ΥΠΕΘΑ: «Το Αιγαίο είναι μία θάλασσα με σύνορα - Και θα το καταλάβουν όλοι αυτό»

«Το Αιγαίο είναι μία θάλασσα με σύνορα και ο ζωτικός χώρος της Ελλάδας. Είναι το στρατηγικό βάθος αυτής της χώρας, είναι ο λόγος που η χώρα αυτή, η οποία υπέμεινε πάρα πολλά, αλλά και ξεπέρασε ακόμα περισσότερα, έχει το βάθος, έχει το ζωτικό χώρο για να συνεχίσει να είναι μία ισχυρή παρουσία, που εκπέμπει σήματα σταθερότητας, σωφροσύνης και σοβαρότητας στην ευρύτερη περιοχή» επισήμανε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, στην ομιλία του κατά την σημερινή επίσκεψη του στην Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων.

«Πλέον αντιλαμβάνονται και οι σύμμαχοί μας – και μάλιστα οι πιο ισχυροί σύμμαχοί μας – ότι εμείς είμαστε αυτοί πάνω στους οποίους πρέπει να επενδύουν και να ποντάρουν έτσι ώστε η περιοχή μας να γίνει μία περιοχή ειρήνης και σταθερότητας και να ξεπεραστούν οι όποιες αστάθειες, πρόσθεσε.

Παράλληλα κατέστησε σαφές ότι «αντιλαμβανόμαστε τις αστάθειες, αντιλαμβανόμαστε την προκλητική συμπεριφορά των γειτόνων, όμως αυτή η συμπεριφορά, όσο προκλητική και να γίνει, το ξέρετε και το ξέρουμε ότι υπάρχουν «κόκκινες γραμμές». Όταν οι «κόκκινες γραμμές» τείνουν να ξεπεραστούν, είμαστε και εμείς εδώ για να εκπέμψουμε ισχυρό στίγμα ψυχραιμίας αλλά και αποφασιστικότητας, περίσκεψης, αλλά και σθένους. Αυτή είναι η αποτρεπτική ισχύς της χώρας και εσείς είστε ένας από τους βασικούς βραχίονες εκδήλωσης αυτής της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας» τόνισε απευθυνόμενος προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και της ΑΣΔΕΝ.

«Το Αιγαίο είναι ένα δύσκολο θέατρο επιχειρήσεων. Είναι μια θάλασσα με σύνορα. Και τα σύνορα του Αιγαίου είναι ένα νοητό τείχος με πύργους. Οι πύργοι αυτοί είναι τα νησιά. Και εκεί υπάρχετε εσείς. Είστε οι φρουροί στα τείχη. Εσείς είστε ο λόγος που όλοι όσοι επιβουλεύονται οτιδήποτε εναντίον της πατρίδα μας θα το σκεφτούν πάρα πολύ σοβαρά και κατά πάσα πιθανότητα θα αποφασίσουν να μην προχωρήσουν» ανέφερε ειδικότερα για τα στελέχη της ΑΣΔΕΝ .

Ο κ. Παναγιωτόπουλος υπενθύμισε περιστατικό στη Νέα Υόρκη, το 2010 στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της ομογένειας στη Νέα Υόρκη όπου στην παρέλαση συμμετείχε ομάδα των Ευζώνων, κατά το οποίο Ελληνοαμερικανός υποψήφιος εξέφρασε ανησυχία ότι λόγω της κρίσης, οι Τούρκοι θα μας «πάρουν κάνα δύο νησιά» .

Τότε ο κ. Παναγιωτόπουλος βλέποντας την ομάδα των Ευζώνων που αντέδρασε στα λεγόμενα του υποψηφίου απάντησε απευθυνόμενος προς τον ίδιο «ο λόγος που δε θα γίνει αυτό για το οποίο ανησυχείτε και ούτε καν θα τολμήσει κανείς να κάνει την προσπάθεια, είναι ότι όλοι καταλαβαίνουν, αλλά ιδίως οι «απέναντι» καταλαβαίνουν, τι τους περιμένει αν θα το αποτολμήσουν. Εκείνη την ώρα φυσικά λες και περίμενε όλη η αίθουσα να εκραγεί σε πανηγυρισμούς, αλλά αυτό που με ικανοποίησε ιδιαίτερα ήταν ότι τα παιδιά εκεί κάτω, η αίθουσα δηλαδή, το απόσπασμα της Προεδρικής Φρουράς, ήρθαν μετά ένας – ένας να με συγχαρούν. ‘Έτσι το αισθανόμουν τότε, έτσι το αισθάνομαι, πολύ πιο έντονα και τώρα» σχολίασε περαιτέρω.

Ο υπουργός Εθνικής ‘Αμυνας διαβεβαίωσε ότι σε συνεργασία με τη στρατιωτική ηγεσία θα καταβληθεί η μέγιστη δυνατή προσπάθεια «να λύσουμε αρκετά και με καλές πιθανότητες τα περισσότερα» από τα υφιστάμενα προβλήματα του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων.

Παράλληλα, εξήρε τον επαγγελματισμό των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν μεγαλύτερο επίπεδο επαγγελματισμού από όλα τα υπόλοιπα στελέχη οπουδήποτε αλλού, αλλά έτσι πρέπει να είναι.»Επαγγελματισμός σημαίνει προσήλωση, αφοσίωση, διαρκή εκπαίδευση, διαρκή προσπάθεια για ατομική και ομαδική βελτίωση σε ό,τι κάνουμε».

Μάλιστα προέτρεψε ότι «όλοι σε αυτή τη χώρα πρέπει να αρχίσουμε να λειτουργούμε με λίγο παραπάνω επαγγελματισμό σε ό,τι κι αν κάνουμε, με δεδομένο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν ένα πρότυπο οργανωμένης Πολιτείας που θα θέλαμε να έχουμε,όπως πρόσθεσε αργότερα στις δηλώσεις του στο υπουργείο».

Κατά την επίσκεψή του στην ΑΣΔΕΝ, ο κ. Παναγιωτόπουλος επικοινώνησε μέσω βιντεοκλήσης με τα επιτηρητικά φυλάκια Παναγιάς και Φαρμακονησίου. Επίσης συνομίλησε με τους διοικητές όλων των Σχηματισμών των τοπικών ΑΔΤΕ.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, τον οποίο συνόδευαν ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ πτέραρχος Χρήστος Χριστοδούλου και ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Γεώργιος Καμπάς τους οποίους υποδέχθηκε ο διοικητής της ΑΣΔΕΝ αντιστράτηγος Γεώργιος Δημητρόπουλος.

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ethnika-themata/791860_ypetha-aigaio-einai-mia-thalassa-me-synora-kai-tha-katalavoyn

Παρακλήσεις Δεκαπενταυγούστου: Γιατί παρακαλούμε την Παναγία;

Οι παρακλήσεις προς τη Θεοτόκο αναφέρουν τις επικλήσεις των πιστών με δεήσεις και ικεσίες προς την Παναγία για να λάβουν τη βοήθειά Της στους καιρούς των πειρασμών, των πόνων, των θλίψεων και κάθε είδους προστασία από το θείο πρόσωπό Της. Και τονίζεται χαρακτηριστικά: “Δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών”.

