Η επιχείρηση κρατικής τρομοκρατίας εναντίον των θυμάτων

Γράφει ο Δ. Καζάκης, (Πρόεδρος του ΕΠΑΜ)

Ο απλός πολίτης οφείλει να εθιστεί ότι μπορεί ανά πάσα ώρα και στιγμή να χάσει τη ζωή του και τα υπάρχοντά του, ότι έχει και δεν έχει, χωρίς να ευθύνεται κανείς. Εκτός βεβαίως από τους γνωστούς εσαεί και εξ ορισμού υπευθύνους: τις ιδιάζουσες καιρικές συνθήκες και φυσικά τα ίδια τα θύματα. Κι ούτε βέβαια θα νοιαστεί κανείς θεσμικός παράγων για να τον προστατεύσει.

Ο απλός πολίτης πρέπει να ζει μέσα στον διαρκή φόβο. Το άγχος της αμφίβολης επιβίωσης πρέπει να συνδυαστεί με τον υποχθόνιο τρόμο του αναπάντεχου θανάτου. Μόνο έτσι μπορεί να πειθαρχήσει στην εξουσία μια ολόκληρη κοινωνία και να αποδεχθεί το μοιραίο, δηλαδή τον βιοποριστικό, κοινωνικό και πολιτικό αφανισμό της.

Με πρότυπο τον Χίτλερ…

Πρώτος διδάξας ο Χίτλερ, ο οποίος έλεγε: «Θα διαδώσω τον τρόμο μέσα από την ξαφνική εφαρμογή όλων των μέσων. Το ξαφνικό σοκ ενός τρομερού φόβου του θανάτου είναι αυτό που έχει σημασία. Γιατί θα πρέπει να ασχοληθώ διαφορετικά με όλους τους 8 πολιτικούς μου αντιπάλους; Αυτές οι λεγόμενες θηριωδίες μου με σώζουν από εκατοντάδες χιλιάδες εξατομικευμένες ενέργειες εναντίον όσων διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται. Ο καθένας από αυτούς θα σκεφτεί δύο φορές για να μου αντιταχθεί όταν θα μάθει τι τον περιμένει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης»(1)

Το μόνο που έχει αλλάξει σήμερα είναι οι μορφές κατατρομοκράτησης του κόσμου από την εξουσία. Αντί για τις πρωτόγονες μορφές του Χίτλερ με εκτελέσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης, σήμερα έχουμε πιο εκλεπτυσμένες για τους ίδιους ακριβώς σκοπούς, την κατατρομοκράτηση του πολίτη: Τι φυσικές καταστροφές και τη δομική βία με αριθμούς θυμάτων, που μερικές φορές ξεπερνούν ακόμη και τις πιο στυγνές φασιστικές δικτατορίες.

Με τον όρο «δομική βία» εννοούμε την επιβολή ενός καθεστώς όπου ακόμη και τα πιο θεμελιώδη δικαιώματα του απλού πολίτη δεν αναγνωρίζονται από τους κρατούντες, ή βρίσκονται υπό διαρκή αίρεση για λόγους ανωτέρας βίας, όπου το να είσαι έντιμος πολίτης είναι σχεδόν απαγορευτικό προκειμένου να επιβιώσεις και όπου ο ίδιος ο πολίτης είναι σχεδόν αδύνατο να προστατευτεί από το σύστημα αυθαιρεσίας και διαφθοράς της εξουσίας. Είναι δηλαδή έρμαιο της εξουσίας και των σκοπιμοτήτων της.(2)

Αληθινός πόλεμος

Το ύψος του αριθμού των αδικοχαμένων θυμάτων της πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική, αλλά και το γεγονός ότι πάνω από 100 και πλέον άνθρωποι δολοφονήθηκαν σε λιγότερο από 12 ώρες υποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για μια απλή «φυσική καταστροφή», αλλά για πόλεμο. Μόνο σε συνθήκες πολέμου έχεις τόσα πολλά θύματα σε τόσο λίγες ώρες.

Κι όπως σε κάθε πόλεμο ο άμαχος πληθυσμός είναι εκτεθειμένος στην πιο άθλια εχθρική προπαγάνδα. Έως και οι ώρες της πυρκαγιάς έχουν μαγειρευτεί, ώστε να εμφανιστεί ότι το μέτωπο της καταστροφής κινείτο με ταχύτητα περίπου του ήχου κι επομένως δεν μπορούσε να κάνει κανείς πολλά πράγματα.

Νέες καταγγελίες από τις παιδικές κατασκηνώσεις του Αγ. Ανδρέα, τόσο από συμβασιούχους εργαζόμενους σ’ αυτές, όσο και γονείς, μιλούν για κινητοποίηση που άρχισε αμέσως μετά το μεσημεριανό. Δόθηκε εντολή στα παιδιά να συγκεντρωθούν γύρω στις 14:00 στο γήπεδο της κατασκήνωσης, όπως προβλέπει το σχέδιο εκκένωσης. Η αιτιολογία που δόθηκε είναι ότι πρόκειται για άσκηση και όχι για αληθινό περιστατικό.

Παρ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι και τα μεγαλύτερα παιδιά που επικοινώνησαν με τους γονείς τους, δήλωσαν ότι η μυρωδιά των καμένων ήταν ήδη διάχυτη στον αέρα της κατασκήνωσης. Μετά από 5 περίπου ώρες αναμονής, τελικά δόθηκε εντολή στα παιδιά και το προσωπικό να κατευθυνθούν στην παραλία, απ’ όπου εκκενώθηκαν αργά τη νύχτα με λεωφορεία. Οι εργαζόμενοι και οι γονείς καταγγέλλουν ότι, όπως τους είπαν, μόνο από τύχη δεν κάηκαν, καθώς την τελευταία στιγμή άλλαξε η διεύθυνση του ανέμου και η φωτιά κατευθύνθηκε αλλού.

Τι σημαίνουν αυτές οι καταγγελίες; Αφενός, πιστοποιούν το γεγονός ότι οι πυρκαγιά είχε ξεσπάσει και έκαιγε ανεξέλεγκτη πολύ πιο νωρίς από τότε που ισχυρίζονται επίσημα ή ανεπίσημα. Και αφετέρου, δεν υπήρξε κανένας συντονισμός, κανένα σχέδιο εκκένωσης, ακόμη και των παιδιών από τις κατασκηνώσεις. Το ότι δεν θρηνούμε και παιδιά από τις κατασκηνώσεις, είναι καθαρά θέμα τύχης κι όχι πρόβλεψης.

Η ομολογία Καμμένου

Οι καταγγελίες αυτές, μαζί με την προειδοποίηση των αλλοδαπών κατοίκων και παραθεριστών από τις οικείες πρεσβείες των χωρών τους, αποδεικνύουν ότι υπήρχε αρκετός χρόνος για να ειδοποιηθούν οι πολίτες και να εκκενώσουν την περιοχή. Αυτό παραδέχθηκε και ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας, κ. Καμμένος, ο οποίος σε ερώτηση ξένου δημοσιογράφου γιατί οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν ενέργησαν για την εκκένωση των πολιτών, όπως έκαναν για τους δικούς τους από τις εγκαταστάσεις του Αγ. Ανδρέα, απάντησε: «We are obliged to follow the NATO schedule. We are not allow in the same time to operate with the civil services». https://www.youtu.be/6sDQjHfzndY Μτφ. <<Είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε το πρόγραμμα του ΝΑΤΟ. Δεν μας επιτρέπεται ταυτόχρονα να συνεργαζόμαστε με τις δημόσιες υπηρεσίες>>.

