους ουρανούς με την Ανάληψή Του, για να πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη νίκη όλων των εποχών, την νίκη κατά της λάσπης. 

Ακόμη και η νίκη κατά του θανάτου, δηλαδή η Ανάσταση του Χριστού, δεν θα είχε ολοκληρώσει το σκοπό της, αν ο Κύριος έμενε κάτω στη γη, έστω και αναστημένος. Με την Ανάληψή Του ο Χριστός μας δίνει το μήνυμα πως η αληθινή μας ελπίδα δεν βρίσκεται μόνο στο ότι κάποτε όλοι θα αναστηθούμε. Η αληθινή μας ελπίδα δεν πηγάζει μόνον από το ότι δεν φοβόμαστε τη μεγαλύτερη συμφορά που μπορεί να μας βρει, δηλαδή τον θάνατο. Η πραγματική μας ελπίδα δεν βρίσκεται στο ότι μας περιμένει μία αιώνια ζωή, αλλά στο ότι μας περιμένει μία αιώνια ζωή κοντά στο θρόνο της Αγίας Τριάδος. Είμαστε ξεπεσμένοι πρίγκιπες που δεν χαιρόμαστε, επειδή απλώς μας βρήκε ο Βασιλιάς μας, αλλά επειδή μας βρήκε και μας οδηγεί στο παλάτι Του, για να χαρούμε κι εμείς συμβασιλεύοντας μαζί Του στην αιώνια Βασιλεία Του.

Η εορτή της Αναλήψεως λοιπόν δεν είναι μία εορτή του Θεού μόνον. Περισσότερο είναι ένα πανηγύρι του ανθρώπου. Είναι ένας θρίαμβος για τον ταπεινό και ξεπεσμένο άνθρωπο, ο οποίος, στο πρόσωπο του Χριστού, ανεβαίνει τόσο ψηλά, ώστε ξεπερνάει ακόμη και αυτά τα τάγματα των αγγέλων και γίνεται συγκάτοικος του Θεού. 

Ο Χριστός παίρνει τον άνθρωπο από την εξορία και τον οδηγεί στην πατρίδα. Αρπάζει το πλάσμα του από τη λάσπη αυτής της πεπερασμένης πραγματικότητος και το ανεβάζει στη δόξα και στο φως της Αγίας Τριάδος. Μόνον η αγάπη του Θεού μπορούσε να σκεφτεί μία τέτοια τύχη για το δημιούργημά Του. Ούτε οι άνθρωποι ούτε ακόμη και οι άγγελοι ήταν δυνατόν να σκεφτούν πως ο Θεός αγαπάει τόσο πολύ τον άνθρωπο, ώστε  να τον πλάσει με σκοπό να τον κάνει κι’ εκείνον θεό κατά χάριν. Αυτό ήταν το πρώτο σχέδιο του Θεού για το πλάσμα Του και κανείς και κανένα εμπόδιο δεν θα ήταν δυνατόν να εμποδίσουν αυτό το αρχικό θεϊκό σχέδιο. Αυτό λοιπόν συμβαίνει την ημέρα της Αναλήψεως. Ο Νικητής του θανάτου και Λυτρωτής του κόσμου πραγματοποιεί το αρχέγονο σχέδιό Του, θεώνει την ανθρώπινη φύση και στο πρόσωπο του Χριστού την ανεβάζει στο ύψος της Τρισηλίου Θεότητος!

Είναι δύσκολο αυτή η μεγαλοσύνη να εκφρασθεί με λόγια. Ο καθένας εισπράττει από τούτη την ενέργεια της αγάπης του Θεού ο,τι του επιτρέπει η διάθεσή του. Άλλος σκιρτά από χαρά και ελπίδα για τη δόξα που μας περιμένει όλους και άλλος μένει ψυχρός και αδιάφορος. Σε μία εποχή που η λάσπη μπούκωσε τόσο τα λαρύγγια των ανθρώπων, ώστε πλέον δεν έχουν τη δύναμη ούτε να φωνάξουν ούτε να αντισταθούν, σε μία τέτοια εποχή, η Ανάληψη του Χριστού έρχεται σαν μία τελευταία και μοναδική ελπίδα να μας δώσει παρηγοριά, δύναμη και χαρά.