Πρώτον, παρακαλούμε την Παναγία με αίσθημα πίστεως και πόνου για να μας βοηθήσει στη ζωή μας από τους πειρασμούς, λέγοντάς της: “Πολλοίς συνεχόμενοις πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών”. Είναι πολλοί οι πειρασμοί που παρασύρουν τον πιστό στο κακό, στην ηδονή, στην κακία, στην εχθρότητα, στην περιφρόνηση του ανθρώπου και του θελήματος του Θεού και τον οδηγούν στην πράξη της αμαρτίας.

Ο πειρασμός είναι ο προπομπός της αμαρτίας για να κλονισθεί η πίστη μας και να αδιαφορήσουμε για τις εντολές του Θεού. Γι’ αυτό ζητάμε από το Θεό: “και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν” και από την Παναγία: “Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών. Ω Μήτερ του Λόγου και Παρθένε, των δυσχερών και δεινών με διάσωσον”.

Δεύτερον, ζητάμε από την Παναγία να μας ελευθερώσει από τα πάθη μας: “Παθών με ταράττουσι προσβολαί, πολλής αθυμίας εμπιπλώσαί μου την ψυχήν”. Όπως το πάθος της υπερηφανείας, του θυμού, της ζήλειας, του φθόνου, της κατακρίσεως, της πολυλογίας, της γαστριμαργίας κ.α. βασανίζουν την καρδιά του ανθρώπου και την καθιστούν ακάθαρτη.

Ο αγώνας του χριστιανού πρέπει να είναι καθημερινός για να παραμένει ήσυχος και γαλήνιος στην ψυχή του, χωρίς να τον καταδικάζει για τίποτα η συνείδησή του. Γι’ αυτό ζητάμε να μας θεραπεύσει τις ασθένειες της ψυχής μας λέγοντας: “Ίασαι αγνή, των παθών μου την ασθένειαν”.

Τρίτον, ζητάμε από την Παναγία να μας ελευθερώσει από τους κινδύνους της καθημερινής ζωής μας διά της θείας προστασίας Της, λέγοντάς Της: “Διάσωσον, από κινδύνους τους δούλους Σου Θεοτόκε”. Πολλοί οι κίνδυνοι του ανθρώπου που φέρουν εύκολα τη συμφορά στη ζωή του. Ατυχήματα, επαγγελματικές δυσκολίες, οικογενειακές ακαταστασίες κ.α.

Γι’ αυτό παρακαλούμε την Παναγία να μας λυτρώσει από τους κινδύνους με την προστασία Της και να γίνει “πύργος ασφαλείας”, “τείχος απροσμάχητον”.

Τέταρτον, ζητάμε από την Παναγία με τις δεήσεις μας να μας ενισχύσει και να μας ελευθερώσει από τις θλίψεις και τις ασθένειές μας. “Σού δέομαι της αγαθής εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον” και “επίβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν”. Μέσα στον πόνο περισσότερο σκεπτώμεθα το Θεό και αναζητάμε τη θεία βοήθειά Του.

Νιώθουμε την ανθρώπινη αδυναμία μας και την Παντοδυναμία του Θεού. Εκείνος που δεν επόνεσε πολύ δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο του άλλου. Χρειάζεται ο πόνος της ασθένειας ή των δυσκολιών της ζωής μας για να αισθανθούμε την ανάγκη του άλλου και να νιώσουμε ποιοί μας αγαπούν πραγματικά. Ο πόνος φέρει τη μετάνοια στον άνθρωπο και είναι ένας τρόπος σωτηρίας της ψυχής του.

Ο ίδιος ο Κύριος επόνεσε πάρα πολύ πάνω στο σταυρό και έδειξε το δρόμο του πόνου που λυτρώνει και αγιάζει τον άνθρωπο. Ο πόνος νικά τα πάθη του ανθρώπου και φέρει αρετές μέσα στην ψυχή του πιστού. Ο εγωιστής ταπεινώνεται μέσα στον πόνο της ασθενείας του και ζητά η βοήθεια του Θεού και της Παναγίας. Μέσα στη δυστυχία των θλίψεών του κατανοεί την ευτέλεια της ζωής του και αναζητά την ευτυχία κοντά στο Θεό.

Ο πόνος θεραπεύει αδυναμίες και πάθη που φθείρουν την ψυχή. Ο πόνος φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά και ο ένας παρηγορεί τον άλλον και προσφέρει τη βοήθειά του με αγάπη και θυσία. Πολλές φορές ο πόνος της καρδιάς είναι μεγαλύτερος από τον πόνο του σώματος, που φέρει σε μεγάλη αμηχανία πράξεων μέσα στη θλίψη της ψυχής και μπορεί να είναι αποτέλεσμα μοναξιάς, συκοφαντίας, κακίας, μίσους και ζήλειας.

Γι’ αυτό έχουμε ανάγκη να λέγουμε τον πόνο μας στον άλλο, για να ξαλαφρώνουμε ψυχικά και να αναπαυόμαστε κοντά στην αγάπη του άλλου. Και η Παναγία επόνεσε πολύ ψυχικά για την άδικη κακομεταχείριση και σταύρωση του Υιού Της. Και γίνεται η προστάτις των θλιβομένων και αδικουμένων, όταν την παρακαλούμε: “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς”.

Και πέμπτον, παρακαλούμε την Παναγία διά της μεσιτείας στον Πανάγαθο να μας εξαλείψει το πλήθος των αμαρτημάτων μας: “Ταίς της Θεοτόκου πρεσβείαις, ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων”, δηλ. τα αμαρτήματά μας. Παρακαλούμε να μας σώσει διά της θείας βοηθείας Της και να μας οδηγήσει σε μετάνοια.

Μας προτρέπει ο παρακλητικός κανόνας στην αληθινή μετάνοια, στην εξομολόγηση και τη θεία Κοινωνία. Να ζήσουμε μια ζωή μετανοίας, για να μην μολύνεται η ψυχή μας από πλήθος αμαρτιών. Γι’ αυτό η αμαρτία θεωρείται έγκλημα για την ψυχή μας, διότι αυτή αποστατεί από το θέλημα του Θεού και οδηγείται στο σκοτάδι του θελήματος του αμαρτωλού κόσμου.

Μακρυά από το Θεό “απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων”. Εκείνος που τιμά αληθινά την Παναγία δέεται για τη σωτηρία της ψυχής του και ζεί διαρκώς εν μετανοία παρακλητική.