Η δήλωση αυτή του κ. Καμμένου έχει πολλές και διαφορετικές προεκτάσεις. Κι όχι μόνο στο οφθαλμοφανές γεγονός ότι οι ένοπλες δυνάμεις αγνόησαν και εγκατέλειψαν στην τύχη τους τους απλούς πολίτες. Πρόκειται για ομολογία ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας έχουν αλλάξει χέρια, δηλαδή δεν υπηρετούν πια ούτε κατ’ επίφαση τον Έλληνα πολίτη και την εθνική άμυνα, αλλά έχουν τεθεί στην απόλυτη διάθεση του ΝΑΤΟ. Ενός ΝΑΤΟ, το οποίο προετοιμάζεται για ένα νέο γύρο πολεμικής αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων.

Ας θυμηθούμε ότι πρόκειται για τον ίδιο υπουργό Άμυνας, ο οποίος πήγε σαν κλέφτης στο Τελ Αβίβ και στις 19 Ιούλιου του 2015 υπέγραψε μια συμφωνία SOFA για τη μόνιμη εγκατάσταση στρατιωτικού προσωπικού του Ισραήλ στην Ελλάδα (www.jpost.com/…/Israel-Greece-sign-status-of-forces-agreeme…). Πρόκειται για μια συμφωνία αντίστοιχη με εκείνη που συνοδεύει τις αμερικανικές και Νατοϊκές βάσεις στην Ελλάδα. Μόνο που μέχρι σήμερα δεν έχει κυρωθεί από την Βουλή, αλλά υλοποιείται.

Και η εισαγγελία τι κάνει;

Μπορεί όποιος θέλει να αμφισβητήσει τις καταγγελίες, τις ώρες κι ότι άλλο θέλει, αλλά ο μόνος τρόπος για να μάθουμε την αλήθεια είναι διαμέσου της δικαιοσύνης. Κι αυτή κωλυσιεργεί παραδειγματικά. Η υποτιθέμενη ανάκριση είναι απλά μια επιχείρηση για το θεαθήναι.

Κι ο λόγος είναι απλός. Όπως μας καταγγέλλουν στελέχη της ΕΛΑΣ, όλες οι εντολές και οι επικοινωνίες με τις υπηρεσίες και τους πολίτες, καταγράφονται στα κέντρα επιχειρήσεων τόσο της Πυροσβεστικής, όσο και της αστυνομίας. Οι καταγραφές όμως αυτές σβήνουν κάθε 15 ημέρες. Τι έχει κάνει η εισαγγελία για να πάρει στα χέρια της τις εγγραφές αυτές; Τι έχει κάνει για να διαπιστώσει από τις εγγραφές πότε για πρώτη φορά αναφέρθηκε εστία πυρκαγιάς στην περιοχή;

Πότε επίσης υπήρξαν οι πρώτες κλήσεις πολιτών σε βοήθεια; Πώς ανταποκρίθηκαν οι υπηρεσίες; Τι εντολές δόθηκαν στα κατά τόπους κλιμάκια; Όλα αυτά κι άλλα εξόχως διαφωτιστικά έχουν καταγραφεί, αλλά απ’ όσα ξέρουμε, η εισαγγελία δεν έχει απαιτήσει το συγκεκριμένο υλικό.

Γιατί τέτοια ολιγωρία; Για να δοθεί άραγε άπλετος χρόνος προκειμένου να αλλοιωθεί το υλικό των ηχογραφήσεων από την κυβέρνηση, ή όποιον άλλον έχει συμφέρον να το κάνει; Ή για να σβηστούν εντελώς οι εγγραφές μετά την πάροδο των 15 ημερών; Είμαστε ήδη στην 9η ημέρα μετά τη φονική πυρκαγιά.

Γιατί δεν υπήρξαν αυτόφωρες συλλήψεις υπευθύνων;

Γιατί η εισαγγελία κινείται σαν να μην υπάρχουν καθ’ ύλην και κατά νόμο υπεύθυνοι; Σύμφωνα με το Γενικό Σχέδιο Πολιτικής Προστασίας με τη συνθηματική λέξη «Ξενοκράτης» (ΦΕΚ, 423, τεύχος δεύτερο, 10.3.2003) ορίζονται με σαφήνεια τόσο οι υπεύθυνοι της εκπόνησης, αλλά και της εφαρμογής των σχεδίων Πολιτικής Προστασίας. Γιατί η εισαγγελική αρχή δεν κάνει το καθήκον της;

Αν είχε ξεσπάσει μια φονική πυρκαγιά σε μια επιχείρηση και είχαμε θύματα, τι θα γινόταν; Το πρώτο πράγμα που θα έκαναν οι εισαγγελικές αρχές θα ήταν να προχωρήσουν με αυτόφωρη διαδικασία στη σύλληψη του Προέδρου, ή του διευθύνοντος συμβούλου, αλλά και του υπευθύνου ασφαλείας της επιχείρησης. Διότι απέναντι στο νόμο αυτοί έχουν την πρώτη ευθύνη. Κι ύστερα μέσα από την ανακριτική διαδικασία θα αποδεικνυόταν σε τι και σε ποιόν οφείλεται η πυρκαγιά.

Γιατί δεν ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία και με την φονική πυρκαγιά της Ανατολικής Αττικής, προκειμένου να εξιχνιαστούν οι αληθινές αιτίες των θανάτων; Γιατί δεν συνελήφθησαν με αυτεπάγγελτη και αυτόφωρη διαδικασία οι κατά νόμο υπεύθυνοι της Πολιτικής Προστασίας; Γιατί πρώτα και κύρια δεν συνελήφθη ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, ο οποίος κατά νόμο έχει τη βασική ευθύνη συντονισμού; Γιατί δεν συνελήφθησαν η Περιφερειάρχης με τους αντιπεριφερειάρχες πολιτικής προστασίας; Γιατί τους επιτρέπει η εισαγγελία να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να στήνουν επικοινωνιακά τεχνάσματα προκειμένου να ρίξουν την ευθύνη στους «από κάτω»;

Γιατί δεν συνελήφθησαν με αυτόφωρη διαδικασία οι δήμαρχοι και οι αντιδήμαρχοι πολιτικής προστασίας των δύο δήμων, όπου υπήρξαν οι θάνατοι και η καταστροφή; Γιατί τέλος δεν κατάσχεσαν τουλάχιστον το υλικό των καταγεγραμμένων επικοινωνιών από τα κέντρα επιχειρήσεων της πυροσβεστικής και της ΕΛΑΣ, προκειμένου να έχουν από πρώτο χέρι τα συμβάντα; Κι αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει από τη δεύτερη κιόλας ημέρα, για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητας αλλοίωσης των στοιχείων.

Γιατί η εισαγγελία δεν έπραξε τα αυτονόητα; Γιατί χειρίζεται την όλη υπόθεση λες και ήταν ένα ασήμαντο πταίσμα, ένα τυχαίο και απροσδόκητο συμβάν;

Πολύ φοβάμαι ότι ο χειρισμός αυτός από τις εισαγγελικές αρχές ενδείκνυται για να πειστεί ο πολίτης, ότι δεν έχει να περιμένει τίποτε από τη δικαιοσύνη. Ότι όλες οι πόρτες που θα μπορούσε να απευθυνθεί για να βρουν τα θύματα δικαίωση, είναι κλειστές στον τόπο μας. Κι ότι αυτό που φαίνεται ότι ξεκίνησε ως φυσική καταστροφή εξελίσσεται μέρα με τη μέρα σε ξεκάθαρη επιχείρηση κρατικής τρομοκρατίας.