Η Ανάληψη του Χριστού μας διδάσκει πως τίποτε από την ψεύτικη πραγματικότητα που ζούμε δεν πρέπει να μας στεναχωρεί «ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». Ο, τι ζούμε, θα τελειώσει και αυτό που μας περιμένει, αυτό για το οποίο πλασθήκαμε είναι τόσο καλύτερο από την ψεύτικη πραγματικότητά μας, ώστε δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μας!

Καθώς ο Κύριος ανεβαίνει στον ουρανό, ανεβάζει και την πεσμένη φύση μας μαζί Του. Μας δίνει την υπέροχη ελπίδα πως Του ανήκουμε, μας περιμένει να ενωθούμε μαζί Του, αφού πρώτα Εκείνος ενώθηκε μαζί μας. Ο Αναλαμβανόμενος εις τους ουρανούς Χριστός μας δείχνει τον τελικό σκοπό της ζωής μας. Ζούμε όχι για να περάσουμε εδώ καλά, ούτε για να στεναχωριόμαστε, όταν περνάμε άσχημα. Ζούμε για να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας για τον ουρανό. Εκείνον στοχεύουμε, διότι εκείνος μας ανήκει για πάντα.

Όσο πιο πολύ προετοιμαζόμαστε για τον ουρανό, τόσο γίνεται πιο ευχάριστη, πιο χαρούμενη και πιο ήρεμη η ζωή μας εδώ κάτω στη γη. Ας μη δίνουμε αξία και σημασία σε ότι γίνεται γύρω μας. Όλα είναι ψεύτικα και μάταια.

Πολύτιμα και παντοτινά είναι αυτά στα οποία μας οδηγεί ο Αναλαμβανόμενος Χριστός, είναι όλα αυτά που σχεδίασε να μας χαρίσει με την υπέροχη και υπέρλογη ανάβασή Του.

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2019/06/blog-post_6.html

Τα τελευταία λόγια του Αγίου Λουκά του Ιατρού και η ευχή για τους ασθενείς

«Παιδιά μου πολύ σας παρακαλώ, ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός, για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πονηρός είναι. Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τα πονηρά πνεύματα. Προσέξτε! Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κανείς την ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο.

Ένας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό. Ω πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων! Πόσο αμέτρητο είναι το μαύρο τους πλήθος! Αμετάβλητα, ακούραστα, μέρα και νύχτα, επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χριστού, να μας παρασύρουν στο δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας. Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού, έχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας.

 Όμως μη φοβάστε, πάρτε δύναμη από το όνομα του Ιησού».

Ακολουθεί η θαυματουργή ευχή του Αγίου Λουκά του Ιατρού:

Ευχή Εις Ασθενούντα:

«Άγιε Ιεράρχα, ομολογητά, διδάσκαλε της αληθείας και ανάργυρε ιατρέ Λουκά, σοι κλίνομεν τα γόνατα της ψυχής και του σώματος και προσπίπτοντες τοις τιμίοις και ιαματικοίς λειψάνοις σου, σε παρακαλούμεν, ως τα τέκνα τους πατέρας αυτών.
Εισάκουσον ημών των αμαρτωλών, τίμιε πάτερ, και προσάγαγε την δέησιν ημών τω ελεήμονι και φιλανθρώπω Θεώ, ως εστώς ενώπιον αυτού μετά πάντων των αγίων.
Πιστεύομεν ότι αγαπάς ημάς δια της αυτής αγάπης ην ηγάπησας τους αδελφούς σου κατά την εν τω κόσμω βιοτήν σου.
Την τέχνην των ιατρών μετιών, των ασθενούντων τα αρρωστήματα, τη αρωγή της χάριτος, πλειστάκις εθεράπευσας.
Μετά δε την σεπτήν σου κοίμησιν, τα σα χαριτόβρυτα λείψανα, ο των όλων Δεσπότης, πηγήν ιατρείας ανέδειξεν.
Ποικίλας γαρ ιώνται ασθενείας καί δύναμιν δωρούνται τοις ευλαβώς ταύτα ασπαζομένοις και αιτουμένοις την θείαν πρεσβείαν σου.
Διό αιτούμεν σε και θερμώς παρακαλούμεν σε, τον την χάριν της ιατρείας κομισάμενον· τον ασθενούντα και δεινώς χειμαζόμενον αδελφόν ημών (….) επίσκεψαι και θεράπευσον εκ της συνεχούσης αυτόν ασθενείας.
Πάντιμε και αγιώτατε πάτερ Λουκά, ελπίς αρραγής των ασθενούντων και κεκμηκότων, μη επιλάθου δωρήσασθαι τω αδελφώ ημών (….) την ίασιν και πάσιν ημίν τα ευφρόσυνα.
Ίνα και ημείς συν σοι δοξάζωμεν τον Πατέρα και τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα, την μίαν θεότητα τε και βασιλείαν, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν».

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/ta-teleytaia-logia-toy-agioy-loyka-toy-iatroy-kai-i-eyhi-gia-toys-astheneis?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery

Ποιος ήταν ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης που τιμάται σήμερα;

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, κατά κόσμον Ευάγγελος Μπαϊρακτάρης, η μνήμη του οποίου εορτάζεται στις 2 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1906 μ.Χ., στην Εύβοια, στο χωριό Άγιος Ιωάννης της επαρχίας Καρυστία.

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, ο μικρός Ευάγγελος ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Οι γονείς του, Λεωνίδας Μπαϊρακτάρης και Ελένη, το γένος Αντωνίου Λάμπρου, ήταν ευσεβείς και φιλόθεοι άνθρωποι. Ο πατέρας του, μάλιστα, ήταν ψάλτης στο χωριό και είχε γνωρίσει προσωπικά τον Άγιο Νεκτάριο.

Η οικογένειά του ήταν πολυμελής και οι γονείς, φτωχοί γεωργοί, δυσκολεύονταν να τη συντηρήσουν. Γι’ αυτό ο πατέρας υποχρεώθηκε να φύγει στην Αμερική, όπου δούλεψε στην κατασκευή της διώρυγας του Παναμά.

Ο όσιος Γέρων Πορφύριος, φύλαγε πρόβατα στο βουνό και είχε παρακολουθήσει μόνο την πρώτη τάξη του δημοτικού, όταν αναγκάστηκε και αυτός λόγω της μεγάλης φτώχειας να πάει στη Χαλκίδα για να δουλέψει. Ήταν μόλις επτά χρονών. Εργάστηκε δύο τρία χρόνια σ ἕνα κατάστημα. Μετά πήγε στον Πειραιά, όπου δούλεψε δύο χρόνια στο παντοπωλείο ενός συγγενούς.

Στα δώδεκά του χρόνια έφυγε κρυφά για το Άγιον Όρος, με τον πόθο να μιμηθεί τον Άγιο Ιωάννη τον Καλυβίτη, τον οποίο είχε ιδιαίτερα αγαπήσει, όταν παλαιότερα είχε διαβάσει το βίο του.Η χάρις του Θεού τον οδήγησε στην καλύβη του Αγίου Γεωργίου Καυσοκαλυβίων και στην υποταγή δύο Γερόντων, του Παντελεήμονος, ο οποίος ήταν και πνευματικός, και του Ιωαννικίου, αδελφών κατά σάρκα. Αφοσιώθηκε στους δύο Γέροντες, που κατά κοινή ομολογία ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, με μεγάλη αγάπη και με πνεύμα απόλυτης υπακοής.

Έγινε μοναχός σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και πήρε το όνομα Νικήτας. Μετά από δύο χρόνια έγινε μεγαλόσχημος. Λίγο αργότερα ο Θεός του δώρισε το διορατικό χάρισμα.