Η Παναγία είχε πλήρη αφιέρωση στο Θεό με ζήλο υπερανθρώπινο που ξεπερνούσε των αγγέλων την αγιότητα. Άραγε ο δικός μας ζήλος ομοιάζει κατά ένα μέρος στη διάθεση της Παναγίας; Πόσο επιζητούμε την ομοίωση με την Παναγία; Πόσο ελκυόμεθα από την ταπεινή ζωή Της; Πόσο επιζητούμε οι αρετές Της να γίνουν δικές μας; Πόσο η δική μας προσευχή ομοιάζει με της Παναγίας;

β. Πότε εισακούεται η παράκλησή μας;

Εισακούεται η παράκλησή μας προς την Παναγία:
Όταν η πίστη μας είναι αληθινή και δεν παρασύρεται από αμφιβολίες και δυσπιστίες στη θεία βοήθεια. Όταν δεν επηρεάζεται από τις δυσκολίες της ζωής μας, αλλά με θέρμη εσωτερική και με βεβαιότητα προστρέχουμε στη στοργική Μητέρα του Θεού για τη λύτρωση των δεινών μας. Εκείνος που στηρίζεται ολοκληρωτικά στο Θεό δεν αμφιβάλλει για τη θεία βοήθειά Του. “Ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι” (Μαρκ. θ΄ 23).

Όταν προστρέχουμε με ταπείνωση στην Παναγία, γεγονός που κρύβει την ανθρώπινη αδυναμία μας, δείχνουμε την αγάπη μας προς το θείο πρόσωπό Της. Όπως ο Θεός ευλόγησε υπέρ το δέον την Παναγία, καθ’ ότι “επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού”.

Η Υπεραγία Θεοτόκος δεν υπερηνεύεται που κατέστη Μητέρα του Θεού, αλλά αντιθέτως ταπεινώνεται συνεχώς μέσα στην προσευχή της και στη ζωή διαβιώντας ταπεινά και απέριττα χωρίς τη δόξα του κόσμου. Το φρόνημα της ταπεινώσεώς Της παραμένει παράδειγμα προς μίμηση για να αποφεύγουμε κάθε εγωιστική διάθεση της ψυχής μας.

Μόνο μια ταπεινή προσευχή που δείχνει την καθαρή ζωή μας χωρίς εγωισμό γίνεται δεκτή από το Θεό: “επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών” (Ψαλμ. ρα΄ 18).

Όταν δείχνουμε απεριόριστη αγάπη στο Θεό, που φαίνεται από την καθαρή προσευχή μας και την τήρηση των εντολών Του. “Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνος εστιν ο αγαπών με” (Ιωάν. ιδ΄ 21). Είναι σημαντικό να αγαπούμε το Θεό με όλη μας την καρδιά, για να ευεργετηθούμε πλουσιοπάροχα με τις θείες δωρεές Του.

Η καρδιά μας μας φανερώνει πόσο αγαπούμε το Θεό, από το πόσο χρόνο σκεπτόμαστε Αυτόν. Όσο περισσότερο αγαπούμε το Θεό, τόσο περισσότερο ζούμε αληθινά εν Χριστώ και τιμούμε την Παναγία και όλους τους αγίους. Γι’ αυτό μια προσευχή αγαπητική προς το Θεό θα είναι περισσότερο ευπρόσδεκτη, διότι θα δείχνει την καρδιά μας, πόσο τον αγαπούμε και τον τιμούμε με τη ζωή μας.

Και το σπουδαιότερο, όταν έχουμε υπομονή στις παρακλήσεις μας. Μέσα στην υπομονή μας δοκιμάζεται η πίστη μας, πόσο ανθεκτική είναι στους ανέμους της αμφιβολίας και της ολιγοπιστίας. “Το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν” (Ιακ. α΄ 2).

Η υπομονή γίνεται γέφυρα ενώσεως μετά του Θεού, ώστε να εισακουσθεί η προσευχή μας. Χαρακτηρίζει ανθρώπους με υπομονή, εκείνους που έχουν διαπεράσει από πολλές θλίψεις στη ζωή τους και είναι ανθεκτικοί στους ερχόμενους πειρασμούς, διότι η πίστη μας είναι στήριγμα στα δεινά της ζωής μας.

Όταν υπάρχει θερμή προσευχή που να συγκλονίζει την καρδιά μας από την αγάπη προς το Θεό. Μια προσευχή που έχει δείγματα απόλυτης εμπιστοσύνης και αφοσιώσεως στο Θεό γίνεται δεκτή και ευάρεστη.

Η προσευχή μας βοηθεί να ελευθερωθούμε από τα πάθη μας και κάθε κακή επιθυμία μας. Η καθαρή προσευχή δείχνει πόσο αγαπούμε το Θεό και πόσο εισακούει ο Θεός την καρδιακή προσευχή μας. Αναφέρεται ότι κάποτε ασκήτευε στην έρημο του Σινά ένας άγιος γέροντας. Μια μέρα τον συναντά ένας μοναχός και του λέγει:

– Πάτερ μου, ταλαιπωρούμαστε πολύ εξ αιτίας της ανομβρίας.
– Γιατί, ρώτησε ο γέροντας, δεν προσεύχεσθε και δεν παρακαλείτε το Θεό να βρέξει;
– Και προσευχόμαστε, απάντησε ο αδελφός, και λιτανείες κάνουμε. Αλλά δεν βρέχει.
– Ασφαλώς, λέει πάλι ο ασκητής, δεν θα προσεύχεσθε εντατικά και από τα βάθη της ψυχής σας. Θέλεις, λοιπόν, να το διαπιστώσεις και συ; Ας προσευχηθούμε μαζί.
– Τότε ο γέροντας ασκητής ύψωσε τα χέρια του προς τον ουρανό και προσευχήθηκε. Και αμέσως άρχισε να βρέχει.
Μόνο μια θερμή προσευχή που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας εισακούεται από το Θεό.

Ανάγκη είναι να συνεργεί με την προσευχή και η νηστεία, διότι λέγει ο Κύριος: “τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία” (Ματθ. ιζ΄ 21). Η προσευχή και η νηστεία συμπορεύονται για να ταπεινώσουν το σώμα και την ψυχή. Είναι ένας αγώνας πνευματικός που διέρχεται από την καθολική ψυχοσωματική άσκηση.

Η νηστεία χρειάζεται για την πάλη εναντίον των δαιμόνων και των σαρκικώνπαθών. Η νηστεία δυναμώνει την ψυχή στις αρετές και ενισχύει κατά πολύ την προσευχή, με αποτέλεσμα να ανυψώνεται πιο εύκολα ο νούς μας στο Θεό.

Να υπάρχει ειλικρινής μετάνοια, που να φανερώνει την εσωτερική συντριβή της καρδιάς μας και τη μεταστροφή μας προς το θέλημα του Θεού. “Ροήν μου των δακρύων μη αποποιήσης”. Η μετάνοια εκδηλώνεται στην ταπεινή ψυχή που διψά για τη συγχώρεση των αμαρτημάτων της και δέεται για τη σωτηρία της.