Ο Τσίπρας ομολογεί τρομοκρατική ενέργεια

Ειδικά μετά την ανάληψη των πολιτικών ευθυνών για την εκατόμβη από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του. Όταν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη κάποιος για μαζικούς θανάτους, τότε ομολογεί τρομοκρατική ενέργεια. Μιας και τρομοκρατία είναι οι «ποινικές πράξεις που προορίζονται ή σχεδιάζονται να προκαλέσουν μια κατάσταση τρόμου στο ευρύ κοινό, μια ομάδα προσώπων ή συγκεκριμένων προσώπων για πολιτικές σκοπιμότητες και είναι σε κάθε περίπτωση αδικαιολόγητες. Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις πολιτικού, φιλοσοφικού, ιδεολογικού, φυλετικού, εθνοτικού, θρησκευτικού ή οποιοδήποτε άλλου χαρακτήρα που να επικαλεσθεί κανείς για να τις δικαιολογήσει» (UN General Assembly Resolution, 51/210)

Ο κ. Τσίπρας αναλαμβάνοντας επίσημα τις πολιτικές ευθύνες, ανάγει την κυβέρνησή του σε τρομοκρατική οργάνωση, η οποία για πολιτικούς λόγους ασκεί κρατική τρομοκρατία εναντίον των πολιτών. Και ως κρατική τρομοκρατία ορίζονται οι τρομοκρατικές ενέργειες που διεξάγονται από κυβερνήσεις κατά του λαού με τέσσερα χαρακτηριστικά: 

(1) την απειλή ή τη χρήση βίας· (2) την πολιτική επιβολή· (3) την πρόθεση να εξαπλωθεί ο φόβος με τη διεξαγωγή τρομακτικών δημόσιων πράξεων· (4) η εκ προθέσεως στόχευση πολιτών.

Για να πετύχει αυτή η επιχείρηση κρατικής τρομοκρατίας, η οποία έχει σαν στόχο να θωρακίσει την αυθαιρεσία της εξουσίας εναντίον του πολίτη, έχει δυο προαπαιτούμενα: 

(1) Τον έλεγχο της δικαιοσύνης, έτσι ώστε να γίνει φανερό ότι ο πολίτης έναντι της εξουσίας δεν έχει ποτέ δίκιο, ακόμη κι όταν τον δολοφονούν. 

(2) Τη διαρκή επίθεση της εξουσίας εναντίον των πολιτών, ώστε να ζει ο μέσος πολίτης υπό καθεστώς διαρκούς τρόμου.

Σε διαρκή επίθεση εναντίον των απλών πολιτών εξελίσσεται η διαφαινόμενη εκστρατεία των ηθικών και φυσικών αυτουργών της μαζικής δολοφονίας στην Ανατολική Αττική, εναντίον των αυθαιρέτων. Με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να ξεπαστρέψουν οριστικά την μικρή και μεσαία ιδιοκτησία στα καμένα κι έτσι ολόκληρη η περιοχή να έχει την τύχη του Σχοινιά. Να καταλήξει ολόκληρη η ανατολική παραλιακή ζώνη της Αττικής στο ΤΑΙΠΕΔ, ή στα χέρια διεθνών κερδοσκόπων για την «ανοικοδόμηση» με αλλαγή χρήσεων γης.

Και καθώς ο οδοστρωτήρας θα ισοπεδώνει ότι απέμεινε από τις ζωές των επιζώντων προς το συμφέρον των επενδυτικών κεφαλαίων με τη γνωστή ονομασία «γύπες», τόσο ο τρόμος θα κατακλύζει τις καρδιές και τα μυαλά όλων μας. Κάπως έτσι θεωρεί τόσο η κυβέρνηση, όσο και κυρίως οι ξένοι πάτρωνές της, ότι ο ελληνικός λαός θα αποδεχθεί όσα πολύ χειρότερα έρχονται για τον ίδιο και την πατρίδα του.

(1) Gurr, T.R., The Political Origins of State Violence and Terror: A Theoretical Analysis. Michael Stohl and George Lopez (eds.), Government Violence and Repression: An Agenda for Research; New York: Greenwood Press, 1986, 45-71.

(2) Paul Farmer, The Anthropology of Structural Violence, Current Anthropology, Volume 45, Number 3, June 2004. Barbara Rylko-Bauer and Paul Farmer, Structural Violence, Poverty, and Social Suffering. David Brady and Linda M. Burton (eds) The Oxford Handbook of the Social Science of Poverty, 2016.

Πηγή: 

http://dimitriskazakis.blogspot.com/2018/08/blog-post_1.html#more

ΡΑΓΙΖΕΙ ΚΑΡΔΙΕΣ Ο ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΚΟΥΔΗΣ

Ραγίζει καρδιές ο πυροσβέστης Νίκος Ρουκούδης - «ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΗΡΩΕΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΙΩΣΑ ΑΥΤΟ…ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΟΙΤΑΧΤΗΚΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ…», συγκλονίζουν τα λόγια του...

Ο Νίκος Ρουκούδης είναι ο πυροσβέστης που δάκρυσε μπροστά στην τραγωδία που συνέβη από την φωτιά στο Μάτι. Σε συνέντευξη που παραχώρησε διηγείται όλα όσα βίωσε εκείνη τη μέρα αλλά και την επιστροφή του στο σπίτι και την οικογένειά του.

Μετά τη μάχη με τη φωτιά στο Μάτι, ο πυροσβέστης είχε γράψει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι θα αγκαλιάζει τους δικούς του όπως ποτέ ξανά και στην συνέντευξη του στο περιοδικό Down Town περιγράφει τα συναισθήματα που ένιωσε όταν επέστρεψε στο σπίτι του και αντίκρισε την κόρη του.

«Κάποια στιγμή κοιτάχτηκα στον καθρέπτη, το βλέμμα μου είχε αλλάξει εξαιτίας όλης αυτής της φρίκης που έζησα – Και τότε, δάκρυσα…» αναφέρει σε συνέντευξη του

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Ήταν Δευτέρα απόγευμα και ήμουν σε επιφυλακή.
Την ώρα που χτύπησε το τηλέφωνο και με ειδοποίησαν να φύγω για το Μάτι, γιόρταζα τα γενέθλιά μου. Φτάνοντας εκεί, αντίκρισα εικόνες αποκάλυψης. Δεν υπάρχουν λόγια να τις περιγράψουν.

Καιγόντουσαν σπίτια, υπήρχαν νεκροί, αγνοούμενοι και εγκλωβισμένοι. Μια τραγωδία. Δεν θα μου έκανε εντύπωση, αν λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, έλιωσαν ακόμη και οι πυροσβεστικές στολές των συναδέλφων που ρίχνονταν στη μάχη με τις φλόγες.

Η μία τραγική εικόνα διαδεχόταν την άλλη. Δεν μπορούσες να λιγοψυχήσεις. Εκείνες τις ώρες υπήρχαν άνθρωποι που βασίζονταν πάνω μας. Είχαν την ανάγκη μας. Δεν μπορούσαμε λοιπόν, να τα παρατήσουμε και να φύγουμε.

Εκ των υστέρων, μας είπαν “ήρωες”. Προσωπικά, δεν το ένιωσα αυτό. Έκανα το καθήκον μου και ότι όριζε ως σωστό, η συνείδησή μου. Χωρίς φανφάρες. Μου έφτανε ένα «μπράβο». Ρωτούσαμε, δυο μέρες μετά, τον κόσμο αν είναι καλά. Και μας απαντούσαν: “πώς να είμαστε καλά; Χάσαμε γείτονες, συγγενείς. Καταστράφηκαν οι περιουσίες μας”. Υπήρχε φρίκη στα πρόσωπά τους.