Στα δεκαεννέα του χρόνια ο Γέροντας αρρώστησε πολύ σοβαρά, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει οριστικά το Άγιον Όρος. Επέστρεψε τότε στην Εύβοια, όπου εγκαταβίωσε στη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους Λευκών.

Ένα χρόνο αργότερα, το έτος 1926 μ.Χ., σε ηλικία είκοσι ετών, χειροτονήθηκε ιερέας στον Άγιο Χαράλαμπο Κύμης από τον Πορφύριο Γ’ , Αρχιεπίσκοπο Σινά, ο οποίος του έδωσε το όνομα Πορφύριος. Στα είκοσι δύο του έγινε πνευματικός-εξομολόγος και λίγο αργότερα αρχιμανδρίτης. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως εφημέριος στους Τσακαίους, χωριό της Εύβοιας.

Στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Αγίου Χαραλάμπους, έζησε δώδεκα χρόνια, διακονώντας τους ανθρώπους ως πνευματικός και εξολόγος, και τρία χρόνια στην Άνω Βάθεια, στην εγκαταλελειμμένη Μονή του Αγίου Νικολάου.

Το 1940 μ.Χ., παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γέροντας Πορφύριος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού στην Πολυκλινική Αθηνών. Όπως ο ίδιος έλεγε, έζησε εκεί τριάντα τρία χρόνια σαν μία μέρα, ασκώντας ακαταπόνητα το πνευματικό έργο και ανακουφίζοντας τον πόνο και την ασθένεια των ανθρώπων.

Από το 1955 μ.Χ. είχε εγκατασταθεί στα Καλλίσια, όπου είχε μισθώσει από την Ιερά Μονή Πεντέλης το εκεί ευρισκόμενο μονύδριο του Αγίου Νικολάου με την αγροτική περιοχή που το περιέβαλλε, την οποία καλλιεργούσε με μεγάλη επιμέλεια. Εδώ, παράλληλα εξασκούσε το πλούσιο πνευματικό του έργο.

Το καλοκαίρι του 1979 μ.Χ., εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι με το όνειρο να χτίσει μοναστήρι. Εκεί ζούσε στην αρχή σε ένα τροχόσπιτο κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και μετά σε ένα απέριττο κελλάκι από τσιμεντόλιθους, όπου και υπέμενε αγόγγυστα τις πολλές δοκιμασίες της υγείας του.

Το 1984 μ.Χ. μεταφέρθηκε σε κτίσμα του υπό ανέγερση μοναστηριού, για την ολοκλήρωση του οποίου ο Γέροντας, παρόλο που ήταν πολύ άρρωστος και τυφλός, εργαζόταν ακατάπαυστα και ακαταπόνητα. Με τη θεμελίωση του Καθολικού της Μονής Μεταμορφώσεως, στις 26 Φεβρουαρίου 1990 μ.Χ., αξιώθηκε να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.

Τα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής του άρχισε να προετοιμάζεται για την κοίμησή του. Επιθυμούσε να αποσυρθεί στο Άγιον Όρος, στα αγαπημένα του Καυσοκαλύβια, όπου μυστικά και αθόρυβα, όπως έζησε, θα έδιδε την ψυχή του στο Νυμφίο της. Πολλές φορές τον άκουσαν να λέει: «Επιδιώκω και τώρα που εγήρασα να πάω και να πεθάνω εκεί πάνω».

Πράγματι, τον Ιούνιο του 1991 μ.Χ., προαισθανόμενος το τέλος του, και μη θέλοντας να κηδευθεί με τιμές, αναχώρησε για το καλύβι του Αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου είχε καρεί μοναχός πριν από περίπου 70 χρόνια και στις 4:31΄ το πρωί της 2ας Δεκεμβρίου 1991 μ.Χ. παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο, που τόσο αγάπησε στη ζωή του.

Τα τελευταία λόγια που ακούστηκαν από το στόμα του ήταν από την αρχιερατική προσευχή του Κυρίου, αυτά που τόσο αγαπούσε και πολύ συχνά επαναλάμβανε: «ἵνα ὦσιν ἓν».