Και συγχρόνως παρακαλεί για τη βοήθεια στα προβλήματά της. Η εσωτερική μετάνοια του ανθρώπου οδηγεί στο να προκαλέσει την ευσπλαχνία του Θεού προς βοήθειά Του. Η μετάνοια δεν ανορθώνει μόνο την πεσμένη ψυχή του ανθρώπου από την αμαρτία αλλά και την πεσμένη ζωή του από τα δεινά και τις θλίψεις του.

γ. Πότε δεν εισακούεται η παράκλησή μας;

α. Όταν κάνουμε αμαρτωλή ζωή και δεν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας.
β. Όταν υπάρχει μέσα μας υπερηφάνεια και έπαρση.
γ. Όταν υπάρχει ολιγοπιστία.
δ. Όταν ξεχνούμε τις ευεργεσίες του Θεού στη ζωή μας.
ε. Όταν δεν είναι για το συμφέρον της ψυχής μας.

δ. Πως ευχαριστούμε την Παναγία;

Πρέπει να ευχαριστούμε την Υπεραγία Θεοτόκο με ύμνους και δεήσεις δοξολογικές, για να τιμούμε άξια τη θεία βοήθειά Της. Το “Άξιόν εστι ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών…”, πρέπει να το λέγουμε τακτικά. Ακόμη και άλλους ύμνους που δείχνουν τη δόξα της Παναγίας στη Βασιλεία του Θεού και στη γη, που παρουσιάζει ο παρακλητικός κανόνας.

Την Παναγία ευχαριστούμε για όλες τις δωρεές Της που προσφέρει σε μας διά της θείας ευλογίας Της: “απολαύοντες Πάναγνε, των Σων δωρημάτων ευχαριστήριον, αναμέλπομεν εφύμνιον, οι γινώκοντές σε Θεομήτορα” (Μικρός Παρακλητικός Κανών). Ευχαριστούμε την Παναγία, όταν αναγνωρίζουμε τη θέση Της μέσα στην εκκλησία. Είναι η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού που εγέννησε ασπόρως τον Υιόν του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

Είναι η Θεομήτωρ. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: “Θεοτόκον κυρίως και αληθώς την Αγίαν Παρθένον κηρύττομεν· ως γαρ Θεός αληθής ο εξ αυτής γεννηθείς, αληθής Θεοτόκος η τον αληθινόν Θεόν εξ αυτής σεσαρκωμένον γεννήσασα”[1].

Ευχαριστούμε την Παναγία διότι εγέννησε τον Υιόν του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Μας πρόσφερε ένα και μοναδικό δώρο, τη σάρκωση του Υιού του Θεού. Εδώρισε το τίμιον και αγνό σώμα Της για τη σωτηρία μας. Η προσφορά Της αυτή είναι το δώρο προς το ανθρώπινο γένος.

Ευχαριστούμε την Παναγία με ύμνους και λόγους, με τους οποίους τονίζουμε το θείο έργο Της επί της γης. Ύμνους δοξαστικούς που έχει καθιερώσει η εκκλησία για να δοξάσει το υπερύμνητο θείο πρόσωπό Της. Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: “Αληθινά δεν υπάρχει γλώσσα ανθρώπου, μήτε υπερκόσμιος, αγγελικός νούς που να μπορεί επάξια να υμνήσει Εκείνη, με την οποία μας δόθηκε η δυνατότητα να θεωρούμε καθαρά τη δόξα του Κυρίου”[2]

Ευχαριστούμε την Παναγία, όταν προσευχόμαστε για όλους τους ανθρώπους. Για εκείνους που είναι μακρυά από το Θεό. Μας ζητά να προσευχόμαστε για τη μεταστροφή των ανθρώπων στον Υιό Της. Να πλησιάζουμε τον Κύριο με αγάπη, για να λάβουμε πλούσιους καρπούς.

Να προσευχόμαστε πάντοτε, και σε καλές στιγμές της ζωής μας, όπου υπάρχει η χαρά και η ευτυχία. Να τον δοξολογούμε και να τον υμνούμε με την καθαρή ζωή μας. Να τηρούμε τις εντολές Του. Αυτός να είναι ο οδηγός και ο φάρος της ζωής μας. Να είμαστε υπάκουοι στο άγιο θέλημά Του. Να προοδεύουμε στην πνευματική ζωή και να έχουμε πνευματική ένωση με το Θεό.

Όπως εμείς παρακαλούμε την Υπεραγία Θεοτόκο για τη δική μας βοήθεια, το ίδιο παρακαλεί και Αυτή εμάς να ακούμε τον Υιό Της, να ακούμε και να τηρούμε τις θείες εντολές Του για τη δική μας σωτηρία.

Η Παναγία μας δείχνει το δρόμο προς τον ουρανό, αρκεί να τον διαβούμε με τις αρετές Της, ώστε να γίνουμε άξιοι της αγάπης Της.

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/794055_parakliseis-dekapentaygoystoy-giati-parakaloyme-tin-panagia

Οι αλλαγές στο Πανεπιστημιακό άσυλο - Οι Αρχές θα επεμβαίνουν με ένα τηλεφώνημα

Νέο κεφάλαιο για την προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου σηματοδοτεί η ρύθμιση η οποία δημοσιοποιήθηκε χθες από το υπουργείο Παιδείας και θα περιλαμβάνεται στο διυπουργικό νομοσχέδιο που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή την Παρασκευή. 

Σύμφωνα με αυτήν, οι αρμόδιες αρχές του κράτους θα μπορούν να επεμβαίνουν στους χώρους των Πανεπιστημίων ασκώντας όλες τις νόμιμες αρμοδιότητες τους όπως σε οποιονδήποτε άλλο χώρο καθώς και όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις. Τις αρχές θα μπορούν να καλούν είτε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας είτε πολίτες. 

Ειδικότερα, η ρύθμιση αντικαθιστά το άρθρο 3 του ν. 4485/2017, τιτλοφορείται "Ακαδημαϊκές ελευθερίες – Αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος" και ορίζει ότι: 

- Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, η οποία αποτελεί θεσμική εγγύηση της αδέσμευτης και απαραβίαστης επιστημονικής σκέψης, έρευνας και διδασκαλίας.

- Η ακαδημαϊκή ελευθερία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών, προστατεύονται σε όλους τους χώρους των Α.Ε.Ι., έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί να τις καταλύσει ή περιορίσει.

- Εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. οι αρμόδιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων.

Το ακαδημαϊκό άσυλο επί Γαβρόγλου 

Η ρύθμιση του ν. 4485/2017 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου, επέτρεπε επέμβαση δημόσιας δύναμης καταρχήν για το Πυροσβεστικό Σώμα, και αυτεπαγγέλτως σε άλλες αρχές μόνο σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι κρατικές δυνάμεις μπορούσαν να επέμβουν μετά από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου.