Απορούσαν όλοι για τη δύναμη της φωτιάς. Μα, ο άνεμος είναι λάδι για τη φωτιά, την τροφοδοτεί συνέχεια με οξυγόνο και την δυναμώνει. Εκείνη τη μαύρη μέρα υπήρχαν οχτώ με εννιά μποφόρ. Δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος από την ένταση του αέρα. Επίσης το Μάτι ήταν γεμάτο πεύκα, τα οποία είναι πολύ εύφλεκτα δέντρα.

Όταν πια, επέστρεψα στο σπίτι η γυναίκα μου με περίμενε με αγωνία στην πόρτα.
Το μόνο που ήθελα ήταν να μπω μέσα στο δωμάτιο της δυόμισι χρονών κόρης μου και να βεβαιωθώ ότι είναι καλά.
 Αυτή τη στιγμή περίμενα όσες μέρες ήμουν μακριά της. Ύστερα αγκαλιάστηκα με τη γυναίκα μου, έκανα ένα μπάνιο και προσπάθησα να κοιμηθώ. Δεν μπορούσα όμως, λόγω της έντασης.

Την επόμενη μέρα έδειχνε στις ειδήσεις πλάνα από τις φωτιές, η κόρη μου φώναζε “άλλο, άλλο”. Ήθελε να αλλάξουμε κανάλι. Κάποια στιγμή κοιτάχτηκα στον καθρέπτη.

 Είδα τον εαυτό μου, το πρόσωπό μου, τα μάτια μου. Το βλέμμα μου είχε αλλάξει εξαιτίας όλης αυτής της φρίκης που έζησα. Και τότε, δάκρυσα…».

πηγή http://www.makeleio.gr/%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%bf/%ce%a1%ce%91%ce%93%ce%99%ce%96%ce%95%ce%99-%ce%9a%ce%91%ce%a1%ce%94%ce%99%ce%95%ce%a3-%ce%9f-%ce%a0%ce%a5%ce%a1%ce%9f%ce%a3%ce%92%ce%95%ce%a3%ce%a4%ce%97%ce%a3-%ce%9d%ce%99%ce%9a%ce%9f%ce%a3-%ce%a1/

Η κυβέρνηση «λύνει» το πρόβλημα των τραγικών ευθυνών της για τις φωτιές στο Μάτι με fast track κατεδαφίσεις αυθαιρέτων!

Γράφει ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Η κυβέρνηση προχωράει σε άμεση διαδικασία κατεδάφισης αυθαιρέτων και ενώ ακόμα δεν έχει καταλαγιάσει η θλίψη και η οδύνη για τους τόσους νεκρούς που κόστισε η αναποτελεσματικότητά της

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης και ο αναπληρωτής αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος ανακοινώθηκε η κατάθεση τροπολογίας εντός της ημέρας, που δημιουργεί και μια καινούργια «συνοπτική» (όπως την χαρακτήρισε ο κ. Σταθάκης) διαδικασία κατεδαφίσεων.

Δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι ότι δόθηκε εντολή στην Αστυνομία να ανακατευθυνθεί η ροή των οχημάτων από την Μαραθώνος στο Μάτι όπου και έλαβε χώρα το μακελειό με δεκάδες ανθρώπους να εγκλωβίζονται με τα αυτοκίνητά τους προσπαθώντας να φτάσουν στις παραλίες για να σωθούν.

Ούτε ότι άργησαν να ξεκινήσουν οι διαδικασίες εκκένωσης αλλά και διάσωσης. Ούτε επίσης ότι κανείς στην κυβέρνηση δεν είχε κατανοήσει την σοβαρότητα της κατάστασης.

Έτσι λοιπόν επιμένουν στο αφήγημα ότι οι Έλληνες πολίτες φταίνε για ότι έγινε επειδή κτίζουν αυθαιρέτως, όταν όμως πλήρωναν φως, νερό, τηλέφωνο ήταν καλά, όπως επίσης όταν μέρος αυτών των κατοίκων (και στην περιοχή είναι πολλοί) ψήφιζαν το κυβερνών αριστερό κόμμα επίσης ήταν καλά.

Έτσι λοιπόν παράλληλα με τη συνήθη διαδικασία κατεδαφίσεων, δίνεται η δυνατότητα στον υπουργό Περιβάλλοντος κι Ενέργειας να παίρνει αποφάσεις κατεδαφίσεων, στη βάση των εισηγήσεων των επιθεωρητών του υπουργείου. 

Η διαδικασία αυτή αφορά:

* αναδασωτέες εκτάσεις,

* δασικές εκτάσεις,

* ρέματα,

* ετοιμόρροπα κτίρια.

Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να κάνουν ενστάσεις στις υπουργικές αποφάσεις εντός 15 ημερών. Οι ενστάσεις θα γίνονται κατευθείαν στο ΣτΕ, χωρίς να προβλέπεται ενδιάμεσο στάδιο.

Παράλληλα ενεργοποιείται ο νόμος Τρίτση του 1983 που προβλέπει την κατεδάφιση μαντρών σε απόσταση 500 μέτρων από τον Αιγιαλό.

Επίσης, δίνονται επιπλέον δυνατότητες στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση που είναι υπεύθυνη για τις κατεδαφίσεις. 

Συγκεκριμένα:

* Δίνονται περισσότεροι πόροι από το Πράσινο Ταμείο για τις κατεδαφίσεις.

* Δίνεται η δυνατότητα στην Αποκεντρωμένη να δίνει απευθείας αναθέσεις για τις κατεδαφίσεις μέχρι του ποσού των 135.000 ευρώ.

* Δίνεται η δυνατότητα επέκτασης των υφιστάμενων εργολαβιών κατά 50%, προκειμένου να συμπεριληφθούν τα νέα έργα.

Τροπολογία για τις αποζημιώσεις. Εκτός από την τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος κι Ενέργειας για τις κατεδαφίσεις, κατατέθηκε και τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών για την απλοποίηση των διαδικασιών των αποζημιώσεων των πυρόπληκτων. 

Η τροπολογία προβλέπει:

* Αποζημίωση για την καταστροφή των δευτερευουσών κατοικιών και όχι μόνο των κύριων, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα.

* Εξομοίωση του συντελεστή αποζημίωσης των «κίτρινων» (μερικώς κατεστραμμένων) κτιρίων με αυτόν των «κόκκινων» (πλήρως κατεστραμμένων».

* Αποζημίωση είτε με βάση τη βεβαίωση της Πυροσβεστικής είτα με βάση τη βεβαίωση των συνεργείων καταγραφής (δηλαδή όχι και με τις δύο όπως ισχύει σήμερα).

* Μη συμψηφισμός των αποζημιώσεων με άλλες οφειλές προς το Δημόσιο.

Πηγή: http://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/703181_i-kyvernisi-elyse-provlima-ton-tragikon-eythynon-tis-gia-mati-me

Forbes: «Η ελληνική οικονομική καταστροφή είναι μεγαλύτερη από το «κραχ» των ΗΠΑ του 1929»

Με φόντο την αισιοδοξία του ΔΝΤ για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, το Forbes αναρωτιέται εαν πράγματι η Ελλάδα μπορεί να ατενίζει αισιόδοξα το μέλλον, ή αν τα βάσανα έχουν ακόμα διάρκεια.

Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής που υπέστη η Ελλάδα κατά την ύφεση είναι εξωπραγματικό. Χαρακτηριστικό είναι, όπως αναφέρει, πως στην αρχή κιόλας της έκθεσής του το ΔΝΤ συγκρίνει την ύφεση στην Ελλάδα με αυτή της Μεγάλης Ύφεσης των ΗΠΑ.

Όπως σχολιάζει η Φράνσις Κόπολα στο άρθρο της με τίτλο «Η μεγαλύτερη ύφεση» (The Greatest Depression), η ελληνική οικονομία, παρά τις τελευταίες θετικές ενδείξεις, έχει υποστεί μία τόσο μεγάλη καταστροφή που δύσκολα αυτή μπορεί να αποκατασταθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα».

Όπως υπογραμμίζει, «Το ΔΝΤ μόλις κυκλοφόρησε την τελευταία έκθεση για την ελληνική οικονομία. Μετά από μια βαθιά και παρατεταμένη συρρίκνωση, η ανάπτυξη επέστρεψε τελικά στην Ελλάδα. Το πράσινο φως δόθηκε για την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα διάσωσής της τον Αύγουστο του 2018.

Για πολλούς, είναι ευπρόσδεκτα νέα. Η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα. Οι σκοτεινές μέρες είναι πίσω της, και το μέλλον θα είναι φωτεινό.

Αλλά αυτό είναι πραγματικά το τέλος των προβλημάτων της Ελλάδας ή θα υπάρξει περισσότερος πόνος;

Το μέγεθος της κατάρρευσης της Ελλάδας κατά την τελευταία δεκαετία είναι εντυπωσιακό.

Ο ελληνικός λαός μόλις έζησε μια ύφεση τόσο βαθιά όσο η Μεγάλη Ύφεση και πολύ περισσότερο.

Είναι πλέον η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη εποχή ύφεσης. Ευτυχώς, το μεγαλύτερο μέρος της ύφεσης ενδέχεται να έχει πλέον ολοκληρωθεί.

Η ελληνική οικονομία αυξήθηκε κατά 1,4% το 2017 και το ΔΝΤ προβλέπει ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα αυξηθεί στο 2% το 2018 και στο 2,4% το 2019.

Φυσικά, οι προβλέψεις ανάπτυξης του ΔΝΤ για την Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή. 

Καθώς η ελληνική οικονομία βυθίζόταν όλο και πιο βαθιά στην ύφεση, το ΔΝΤ συνέχισε να προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα ανακάμψει "κάθε μέρα τώρα".

Ωστόσο, η Ελλάδα αναδύθηκε από τη μακροχρόνια ύφεση μόλις το 2017 και οι ενδείξεις μέχρι στιγμής είναι ότι η ανάπτυξη θα διατηρηθεί φέτος.

Εν μέρει, η ανάκαμψη της Ελλάδας οφείλεται στην γενικά ισχυρή ανάπτυξη της Ευρωζώνης: όταν η παλίρροια ανεβαίνει τότε, όπως λένε, επιπλέουν όλα τα σκάφη. Να δούμε αν θα συνεχιστεί αυτό...»

Πηγή: http://www.pronews.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/703101_i-megalyteri-yfesi-ap-oles-grafei-forbes-gia-tin-ellada

Ηγεσία σημαίνει να έχεις Χαρακτήρα, Σθένος και Συμπόνοια...

Η ηγεσία είναι θέμα χαρακτήρα, κουράγιου και συμπόνοιας: «Ο Αλέξης Τσίπρας απέτυχε σε όλα τα πεδία κατά την διάρκεια των πυρκαγιών στην Αττική»

Σε ένα άρθρο του ο κ. Γιώργος Κασσιμέρης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο <Wolverhampton> της Αγγλίας αναφέρει ότι ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική έχει χάσει για πάντα την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό του ελληνικού λαού.

Πιο συγκεκριμένα όπως εξηγεί στο blog του, σε ένα σχετικό άρθρο με τίτλο «Leadership ia about character, courage and empathy: Alexis Tsipras has failed on all fronts during the Greek fires», στην ιστοσελίδα του London School of Economics, ο γενικότερος τρόπος αντιμετώπισης της τραγωδίας από τον Πρωθυπουργό αποτελεί μια μεγάλη αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας, η οποία έχει καταστρέψει την προσωπική φήμη του αλλά και την συνολική εικόνα της παρατάξεως του.


Παραθέτω μεταφρασμένο το κείμενο του κ. Γιώργου Κασσιμέρη:
«Οι προκλήσεις φέρνουν στο φως το πραγματικό πρόσωπο των ανθρώπων, ή, στην περίπτωση της Ελλάδας, το κενό πρόσωπο ενός πρωθυπουργού: του Αλέξη Τσίπρα.

Την περασμένη εβδομάδα η Ελλάδα βίωσε την πιο σοβαρή και τραυματική κρίση της από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με καταστροφικές πυρκαγιές να αποδεκατίζουν μια ολόκληρη παραθαλάσσια κοινότητα, έξω από την Αθήνα. Καθώς ο αριθμός των νεκρών έχει πλέον αυξηθεί σε 91, και εξακολουθούν να υπάρχουν 25 αγνοούμενοι, οι φρικιαστικές εικόνες τρόμου, αγωνίας και καταστροφής θα παραμείνουν χαραγμένες στην εθνική συλλογική μνήμη για πολύ καιρό μετά την κατεδάφιση των καρβουνιασμένων ερειπίων. Προφανώς, μια τόσο ανελέητα φονική πυρκαγιά όσο αυτή, ξεπερνά την ανθρώπινη ευθύνη, και οι εσφαλμένοι πολιτικοί υπολογισμοί που έχουν έρθει στο φως – ο αμελής σχεδιασμός, οι καθυστερημένες προσπάθειες διάσωσης και παροχής βοήθειας – δεν πρέπει να καταλογιστούν στην ελληνική κυβέρνηση. Τούτου λεχθέντος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο ξεκάθαρη κατάσταση όπου απαιτείται σοβαρή και αποτελεσματική ηγεσία. Τέτοιες καθοριστικές στιγμές απαιτούν από τους εθνικούς ηγέτες θάρρος, χαρακτήρα, επινοητικότητα και, κυρίως, εν συναίσθηση. Ο Έλληνας πρωθυπουργός (ο νεότερος στην ιστορία της χώρας), απέτυχε παταγωδώς να επιδείξει οποιοδήποτε από αυτά τα χαρακτηριστικά.

Λόγω άγνοιας και πιθανώς παραπληροφόρησης όσον αφορά στην ταχύτητα και την σφοδρότητα της καταστροφής που λάμβανε χώρα, ο Τσίπρας αντέδρασε αρχικά σαν να είχε χαλαρώσει τόσο από τις καλοκαιρινές του διακοπές, που δεν ήταν έτοιμος ούτε καν να αναγνωρίσει την πραγματικότητα, πόσο μάλλον να την αντιμετωπίσει. Του πήρε περισσότερο από 48 ώρες για να πάρει την απόφαση να βγει από το πρωθυπουργικό κουκούλι και να ξεστομίσει κάποιες απλές, ανθρώπινες φράσεις που θα μπορούσε να κατανοήσει ο κόσμος.

Στη συνέχεια, εξαφανίστηκε ξανά.

Μόνο όταν το μέγεθος της καταστροφής έγινε αφόρητο για τους ανθρώπους στη χώρα του κατέφυγε την την πέμπτη μέρα – ναι, την πέμπτη μέρα – της καταστροφής στο να αναλάβει την «πλήρη πολιτική ευθύνη», χωρίς ωστόσο να ζητήσει συγνώμη αλλά ούτε και να ικανοποιήσει τα αιτήματα για παραίτηση του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και άλλων βασικών αξιωματούχων.