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013 μ.Χ., υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/826068_poios-itan-o-osios-porfyrios-o-kaysokalyvitis-poy-timatai-simera

Σήμερα τιμάται η Αγία Αικατερίνη: Ποια ήταν και πώς μαρτύρησε

Η Αγία Αικατερίνη ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, 
του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Σύμφωνα με τους θρύλους (παράδοση) και τα Συναξάρια της Αγίας Αικατερίνης, όταν πληροφορήθηκε ο Αυτοκράτορας Μαξιμίνος όσα διαδίδονταν περί των ιδεών της και του τρόπου της ζωής της Αγίας, ανέθεσε σε περίφημους ρήτορες, να συζητήσουν μαζί της προκειμένου να της αποδείξουν το αβάσιμο και στρεβλό των ιδεών της.

Το αποτέλεσμα όμως ήταν το ακριβώς αντίθετο. Η Αικατερίνη κατάφερε να τους κάνει να ασπασθούν τον Χριστιανισμό. Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε το αποτέλεσμα οργίσθηκε τόσο που διέταξε την θανατική καταδίκη όλων στη πυρά στο μέσον της πόλης, την δε Αικατερίνη την υπέβαλε σε μαρτύρια μέχρι θανάτου.

Κατά την παράδοση το σώμα της Αγίας μεταφέρθηκε υπό «πτερύγων αγγέλων» στο όρος Σινά, όπου και κτίσθηκε η γνωστή ιερή Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά.
Σύμβολά της στην αγιογραφία είναι ο ακιδοφόρος τροχός και η αιμοσταγής μάχαιρα (όργανα του βασανισμού της), ο κλάδος φοίνικα, ο ιερός κάλαμος και βιβλία (σύμβολα της πνευματικότητάς της) και το όρος Σινά (ως μέρος της ταφής της).

Η Αγία Αικατερίνη είναι πολιούχος αγία της πόλης της Κατερίνης. Η πρωτεύουσα της Πιερίας ονομάστηκε αρχικά Αικατερίνη από το όνομα της αγίας.

Τα Ιερά Λείψανα της Αγίας βρίσκονται αδιάφθορα στην Ιερά Μονή Σινά. Δάκτυλος της Αγίας βρίσκεται στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/729917_simera-timatai-i-agia-aikaterini-poia-itan-kai-pos-martyrise

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης έβλεπε οράματα Αγίων από μικρό παιδί

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης μικρό παιδάκι έφευγε από το σπίτι και πήγαινε σ’ ένα εξωκκλήσι εκεί της Αγίας Παρασκευής στο χωριό τους και έκανε όλη τη νύχτα μετάνοιες όπως είχε διδαχτεί από τη μάνα του.

Κάποια μέρα όταν βγήκε, είδε την Αγία. Είδε μια γυναίκα μαυροφορεμένη να στέκεται κάτω από ένα δένδρο και τον φώναξε·

«έλα Ιάκωβε παιδί μου, έλα να σού πω ό,τι θέλεις να μου το ζητήσεις, είμαι η Αγία Παρασκευή, είμαι η σπιτονοικοκυρά εδώ του σπιτιού μου που έρχεσαι και το καθαρίζεις και το συντηρείς. Έλα να μου ζητήσεις ό,τι θέλεις».
Κι εκείνος της είπε·

«θα ρωτήσω τη μητέρα μου, γιατί εγώ είμαι μικρό παιδί και δεν ξέρω. Ό,τι μου πεί θα σας απαντήσω».
Πήγε στη μητέρα του κι εκείνη τον συμβούλεψε· «την άλλη μέρα να πείς παιδί μου στην Αγία να σού πεί την τύχη σου».
Έτσι κι έγινε. Όταν έγινε το σχετικό ερώτημα, εκείνη απήντησε.