Ειδικότερα, το άρθρο 3 του ν. 4485/2017 όριζε τα εξής: 
"1. Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και στη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των δημοκρατικών αξιών, των ακαδημαϊκών ελευθεριών στην έρευνα και στη διδασκαλία, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, την προστασία του δικαιώματος στη γνώση και τη μάθηση έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει. 
2. Επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των Α.Ε.Ι. λαμβάνει χώρα σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής αυτεπαγγέλτως και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μετά από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου. Οι ως άνω περιορισμοί δεν ισχύουν για το Πυροσβεστικό Σώμα". 

Κοντά στο πνεύμα του νόμου Διαμαντοπούλου 

Η ρύθμιση της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με την αντίστοιχη για το πανεπιστημιακό άσυλο που είχε ψηφιστεί το 2011 επί υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου. Σύμφωνα με αυτήν, ίσχυε η κοινή νομοθεσία στους χώρους των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων για τυχόν αξιόποινες πράξεις που τελούνταν εντός αυτών. 

Η εγγύτητα του πνεύματος των δύο διατάξεων για το πανεπιστημιακό άσυλο θεωρείται πως ανοίγει τον δρόμο για την ψήφιση της ρύθμισης που θα καταθέσει το υπουργείο Παιδείας και από το ΚΙΝΑΛ, το οποίο είχε διαμηνύσει ότι θα ψήφιζε "ναι" στο άσυλο εφόσον η ρύθμιση κινείτο στο πνεύμα του νόμου Διαμαντοπούλου.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 3 του ν. 4009/2011 όριζε ότι "1. Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. 2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία". 

Κινητοποιήσεις απο φοιτητικούς συλλόγους την Πέμπτη 

Στο μεταξύ, κινητοποίηση για το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου προανήγγειλαν για την 1η Αυγούστου, με αφορμή την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου, φοιτητικοί σύλλογοι του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). 

Όπως ανακοίνωσαν μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημιακού ιδρύματος "καταδικάζουμε τη συνειδητή επιλογή της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ να μην τοποθετηθεί στα ζητήματα που της τέθηκαν, την ίδια ώρα που το άσυλο έχει μπει στο επίκεντρο των εξελίξεων σε όλη την κοινωνία. Είναι απαράδεκτο η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ, ενός από τα πιο κεντρικά ιδρύματα της χώρας και με την ειδική βαρύτητα που το προσδίδουν οι σχολές του κέντρου που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης το τελευταίο διάστημα, να μην παίρνει θέση, σε αντίθεση με μια σειρά άλλων αντίστοιχων οργάνων (βλ. ΕΜΠ κ.λπ.)"

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/esoteriki-asfaleia/793251_oi-allages-sto-panepistimiako-asylo-oi-arhes-tha

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: «Μόνο με τη προσευχή διώχνουμε τα πάθη μας»

Κάθεται λοιπόν ο άνθρωπος και ακούει την καρδιά που δουλεύει. Έ! το δούλεμα αυτό βγάζει εμπόριο. Όπως μια μηχανή, την βάζουμε μπροστά και δουλεύει, το ίδιο συμβαίνει όταν προχωρήση η επιστήμη της προσευχής.

Όπως όταν στις αρχές είναι χειροκίνητες οι μηχανές χρειάζονται κόπο· όταν όμως τις ρυθμίση ο μηχανικός ώστε να γίνουν αυτόματες και με ηλεκτρισμό, τότε βγάζουν περισσότερη δουλειά και χωρίς κόπο. Παρόμοια συμβαίνει και με την προσευχή. Στην αρχή χρειάζεται κόπος για να ρυθμίση κανείς την προσευχή με την αναπνοή του· κατόπιν όμως γίνεται αυτόματα αυτή η εργασία και ο νους την παρακολουθεί, όπως ο μηχανικός παρακολουθή την αυτόματη μηχανή. Εν τω μεταξύ αν βρήτε και καμμιά δυσκολία ώσπου να μπήτε στο ρυθμό, μου την λέτε. Εσείς θα βάλλετε αρχή και ό,τι δυσκολία βρήτε να μου την πήτε να την ρυθμίσω εγώ, να μπή το νερό στο αυλάκι, μετά θα τρέχη μόνο του.

Την προσευχή θα την βοηθήση, όπως είπαμε, η σιωπή των χειλέων, να μη έχουμε παρρησία και υπερηφάνεια. Είναι πάρα πολύ μεγάλο εμπόδιο στην προσευχή η υπερηφάνεια. Όταν θα προσεύχεσθε, μόλις θα γεννά το μυαλό λογισμούς, θα κατηγορήτε τον εαυτόν σας συνεχώς – συνεχώς για να μη σηκώση κεφάλι η υπερηφάνεια μέσα. Ματσούκι, ξύλο. «Είσαι τέτοιος, είσαι τέτοιος, είσαι τέτοιος…», ώστε ο εγωισμός να μή σηκώση κεφάλι καθόλου. Τίποτε να μή σκέπτεται ο άνθρωπος εκείνη την ώρα, μονάχα να προσπαθήση να προσεύχεται μετά φόβου.

Αυτά δεν τα ξέραμε όταν είμασταν στον κόσμο, δεν είχαμε αυτή την λεπτομέρεια, την διδαχή αυτή απ’ τον πνευματικό μας, και προσευχόμασταν και με φαντασίες, προσευχόμασταν έτσι και αλλοιώς. Δεν μας παρεξηγούσε βέβαια ο Θεός, γιατί δεν ξέραμε. Αλλά το θέμα είναι να διδαχθούμε πράγματα στην πράξι γενόμενα και όχι στη θεωρία, και ό,τι πηγάσει απ’ αυτήν την προσευχή είναι γνήσιο και δεν είναι από τη φαντασία, ούτε το φαντασθήκαμε διότι μας ήρθε ένας συναισθηματισμός, όταν π.χ. είδαμε μια ωραία Παναγία και την φαντάστηκα μετά στην προσευχή. Ποιός μπορεί να αποδώση αυτό στη θεία χάρι, και να πή ότι δεν είναι από την φαντασία και την ηδονή του μυαλού και από συναισθήματα αυταρεσκείας. Αλλ’ εκείνο που θα πηγάση από τον αμετεώριστον νουν και από το Όνομα του Χριστού είναι γνήσιο.

Λοιπόν, έτσι θα προσευχόμαστε επ’ εδώ και πέρα. Αυτός ο τρόπος θα γίνη πλέον κανών προσευχής, διότι θα μας βοηθήση πολύ να δούμε τα πάθη μας, τα σφάλματά μας. Όλος ο κόπος αυτός θα μας βοηθήση να συμμαζέψουμε το νου μας. Διότι το φως, το πέρα – δώθε, το κούνημα δημιουργεί σύγχυσι στο νου. Αλλά όταν στέκεται ο άνθρωπος είτε όρθιος, είτε καθισμένος, είτε γονατιστός δεν συγχύζεται ο νούς. Αυτός ο τρόπος έχει πολλή ουσία μέσα. Αυτό θα το δουλέψετε και θα δήτε, μεγάλα πράγματα θα βρήτε. Αφού, πιστέψτε με, όταν λέγαμε την ευχή έτσι, αρχάριοι κι εμείς, τόση ευωδία υπήρχε, ευωδίαζαν όλα.