Ήταν μια κενή, άσκοπη χειρονομία, που είχε ως κύριο στόχο τον περιορισμό της πολιτικής ζημιάς και φυσικά αποτέλεσε το «κερασάκι στην τούρτα» για τους πληγέντες και τους συγγενείς των θυμάτων. «Πώς σκοπεύει να αποζημιώσει τον κόσμο για αυτή την πολιτική ευθύνη και τι ακριβώς σημαίνει πολιτική ευθύνη;» ρωτά ένας 79χρονος άντρας έναν τηλεοπτικό ρεπόρτερ, ενώ στέκεται μπροστά από το καμένο σπίτι του.

Είναι πραγματικά απίστευτο που ένας πολιτικός, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι τόσο πολιτικά οξυδερκής, απέτυχε να αντιληφθεί πόσο αναίσθητη και άξια περιφρόνησης θα έδειχνε αυτή η συμπεριφορά. Από την άλλη μεριά βέβαια, ακριβώς αυτό το είδος αναίσθητης και κατακριτέας συμπεριφοράς είχαν επιδείξει και ο Τζορτζ Μπους κατά τη διάρκεια των τυφώνων Κατρίνα και η Τερέζα Μέι κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς του Πύργου Γκρένφελ. Και οι δύο ηγέτες όχι μόνο απέτυχαν να επιδείξουν συμπόνια και εν συναίσθηση, αλλά αρνήθηκαν ακόμη και να επισκεφθούν τις κατεστραμμένες περιοχές το αμέσως επόμενο διάστημα. Για την ιστορία, η απαράδεκτα καθυστερημένη επίσκεψη του Τσίπρα στις πληγείσες περιοχές ήρθε τελικά μία εβδομάδα μετά το συμβάν.

Η πολιτική ηγεσία έχει να κάνει με το θάρρος, τον χαρακτήρα και το παράδειγμα. Για να έχει το οποιοδήποτε νόημα αυτή η ηγεσία, πρέπει να εκφράζει αρχές που αξίζει να πιστέψει κανείς. Είναι αδύνατο να εξετάσει κανείς την καθυστερημένη, αποστασιοποιημένη, αδιάφορη και αμετανόητη αντίδραση του Έλληνα πρωθυπουργού σε μια σοβαρή εθνική κρίση και να μην καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, δυστυχώς για τον ίδιο ως αρχηγό και για τη χώρα ως σύνολο, απέτυχε από κάθε άποψη.

Καθώς η χώρα προσπαθεί να ανακάμψει από την τραυματική της εμπειρία, το ερώτημα τώρα είναι το εξής: Θα μπορέσει ο Αλέξης Τσίπρας να αποκαταστήσει τον εαυτό του και την κυβέρνησή του στα μάτια του λαού; Αυτό είναι πολύ απίθανο, κατά τη γνώμη μου. Είναι ξεγραμμένος. Η ανικανότητά του την περασμένη εβδομάδα να κάνει κάτι περισσότερο από το ελάχιστο δυνατό σε μια εποχή πρωτοφανούς καταστροφής του κόστισε τον σεβασμό των ελληνικών μέσων ενημέρωσης και, μέσω αυτών, την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού»

UGN: Το παραπάνω μήνυμα το λάβαμε μέσω email από έναν αναγνώστη μας που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο «Net Watcher»

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ: Ο "Μεγαλειώτατος" Α. Τσίπρας επιθεώρησε το πυρόπληκτο Μάτι

Γράφει ο "Περαστικός"

Η απρόοπτη επίσκεψη του "λαοπρόβλητου" Πρωθυπουργού μας στο πυρόπληκτο Μάτι εξέθεσε τους κατοίκους και τους εκπροσώπους των ΜΜΕ που καταγράφηκαν ως "αδικαιολογήτως" απόντες. 
Οι μόνοι ίσως που στάθηκαν στο ύψος τους ήταν μερικοί πυροσβέστες σε στάση προσοχής που τον χαιρετούσαν στρατιωτικά (;) και 2-3 μυστικοσύμβουλοι του.

Οι πολίτες στο Μάτι δεν "ευθύνονται" μόνο που κάηκαν από την πυρκαγιά της περασμένης Δευτέρας αλλά και που δεν έστρωσαν κόκκινο χαλί στην ξαφνική επίσκεψη που πραγματοποίησε σήμερα ο "γαλαζοαίματος" αρχηγός μας στην κατεστραμμένη περιοχή. Μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι απεσταλμένοι των ΜΜΕ (δημοσιογράφοι και κάμεραμαν), επειδή δεν προέβλεψαν το δρομολόγιο του "Εξοχότατου" αυτοανακυρηχθέντος "Βασιλέα" της Ελλάδος ή εγκάθετου σταλινικού "Πατερούλη" (διαλέξτε ότι προτιμάτε απ τα δύο) και επέλεξαν να βρίσκονται στην Ραφήνα όπου συνέβη ένα ναυτικό ατύχημα με το πλοίο «Flying Cat 4», ευτυχώς χωρίς ανθρώπινες απώλειες.

Ο Αλέξης στην ξαφνική έφοδο που πραγματοποίησε έπιασε στον ύπνο τους κατοίκους στο πολύπαθο Μάτι.......

Σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξα αλλά και το βίντεο που δημοσιεύτηκε, ο "σύντροφος" Αλέκσης έφτασε στην περιοχή της πρόσφατης τραγωδίας επισήμως γύρω στις 8:30 με 9.45 το πρωί (ανεπισήμως οι κακές γλώσσες λένε ότι έφτασε εκεί νωρίτερα, γύρω στις 07.00, όταν οι ντόπιοι κάτοικοι δεν είχαν ξυπνήσει καλά-καλά) και η επίσκεψη του διήρκεσε περίπου μια ώρα.

Εκεί ο Τσίπρας επιθεώρησε μικρό, επιλεγμένο τμήμα της πυρόπληκτης περιοχής συνοδεία της διευθύντριας του γραφείου του Άννα Πεπέ, του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου, την διευθύντρια του γραφείου του Τζανακόπουλου, Ελευθερία Χατζηγεωργίου και ενημερώθηκε από τον επικεφαλής περιοχής του στρατού για την παροχή βοήθειας από τις Ένοπλες Δυνάμεις στους πυρόπληκτους, όπως ενημερώθηκε αντίστοιχα και από τον επικεφαλής περιοχής της πυροσβεστικής.



Quiz: Ποιόν χαιρετούσαν στρατιωτικά οι πυροσβέστες, τον κλώνο του Ντούτσε, του Στάλιν, του Μάο ή του Κιμ Γιονγκ Ουν;;;

Εδώ θα ήθελα να σχολιάσω την υποτελή στάση που επέδειξαν ορισμένοι πυροσβέστες απέναντι σε έναν κρατικό λειτουργό, έστω και υψηλόβαθμο (όπως είναι ο πρωθυπουργός) και ο οποίος πληρώνεται ασφαλώς από τον ελληνικό λαό (όπως και οι παραπάνω δημόσιοι υπάλληλοι), επειδή τον χαιρετούσαν στρατιωτικά, άρα τιμητικά, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για κάποιον που παριστάνει τον πρωθυπουργό ενός υποτελούς κράτους και προτεκτοράτου του Βερολίνου και των Βρυξελλών και που έχει βασικές ευθύνες - εκτός των άλλων - για τον θάνατο περισσότερων από 90 ανθρώπων στις πρόσφατες πυρκαγιές και οσονούπω μπορεί να βρίσκεται καταδικασμένος με ισόβια κάθειρξη.