«Η τύχη σου παιδί μου θα είναι μεγάλη. Θα σε προσκυνήσουν και Πατριάρχες και Αρχιερείς και επίσημα πρόσωπα, θα περάσουν από τα χέρια σου πολλά εκατομμύρια, αλλά εσύ δεν θα τα αγγίξεις. Όλα θα πάνε προς ενίσχυση των αναγκεμένων».

Κι όπως τα είπε η Αγία Παρασκευή, έτσι πράγματι κι έγιναν.
Πράγματα, τα οποία επιβεβαίωσε και ο Όσιος Δαυίδ όταν πήγε στο Μοναστήρι μετά περίπου 25 χρόνια για να πάρει την ευχή του Οσίου Δαυίδ πριν πάει για τα Ιεροσόλυμα, γιατί ο σκοπός του Γέροντος ήταν να εγκαταβιώσει στα Ιεροσόλυμα κι όχι στη Μονή του Οσίου Δαυίδ, εμπνεόμενος από τον συγγενή του που αγίασε στον Πανάγιο Τάφο.

Όταν έφτασε, λοιπόν, στο Μοναστήρι, τότε αντί για ένα ερειπωμένο Μοναστήρι που ήταν, είδε ένα πανέμορφο συγκρότημα και στο συγκρότημα αυτό υπήρχαν παλατάκια, σπιτάκια όμορφα και μπροστά είδε τον Άγιο Δαυίδ.

Ζήλεψε αυτά τα παλατάκια και είπε· «δεν θα μπορούσα να έχω κι εγώ ένα από αυτά;».
Και ο Άγιος του απήντησε· «εάν φυλάξεις παρθενία, ακτημοσύνη και υπακοή και παραμείνεις στο Μοναστήρι μου μέχρι τέλους, ένα από αυτά θα είναι δικό σου».


Και τον πήρε και του έδειξε σε ποιο παλατάκι από αυτά που έβλεπε, θα μείνει. Του υποσχέθηκε ο Γέροντας ότι θα μείνει κι έτσι εξαφανίσθηκε αυτό το υπέροχο συγκρότημα και βρέθηκε πάλι μπροστά στο ερειπωμένο Μοναστήρι. Και βέβαια αφού δεσμεύτηκε ότι θα μείνει ο Γέροντας, έτσι παρέμεινε επί σαράντα χρόνια στη Μονή προσφέροντας τη διακονία , τον εαυτό του ολόκληρο για την αγάπη του Θεού και των ανθρώπων.

Πράγματι, τόσο ο άγιος Χαλκίδος όσο και ο κ. Καθηγητής περιέγραψαν τη ζωή του και ως Μοναχού, που το χαρακτηριστικό του ήταν η αγόγγυστη υπακοή που έκανε στον Γέροντά του π. Νικόδημο. Επίσης και ως λειτουργός που εκτός των αναγκών της Μονής εξυπηρετούσε και τα γύρω χωριά που εστερούντο μονίμου εφημερίου κάνοντας υπακοή στον Επίσκοπο και μάλιστα χαρακτηριστικά έλεγε· «και για μια ψυχή πήγαινα με λαχτάρα στο χωριουδάκι αυτό να λειτουργήσω, να εξομολογήσω αυτό το πρόσωπο, να το κοινωνήσω».

Για όλον αυτό τον αγώνα του, για όλη αυτή τη βία που ασκούσε στον εαυτό του από μικρό παιδί, την οποία βία την εδίδαξε η μητέρα του, είναι κάτι που δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έχει η ανατροφή των παιδιών από τους γονείς. Πραγματικά στον π. Ιάκωβο ίσχυε το ρητό «η βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». Ίσχυσε κυριολεκτικά γι’ αυτόν, διότι από νεότητος, ως το βαθύ γήρας, ήταν ένας βιαστής. Βιαστής στα μικρά του χρόνια, στα παιδικά του.