Oύτε από την πολλή μελέτη, ούτε απ’ τα πολλά ψαλσίματα ποτέ ο άνθρωπος έφθασε στην απάθεια. Η απάθεια έρχεται μόνον διά της νοεράς προσευχής. Θα μισήση μόνος του και την αργολογίαν και την παρρησίαν, θα προσπαθή να ξεμοναχιάζεται ο άνθρωπος να μή χάση αυτό το πράγμα.

Αυτό εύχομαι να σας δώση ο Θεός, την αίσθησι της προσευχής αυτής. Και όταν την γνωρίσετε στην πράξι, τότε θα δήτε και θα εννοήσετε καλά – καλά τα πράγματα που σας λέω. Τώρα πολύ – πολύ μπορεί να μή με εννοήτε, αλλά μετά που θα ’ρθή η χάρις του Θεού, τότε θα καταλάβετε και θα πήτε: Ά, καλά μας έλεγε ο Γέροντας. Και την ημέρα που θα πηγαίνετε στις εργασίες σας θα βλέπετε να λέτε «Κύριε Ιησού Χριστέ» στην εισπνοή, «ελέησόν με» στην εκπνοή. Θα είναι προσευχή χωρίς κομποσχοίνι. Θα λέγεται μόνη της και θα δημιουργήται η θέρμη, και η θέρμη θα φέρη μετά όλα τα καλά.

πηγή https://www.pronews.gr/thriskeia/didahes/753118_gerontas-efraim-arizonas-mono-me-ti-proseyhi-diohnoyme-ta-pathi-mas

Απόφαση για κοινό μέτωπο Ελλάδας – Αιγύπτου ενάντια στις τουρκικές προκλήσεις

Κατά τη συνάντηση που είχαν σήμερα στην Αθήνα, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Δένδιας, και της Αιγύπτου, Σάμεχ Σούκρι, συζήτησαν για τις εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο, με τον Έλληνα ΥΠΕΞ να καταδικάζει τις «παράνομες» ενέργειες της Τουρκίας και τον Αιγύπτιο ομολόγό του να ζητά «να σταματήσουν οι προκλήσεις».

Μόλις λίγα 24ωρα έπειτα από τις δικές του διαδοχικές επισκέψεις σε Ισραήλ και Κύπρο, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, Νίκος Δένδιας, υποδέχτηκε σήμερα στην Αθήνα τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Σάμεχ Σούκρι.

Μιλώντας μετά το πέρας της συνάντησης, από το βήμα της κοινής συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε με τον Αιγύπτιο αξιωματούχο, ο Έλληνας ΥΠΕΞ χαρακτήρισε τη συνάντηση που προηγήθηκε «ιδιαιτέρως εποικοδομητική». Έκανε λόγο για μια «πολύ χρήσιμη» ανταλλαγή απόψεων που περιστράφηκε γύρω από θέματα διμερούς αλλά και τριμερούς ενδιαφέροντος, με τις δύο πλευρές να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία και έμφαση «στην ενίσχυση της ήδη πολύ καλής μεταξύ τους συνεργασίας, που αποτελεί άλλωστε βάση και για το μέλλον» αλλά και «στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων» μέσα από τη δημιουργία «των καλύτερων προϋποθέσεων» προς μια τέτοια κατεύθυνση.

«Απολύτως καταδικαστέες» οι τουρκικές ενέργειες

«Στο περιφερειακό επίπεδο, συζητήσαμε φυσικά και για την κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας που συντελείται από την Τουρκία», συνέχισε ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, αναφερόμενος στις «απολύτως καταδικαστέες» και «παράνομες» ενέργειες της Τουρκίας που «αψηφούν το Διεθνές Δίκαιο» και «θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της περιοχής».

«Ζούμε σε μια πολύ ασταθή περιοχή και η συστηματική παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, του Δικαίου της Θάλασσας και των αρχών καλής γειτονίας από την Τουρκία επιτείνει τις προκλήσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Έλληνας ΥΠΕΞ, εκφράζοντας μάλιστα «την ικανοποίηση της νέας ελληνικής κυβέρνησης για την υπεύθυνη και σαφή στάση που έχει τηρήσει η Αίγυπτος σε αυτό το ζήτημα».

Με την ευκαιρία, ο κ. Δένδιας αναφέρθηκε και στο Κυπριακό, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν νοείται λύση του Κυπριακού χωρίς την κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των Εγγυήσεων και την πλήρη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από τη νήσο».

«Σταματήστε τις προκλήσεις» το μήνυμα της Αιγύπτου προς την Τουρκία

Αλλά και ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών, Σάμεχ Σούκρι, υπογράμμισε από την πλευρά του σήμερα από την Αθήνα την ανάγκη «να υπάρχει σεβασμός στο διεθνές δίκαιο» και «να σταματήσουν οι προκλήσεις», αναγνωρίζοντας ως στόχο «την ενίσχυση της σταθερότητας»  στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο κ. Σούκρι, ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι αύριο μεταβαίνει στη Λευκωσία όπου θα έχει συνάντηση με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη, ευχαρίστησε την Ελλάδα για την υποστήριξη που εκείνη παρέχει στην Αίγυπτο όχι μόνο σε διμερές αλλά και σε διεθνές-ευρωπαϊκό επίπεδο, αναγνωρίζοντας και λαμβάνοντας υπόψη τις προκλήσεις και της ανησυχίες της αιγυπτιακής πλευράς.

Πρόσκληση και σε Μητσοτάκη από τον Σίσι

Ο Αιγύπτιος ΥΠΕΞ ξεκαθάρισε ότι η χώρα του στοχεύει στην ανάπτυξη και ενίσχυση των πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών και ενεργειακών σχέσεων με την Ελλάδα, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι η χώρα του πρόκειται να φιλοξενήσει την επόμενη, κατά σειρά έβδομη, Σύνοδο της τριμερούς Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Εκείνος δεν παρέλειψε, επίσης, να προσκαλέσει τον Έλληνα ομόλογό του να επισκεφθεί άμεσα το Κάιρο. Ο ίδιος ανακοίνωσε μάλιστα ότι πρόκειται να επιδώσει σχετική πρόσκληση και προς τον Έλληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, από τον πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι.   

Σημειώνεται ότι μέσα σε διάστημα μόλις τριών εβδομάδων, ο νέος Έλληνας ΥΠΕΞ έχει βρεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες (17-18 Ιουλίου), στο Ισραήλ (28 Ιουλίου) και στην Κύπρο (29 Ιουλίου), ενώ παράλληλα έχει υποδεχτεί στην Αθήνα τον αρμόδιο για τις ευρωπαϊκές και ευρασιατικές υποθέσεις βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Φίλιπ Ρίκερ, και σήμερα τον υπουργό Εξωτερικών της Αιγύπτου, Σάμεχ Σούκρι.