Κατανοώ το πρωτόκολλο, αλλά ας δουλέψει και λίγο το μυαλό σε τέτοιες περιπτώσεις. 
Κύριοι, δεν οφείλετε τίποτα σε έναν μειοψηφικό φασίστα που παριστάνει τον πρωθυπουργό. Εσείς οφείλετε κυρίως υπακοή στο Σύνταγμα, στην πατρίδα και στον ελληνικό λαό και όχι στον κάθε δοσίλογο, ασχέτως αξιώματος. 
- Εναλλακτικά πάντως θα μπορούσατε να τον χαιρετάτε με το ένα χέρι, ενώ ταυτόχρονα με το άλλο να πιάνατε τα α*χ*δια σας εις ένδειξη "σεβασμού"...... γιατί αυτό αρμόζει σε έναν πολιτικό αγύρτη και εγκληματία. 
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα έπρεπε να αποδίδετε στον συγκεκριμένο ανθέλληνα και μπολσεβίκο στρατιωτικό χαιρετισμό.

"Συμπτωματικά" μετά την πυρκαγιά έρχονται οι κατεδαφίσεις......

Ξεπερνώντας ωστόσο τις παραπάνω ανούσιες χαιρετούρες και σύμφωνα με το βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ο Τσίπρας φαίνεται να συνομιλεί με κάποια μαντάμ (η οποία πιθανότατα θα ανήκει στο ίδιο κομμουνιστικό μαντρί) και που αναφέρει πως: «υπάρχουν μάντρες στα σημεία που υπήρχε πρόσβαση στη θάλασσα».

Η στιχομυθία συνεχίζεται με τον πρωθυπουργό να ρωτάει «δηλαδή δεν υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα;»,

Λαμβάνοντας την μονολεκτική απάντηση: «καμία». Στην συνέχεια ολοκληρώνεται ο διάλογος με την "συντρόφισσα" να του λέει πως: «όλοι στην περιοχή θέλουν να γίνει κάτι καλύτερο».

• Όλοι γνωρίζουμε τι εννοούν ως κάτι "καλύτερο" για την περιοχή οι κομμουνιστές και νεοταξίτες της κυβέρνησης, αλλά και όλοι οι άλλοι ομοϊδεάτες τους που έχουν διασκορπιστεί στα διάφορα σοσιαλιστικά ή "αριστεροπροοδευτικά" ή νεοφιλελεύθερα κόμματα, έχοντας όμως κρύψει την πραγματική σταλινική/μαοϊκή ή νεοταξική φάτσα τους.

Αυτό που εννοούν παραπάνω συνεπάγεται το γκρέμισμα των αυθαιρέτων (κυρίως των μικρών και φτωχικών μόνιμων ή εξοχικών κατοικιών) και παράδοση της περιοχής σε νομιμοφανείς "επενδυτές" και "δωρητές" – ντόπιους και ξένους – για να την αξιοποιήσουν με "υψηλά" στάνταρτ ασφαλείας και να την μετατρέψουν σε μια ελληνική "Ριβιέρα" ή και "Ατλάντικ Σίτυ".

• Δηλαδή πριν καν κοπάσουν οι θρήνοι και οι καπνοί της τραγωδίας οι φασιστοκομμουνιστές της κυβέρνησης ξεκίνησαν τις μπίζνες…..

Αλήθεια, τι εργασιομανείς που είναι όλοι αυτοί οι περίεργοι (απ) "άνθρωποι" αφού μπορούν και "καταπνίγουν" τον πόνο τους για τα δεκάδες θύματα προκειμένου να προωθήσουν την ανάπτυξη του τόπου; Πραγματικά είναι "αξιέπαινοι" επειδή σφίγγουν τα δόντια παρά την καθολική αποτυχία τους και συνεχίζουν συσπειρωμένοι στην μάχη "κατά" της διαφθοράς, της υποτέλειας, της διαπλοκής, της φτωχοποίησης, του καπιταλισμού, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, ακόμα και την κατάλυση του Συντάγματος και της δημοκρατίας ή και την εξαπάτηση του λαού προς "όφελος" του...... 
Τι "μεγαλειώδης" συντροφικότητα και αγκίστρωση με την εξουσία είναι αυτή που έχουν; 

• Πραγματικά οι κυβερνητικοί συμμορίτες μας μαθαίνουν νέα πολιτικά ήθη για το τι εστί φασισμός, τα οποία προφανώς μας διέφευγαν…..

Άλλωστε από την πρώτη στιγμή μας το είπαν δημοσίως και κατάμουτρα: «εσείς φταίτε που καήκατε», και «εσείς φταίτε που χτίσατε αυθαίρετα», που έχει ασφαλώς και άλλα κωδικοποιημένα μηνύματα όπως: «εσείς φταίτε που διαπλεκόσασταν με τα άλλα κόμματα της μεταπολίτευσης και νομιμοποιήσατε τα αυθαίρετα», αλλά βεβαίως και το: «εσείς φταίτε που με 
ψηφίσατε»……

Εδώ θέλω να σημειώσω ότι πέρα από την κυνικότητα της κυβέρνησης και παρά την διαφωνία μου στην πρώτη κατηγορία (εννοώ ότι δεν φταίει ο κόσμος που κάηκε αφού δεν εκπαιδεύτηκε να αντιμετωπίζει φωτιές, αλλά ούτε ενημερώθηκε έγκαιρα για να μπορέσει να διαφύγει), ωστόσο είναι αληθείς οι άλλες τρεις καταγγελίες/κατηγορίες της κυβέρνησης εναντίον μας.

Πράγματι κάποιοι έχτισαν αυθαίρετα και είχαν συναλλαγές και διαπλοκή με τα διάφορα κόμματα της μεταπολίτευσης, αλλά και ίσως ψήφισαν τους σημερινούς κρυφομπολσεβίκους και νεοταξίτες της κυβέρνησης.

Ασφαλώς αυτή η εγκληματική οργάνωση που κυβερνά την χώρα δεν έχει κανένα δικαίωμα να μας επικρίνει, αλλά θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ως λαός κατά τα χρόνια της μεταπολίτευσης συμπεριφερθήκαμε σαν ιδιώτες ή κομματικοί δούλοι – εκτός εξαιρέσεων – και μας εξαγόρασαν (με άδειες για αυθαίρετα, με βολέματα στο δημόσιο, με διάφορες μαϊμού και προνομιούχες επιδοτήσεις, με ανεξέλεγκτα δάνεια κτλ), για να καρπώνονται αυτοί την εξουσία και να μας καταστρέφουν σταθερά και διαχρονικά.
Δηλαδή μας απέσπασαν το κράτος μας και μας αφαίρεσαν την ιδιότητα του πολίτη μετατρέποντας μας σε δούλο ή ιδιώτη και ουσιαστικά σε όχλο. Αυτή η νοοτροπία πρέπει να αλλάξει αν θέλουμε πραγματικά να απελευθερωθούμε οριστικά από τους εκμεταλλευτές και δημίους μας.

Σε κλοιό προστασίας ο λαοφιλής Πρωθυπουργός

Κλείνοντας να αναφέρω ότι όπως αναμενόταν, ο "λαοφιλής" Α. Τσίπρας βρέθηκε εκεί με ισχυρή φρουρά προσωπικής ασφάλειας, ενώ όπως επίσης αναμενόταν, απουσίαζαν παντελώς οι πολίτες και κάτοικοι της περιοχής...... LOL 😂

Παρακάτω το επίμαχο βίντεο:

Σημείωση: Ο Περαστικός (δηλαδή εγώ), δεν είναι κάτοικος της Ανατολικής Αττικής, δεν έχει αυθαίρετο αλλά τροχόσπιτο, ούτε ήταν ποτέ μέλος κόμματος, όμως όλοι έχουμε μικρές ή μεγάλες ευθύνες για την κατάντια και την υποδούλωση της χώρας μας.