Πηγή: Σύγχρονες Οσιακές Μορφές, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, 2017

πηγή https://orthodoxia.online/%ce%bf%cf%81%ce%b8%ce%bf%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%af%ce%b1/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%b9%ce%ac%ce%ba%cf%89%ce%b2%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%83%ce%b1%ce%bb%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%ad%ce%b2%ce%bb%ce%b5%cf%80%ce%b5-%ce%bf%cf%81%ce%ac%ce%bc%ce%b1/

Ρόμπερτ Κένεντι στο Μιλάνο: «Μας στερούν τις βασικές μας ελευθερίες και δεν πρόκειται να τις δώσουν ποτέ πια πίσω»!

 Υποδοχή ήρωα στον Ρόμπερτ Κένεντι στην Ιταλία από χιλιάδες διαδηλωτές

Ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, ο ανιψιός του πρώην προέδρου των ΗΠΑ JFK, μίλησε το Σάββατο στην μεγάλη διαδήλωση κατά του λεγόμενου  Green Pass στο Μιλάνο, όπου χαρακτήρισε  το πιστοποιητικό COVID  ως «όργανο καταπίεσης».

Ο Κένεντι έγινε δεκτός ως ήρωας από πολλές χιλιάδες άτομα που συγκεντρώθηκαν στην Piazza dell'Arco della Pace για να διαδηλώσουν ενάντια στο Green Pass και είναι στην Ιταλία υποχρεωτικό  στο χώρο εργασίας από τις 15 Οκτωβρίου.

Ο Κένεντι δήλωσε ότι όλοι αυτοί οι περιορισμοί που επιβάλλονται και λένε ότι θα κρατήσουν δύο εβδομάδες, δεν πρόκειται να αρθούν ποτέ.

«Μας στερούν τα δικαιώματά μας και δεν πρόκειται να τα δώσουν πίσω ποτέ», επανέλαβε.

Ενθαρρύνοντας «όλους σε αυτό το πλήθος να βγουν έξω και να πολεμήσουν, να αντισταθούν, να αντισταθούν, να αντισταθούν», ο Κένεντι κάλεσε τους διαδηλωτές «να διεκδικήσουν ξανά την κυβέρνησή σας, να διεκδικήσουν ξανά τις ζωές σας, να διεκδικήσουν ξανά την ελευθερία σας  για τα παιδιά σας , τη χώρα σας και τις μελλοντικές γενιές», ενώ πρόσθεσε πως εάν δεν τις διεκδικήσουν δεν πρόκειται να τις πάρουν ποτέ πια πίσω.

Εν μέσω επευφημιών και παρατεταμένων χειροκροτημάτων  ο Κένεντι, είπε: «Θα σταθώ δίπλα μαζί σας και αν χρειαστεί να πεθάνω για αυτό. θα πεθάνω με τις μπότες μου», είπε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους νωρίτερα την ίδια ημέρα ο Κένεντι δήλωσε: «Το Green Pass δεν είναι μια καινοτομία για τη δημόσια υγεία, είναι ένα όργανο υπακοής και οικονομικού ελέγχου, όπως και τα βιβλιάρια που εκδόθηκαν από το Τρίτο Ράιχ».

Η συγκέντρωση στο Μιλάνο πραγματοποιήθηκε υπό τους νέους περιορισμούς της Ιταλίας με στόχο τον περιορισμό των διαδηλώσεων και της απομάκρυνσης των πολιτών  από τα κέντρα των πόλεων και τους εμπορικούς δρόμους σε μια -υποτίθεται- προσπάθεια να προστατεύσουν τη δημόσια υγεία.

Υπήρξαν διαδηλώσεις και σε άλλες ιταλικές πόλεις, όπως στο Τορίνο, τη Νάπολη και τη Ρώμη, όπου περίπου 400 άτομα συγκεντρώθηκαν στο Circus Maximus. Η συγκέντρωση  της Ρώμης, που περιγράφεται ως «αποτυχία» από τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο των δρόμων και το κυκλοφοριακό χάος το βράδυ του Σαββάτου.

     

πηγή https://www.pronews.gr/kosmos/1033766_rompert-kenenti-sto-milano-mas-steroyn-tis-vasikes-mas-eleytheries-kai-den-prokeitai