Τριμερείς και Αν. Μεσόγειος ψηλά στην ελληνική ατζέντα

Είναι σαφές ότι η Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται αυτήν την περίοδο στην κορυφή της ελληνικής ατζέντας, με την Αθήνα να προσπαθεί να θωρακίσει έτι περαιτέρω τη θέση της «χτίζοντας» πάνω στα θεμέλια ήδη διαμορφωμένων σχημάτων συνεργασίας που βαθύνονται αλλά και διευρύνονται, όπως είναι οι τριμερείς Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου (στην οποία σχεδιάζεται να ενταχθεί και η Γαλλία, σε ένα σχήμα τύπου 3+1) και Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ (στην οποία ήδη έχουν γίνει βήματα ώστε να ενταχθούν και οι ΗΠΑ, επίσης σε μια λογική τύπου 3+1).

Οι επαφές που είχε ο κ. Δένδιας το τελευταίο διάστημα όλες κινούνται προς ακριβώς αυτήν την κατεύθυνση, της θωράκισης των ελληνικών θέσεων στην Ανατολική Μεσόγειο μέσα από επαφές και συνεργασίες.

Όπως δήλωσε, άλλωστε, και ο ίδιος ο Έλληνας ΥΠΕΞ την περασμένη Κυριακή, 28 Ιουλίου, από τα Ιεροσόλυμα, «για εμάς έχει μεγάλη σημασία» να ενημερώνονται από πρώτο χέρι οι γείτονες για όσα… πειρατικά διαπράττει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο το τελευταίο διάστημα την κυπριακή ΑΟΖ.

Έπεται ραντεβού και με τον Ιταλό ΥΠΕΞ

Στο ίδιο πνεύμα, εκείνος θα δήλωνε σήμερα από το βήμα του υπουργείου Εξωτερικών, έχοντας μάλιστα στο πλευρό του τον Αιγύπτιο ομόλογό του, ότι «η Ελλάδα αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη συνεργασία μεταξύ όλων των ομονοούντων κρατών» στην περιοχή της Μεσογείου.  

Το ελληνικό ΥΠΕΞ προσανατολίζεται, μάλιστα, και σε μια νέα συνάντηση μάλλον στην Αθήνα με τον Ιταλό ΥΠΕΞ, Έντσο Μοαβέρο Μιλανέζι (με τον οποίο ο κ. Δένδιας είχε διμερείς επαφές στο περιθώριο του συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις 15 Ιουλίου), μια συνάντηση στο επίκεντρο της οποίας αναμένεται να βρεθούν τα ενεργειακά (οι προοπτικές γύρω από τον προτεινόμενο αγωγό φυσικού αερίου East Med κ.ά.).

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ethnika-themata/793171_apofasi-gia-koino-metopo-elladas-aigyptoy-enantia-stis

Ο Ντ.Τραμπ βάζει τέλος στoυς επαγγελματίες «αντιφασίστες» του Σόρος: «Θα κηρύξω τους ANTIFA τρομοκρατική οργάνωση»

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε το Σάββατο ότι εξετάζει να εντάξει το ακροαριστερό κίνημα Antifa στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων.

Οι Antifa (συντομία του antifaschistisch)  είναι ένα παγκόσμιο σκιώδες κίνημα, το οποίο αποτελείται από πολλές αυτόνομες  ομάδες σε διάφορες χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.  Οι ομάδες αυτές τρομοκρατούν εδώ και δεκαετίες με βίαιες πράξεις και διαδηλώσεις, οποιονδήποτε αυθαίρετα θεωρούν "φασίστα".

Ως "φασίστες" εννοούν φυσικά τους ανθρώπους που λένε ή κάνουν πράγματα που δεν αρέσουν στους χρηματοδότες τους.

Πολλές από τις ομάδες αυτές χρηματοδοτούνται από συγκεκριμένα συμφέροντα, πχ ο  δισεκατομμυριούχος George Soros έχει δεσμούς με την Antifa μέσω μιας ομάδας που ονομάζεται Συμμαχία για Παγκόσμια Δικαιοσύνη (AfGJ). Η φιλανθρωπία του Soros, γνωστή τότε ως το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας, έδωσε $ 100.000 στην AfGJ ($ 50.000 το 2004 και $ 50.000 το 2006).

Ενεργώντας ως φορολογικός χορηγός, η AfGJ έδωσε 50.000 δολάρια στο Refuse Fascism, μια οργάνωση Antifa. Αυτή η οργάνωση δημιουργήθηκε λίγες  εβδομάδες μετά την απροσδόκητη νίκη του Ντόναλντ Τράμπ επί της Χίλαρι Κλίντον στις προεδρικές εκλογές του 2016 και πρωταγωνίστησε στα επεισόδια του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια το 2017.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα πως αυτές οι "ομάδες" υπό τη σκεπή του Antifa οργανώνονται και χρηματοδοτούνται.

«Εξετάζεται να κηρυχθούν οι ANTIFA, αυτοί οι δειλοί ακροαριστεροί παλαβοί που τριγυρνούν και χτυπούν ανθρώπους στο κεφάλι με ρόπαλα του μπέιζμπολ, μια Τρομοκρατική Οργάνωση (μαζί με την MS-13 και άλλους»), τόνισε ο Τραμπ με tweet του. «Θα διευκολύνει την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της», πρόσθεσε ο μεγιστάνας.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει επιτεθεί επανειλημμένα στο ακροαριστερό κίνημα, χαρακτηρίζοντας πρόσφατα τα μέλη του «άρρωστους, κακούς ανθρώπους» κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε μια προεκλογική του συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα.

Οι Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές Τεντ Κρουζ και Μπιλ Κάσιντι εισήγαγαν ένα ψήφισμα στα μέσα Ιουλίου ζητώντας να συμπεριληφθούν οι Antifa στον αμερικανικό κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων. Οι γερουσιαστές χαρακτηρίζουν τα μέλη του κινήματος «τρομοκράτες, βίαιους κουκουλοφόρους τραμπούκους που ‘μάχονται τον φασισμό’ με πραγματικό φασισμό».

Στο ψήφισμα αναφέρονται σε μια επίθεση εναντίον του συντηρητικού δημοσιογράφου Άντι Νγκο κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, στα τέλη Ιουνίου, ενώ εκείνος παρακολουθούσε συγκρούσεις μεταξύ των ακροαριστερών και ακροδεξιών διαδηλωτών.

Μπορεί να πρόκειται για μία εσωτερική πολιτική απόφαση της Αμερικής, όμως οι τάσεις των ΗΠΑ μεταφέρονται και στον υπόλοιπο κόσμο. 