Πηγή: Ο "Περαστικός"...........😎

Άγιος Γέροντας Πορφύριος: Παιδί μου, σήμερα, σε παρακαλώ πάρα πολύ, μην την λυπήσεις

Άγιος Γέροντας Πορφύριος:
 Ο αείμνηστος καθηγητής καρδιολογίας και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου Γεώργιος Παπαζάχος.

Κάνοντας την ομιλία αυτή σε κάποια άλλη πόλη, δεν λέω μην παρεξηγηθώ
-όχι εδώ πάντως στην Κρήτη γιατί το έκανα και στα Χανιά το ίδιο θέμα
 (σσ. για τον Άγιο Πορφύριο)-
σε άλλη πόλη στην Ελλάδα, ήρθε ένας στο τέλος και μου λέει:

 – Ξέρεις γιατρέ; Κι εγώ ήμουν πνευματικό παιδί του Γέροντα.
Αν ξαναμιλήσεις πες και το εξής αλλά ανώνυμα γιατί με προσβάλλει.

 – Λέω, να το πω. Ποιό;

 – Πήγαινα μια μέρα στα Καλλίσια ..

Εκεί που ήταν ο Γέροντας πριν, στο εκκλησάκι στον Άγιο Νικόλαο. Εκεί αφήναν τα αυτοκίνητα μακριά και περπατούσαν ένα διάστημα με τα πόδια. – .. Πήγα την ώρα της Λειτουργίας αλλά δεν ήθελα να πάω στη Λειτουργία, κάτι με εμπόδιζε.

Δεν ήθελα να μπω μέσα στο ναό, δεν ήθελα αυτή τη φορά να δω τον Γέροντα.
Αλλά και κάτι μου έλεγε να πάω, και κάτι με τράβαγε και κάτι μ’ έσπρωχνε μέσα μου.
Ήμουνα διχασμένος.

Και καθώς περπατούσα, περπατούσα .. τελικώς φτάνω την ώρα που ήταν η απόλυση. Ε, πήγα κι εγώ, πήρα το αντίδωρο και στο αντίδωρο μου λέει,

 – Μη φύγεις. Σε θέλω. Αμέσως μετά .. κάνω την κατάλυση, σε θέλω στο κελλί μου.
– Πραγματικά τον περίμενα. Πάω στο κελλί του μέσα και μου λέει,
 – Δε μου λες, αυτή τη γυναίκα σου την αγαπάς;
 – Ναι Γέροντα, το ξέρεις ότι την αγαπώ.
 – Την αγαπάς πολύ;
 – Πάρα πολύ.
 – Έτσι που μπορείς να την χαροποιείς πάντοτε;
 – Πάντοτε.
– Τότε παιδί μου, σήμερα, σε παρακαλώ πάρα πολύ, μην την λυπήσεις.
 – Έπεσα κάτω, λέει αυτός ο φίλος μου, ο γνωστός μου.
– Λέω, γιατί;
 – Διότι είχα ραντεβού στις έξι το βράδυ με μια κοπέλα.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου είχα δώσει ραντεβού σε κοπέλα να βγούμε έξω μαζί.
Τον τσίμπησε ακριβώς την ώρα που έπρεπε. Ήταν αυτό το κάτι που τον τράβαγε να πάει, το Άγιο Πνεύμα που τον έσπρωχνε,
 και ήταν και ο πονηρός που του έλεγε, που πας μωρέ που πας, θα χάσεις το ραντεβού έξι ώρα, καινούριο πραματάκι στη ζωή σου.
 Και ο Γέροντας τον απήλλαξε.

πηγή https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/agios-gerontas-porfyrios-paidi-mou-simera-se-parakalo-para-poly-min-tin-lypiseis/

Άγιος Γέροντας Πορφύριος: Παιδί μου, σήμερα, σε παρακαλώ πάρα πολύ, μην την λυπήσεις

Άγιος Γέροντας Πορφύριος:
 Ο αείμνηστος καθηγητής καρδιολογίας και πνευματικό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου Γεώργιος Παπαζάχος.

Κάνοντας την ομιλία αυτή σε κάποια άλλη πόλη, δεν λέω μην παρεξηγηθώ
-όχι εδώ πάντως στην Κρήτη γιατί το έκανα και στα Χανιά το ίδιο θέμα
 (σσ. για τον Άγιο Πορφύριο)-
σε άλλη πόλη στην Ελλάδα, ήρθε ένας στο τέλος και μου λέει:

 – Ξέρεις γιατρέ; Κι εγώ ήμουν πνευματικό παιδί του Γέροντα.
Αν ξαναμιλήσεις πες και το εξής αλλά ανώνυμα γιατί με προσβάλλει.

 – Λέω, να το πω. Ποιό;

 – Πήγαινα μια μέρα στα Καλλίσια ..

Εκεί που ήταν ο Γέροντας πριν, στο εκκλησάκι στον Άγιο Νικόλαο. Εκεί αφήναν τα αυτοκίνητα μακριά και περπατούσαν ένα διάστημα με τα πόδια. – .. Πήγα την ώρα της Λειτουργίας αλλά δεν ήθελα να πάω στη Λειτουργία, κάτι με εμπόδιζε.

Δεν ήθελα να μπω μέσα στο ναό, δεν ήθελα αυτή τη φορά να δω τον Γέροντα.
Αλλά και κάτι μου έλεγε να πάω, και κάτι με τράβαγε και κάτι μ’ έσπρωχνε μέσα μου.
Ήμουνα διχασμένος.

Και καθώς περπατούσα, περπατούσα .. τελικώς φτάνω την ώρα που ήταν η απόλυση. Ε, πήγα κι εγώ, πήρα το αντίδωρο και στο αντίδωρο μου λέει,

 – Μη φύγεις. Σε θέλω. Αμέσως μετά .. κάνω την κατάλυση, σε θέλω στο κελλί μου.
– Πραγματικά τον περίμενα. Πάω στο κελλί του μέσα και μου λέει,
 – Δε μου λες, αυτή τη γυναίκα σου την αγαπάς;
 – Ναι Γέροντα, το ξέρεις ότι την αγαπώ.
 – Την αγαπάς πολύ;
 – Πάρα πολύ.
 – Έτσι που μπορείς να την χαροποιείς πάντοτε;
 – Πάντοτε.
– Τότε παιδί μου, σήμερα, σε παρακαλώ πάρα πολύ, μην την λυπήσεις.
 – Έπεσα κάτω, λέει αυτός ο φίλος μου, ο γνωστός μου.
– Λέω, γιατί;
 – Διότι είχα ραντεβού στις έξι το βράδυ με μια κοπέλα.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου είχα δώσει ραντεβού σε κοπέλα να βγούμε έξω μαζί.
Τον τσίμπησε ακριβώς την ώρα που έπρεπε. Ήταν αυτό το κάτι που τον τράβαγε να πάει, το Άγιο Πνεύμα που τον έσπρωχνε,
 και ήταν και ο πονηρός που του έλεγε, που πας μωρέ που πας, θα χάσεις το ραντεβού έξι ώρα, καινούριο πραματάκι στη ζωή σου.
 Και ο Γέροντας τον απήλλαξε.

πηγή https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/agios-gerontas-porfyrios-paidi-mou-simera-se-parakalo-para-poly-min-tin-lypiseis/