Αν περάσει το παραπάνω ψήφισμα μπορεί να δούμε και άλλες χώρες να βγάζουν αυτούς τους επαγγελματίες "αντιφασίστες" εκτός νόμου.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν αυτός που ουσιαστικά επανέφερε στο προσκήνιο τη λαϊκή δεξιά παγκοσμίως, της οποίας οι υποστηρικτές για δεκαετίες λοιδορούνταν ως "φασίστες" και "ναζί", από διάφορες ακροαριστερές ομάδες, ινστιτούτα ΜΚΟ και ΜΜΕ.

Φυσικά αυτές οι επιθέσεις ήταν συντονισμένες από πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία εδώ και χρόνια χρηματοδοτούν τέτοιου είδους οργανώσεις και ενέργειες, στοχεύοντας στη διάλυση των εθνών.

πηγή https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/792448_o-nttramp-vazei-telos-stin-epidotoymeni-akroaristeri

Ο μυστικός διάλογος του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τον Διογένη που κανείς δεν γνωρίζει – Σε πoια Ήπειρο αναφέρεται;

Όποιον και να ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Αλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο…..το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις».

Οι νεοέλληνες ειδικοί κατά έναν περίεργο τρόπο, σταματούν εδώ χωρίς να επεκτείνονται στην υπόλοιπη συζήτηση του Αλεξάνδρου με τον Διογένη, η οποία είναι πραγματική διάλεξη πολιτικής κοινωνιολογίας. Ο Διογένης συμφωνεί με την Σωκρατική αντίληψη περί γνώσεως. Δηλαδή δεν μπορεί να ασχοληθεί κάποιος επιτυχώς και επωφελώς με κάτι αν το αγνοεί.

Νομίζεις λέει στον Μέγα Αλέξανδρο πως είναι ηνίοχος εκείνος που δεν μπορεί να κρατήσει τα ηνία; Ή εκείνος που δεν ξέρει να κυβερνήσει είναι κυβερνήτης; Ο Αλέξανδρος τότε, ανήσυχος μήπως θεωρηθεί ότι δεν γνωρίζει να βασιλεύει, ρωτά πολύ εύστοχα: Ποιος διδάσκει την βασιλική τέχνη που πρέπει να μεταβεί κανείς για να την μάθει;

Στο ερώτημα ο Διογένης απαντά, πως η μόρφωση είναι δυο ειδών. Εκείνη που διαθέτει  ο άνθρωπος από την φύση, την «θεία», και εκείνη που αποκτά από τους ανθρώπους την «ανθρώπινη». Δηλαδή η έμφυτη και η επίκτητη. Για να γίνει όμως κάποιος σωστά μορφωμένος, είναι απαραίτητο να προστεθεί η ανθρώπινη στην θεια.

Δηλαδή ο κυβερνήτης ο βασιλεύς ο ιατρός πρέπει να έχει το ταλέντο, την έμφυτο κλίση να κυβερνήσει να βασιλεύει να ιατρεύει κλπ. Η άποψη αυτή του Διογένους επικρατεί σήμερα στην παιδαγωγική επιστήμη και αποτελεί την βάση του επαγγελματικού προσανατολισμού. 

Ο Διογένης βεβαιώνει τον Αλέξανδρο, ότι όποιος έχει την θεϊκή-έμφυτη μόρφωση, εύκολα αποκτά και την άλλη, την ανθρώπινη, αφού ακούσει λίγα και λίγες φορές.

Απορίας άξιο είναι, γιατί περιορίζουν τον Διογένη στα αστεία και στα πειράγματά του και «αγνοούν» την προσφορά του στην επιστήμη της πολιτικής κοινωνιολογίας. Άλλωστε δεν είπε τυχαία στο τέλος την κουβέντα ο Αλέξανδρος, πως, «Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος θα ήθελα να ήμουν Διογένης».

Ολοκληρώνοντας τον διάλογό του ο Διογένης, με τον Μέγιστο της οικούμενης, λέει: «Ακόμη κι αν κατακτήσεις όλον τον κόσμο, ακόμη κι αν περάσεις τις ηράκλειες στήλες και κατακτήσεις την μεγάλη ήπειρο που βρίσκεται πέρα από τον μεγάλο ωκεανό που είναι μεγαλύτερη από την Ασία, δεν θα είσαι μεγάλος βασιλιάς, αν πρώτα δεν είσαι καλός άνθρωπος. «Μείζω της Ασίας ήπειρον, τον Ωκεανόν διανηξάμενος»

Σε ποιά Ήπειρο αναφερόταν ο Διογένης άραγε;

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/791493_o-mystikos-dialogos-toy-megaloy-alexandroy-me-ton-diogeni-poy-kaneis-den-gnorizei-se

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ….». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αϋπνία, να μη σκέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. 

Να συγκεντρώνεσαι, να λέεις τη δοξολογία και μετά τρείς φορές «Το Κύριε Ιησού Χριστέ…», κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

Όλα με την προσευχή τακτοποιούνται. Αλλά πρέπει να έχεις αγάπη, φλόγα στην προσευχή. Να μην έχεις άγχος, αλλά εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Όλα είναι μέσα στην πνευματική ζωή. Όλα αγιάζονται και τα καλά και τα δύσκολα και τα υλικά και τα πνευματικά και όσα αν ποιείτε, προς δόξαν Θεού ποιείτε. Πώς το λέει ο Απόστολος Παύλος; «Είτε ουν εσθίετε, είτε πίνετε, είτε τι ποιείτε, πάντα εις δόξαν Θεού ποιείτε». Όταν είσαι εν προσευχή, όλα γίνονται όπως πρέπει. Παραδείγματος χάριν, πλένεις πιάτα και δεν σπάζεις κανένα, δεν κάνεις ζημιές. Έρχεται μέσα σου η χάρις του Θεού. 

Όταν έχεις την χάρη, όλα γίνονται με χαρά, χωρίς κόπο.

Όταν κάνουμε προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνουμε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας. Θα βρίσκει τρόπους ο Θεός. Μπορούμε, βέβαια, να συνδυάζουμε την προσευχή και με νηστεία. Δηλαδή, όταν έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα ή δίλημμα, να προηγείται πολλή προσευχή και νηστεία. Κι εγώ έτσι έκανα πολλές φορές.

Όταν πάλι έχουμε αιτήματα για τον κόσμο, να τα λέμε μυστικά με την προσευχή που γίνεται «εν τω κρυπτώ» και δεν φαίνεται. Η πολλή περίσπαση δεν διευκολύνει την προσευχή. 

Αφήστε τα τηλέφωνα, τις επικοινωνίες και τα πολλά λόγια με τους ανθρώπους. Αν ο Κύριος δεν βοηθήσει, τι να κάνουν οι δικές μας προσπάθειες; 

Άρα προσευχή, προσευχή με αγάπη. Καλύτερα τους βοηθάμε από μακριά με την προσευχή. Τους βοηθάμε με τον πιο καλό, με τον πιο τέλειο τρόπο. 

<Βίοι και Λόγοι>, Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, σελ 280,281