Άγιος Πορφύριος: «Είναι λάθος να προσεύχεται κάποιος για να σωθεί ο ίδιος...»

“Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και σώμα εμείς οι άνθρωποι, οι Χριστιανοί. Λέει ο Απόστολος Παύλος: «Αυτός εστιν η κεφαλή του σώματος, της Εκκλησίας». Η Εκκλησία και ο Χριστός είναι ένα.

Το σώμα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κεφαλή του. Το σώμα της Εκκλησίας τρέφεται, αγιάζεται, ζει με τον Χριστό. Αυτός είναι ο Κύριος, ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο στηριγμός μας, ο φίλος μας, ο αδελφός μας.

Ο στύλος και το εδραίωμα της Εκκλησίας. Αυτός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, η βάση, το πάν. Χωρίς Χριστό, Εκκλησία δεν υπάρχει. Νυμφίος, ο Χριστός. Νύμφη, η καθεμία ψυχή.

Ο Χριστός ένωσε το σώμα της Εκκλησίας με τον ουρανό και τη γη. Με τους αγγέλους, τους ανθρώπους και όλα τα δημιουργήματα, με όλη την κτίση του Θεού. Με τα ζώα και τα πουλιά. Με κάθε μικρό αγριολούλουδο, με κάθε μικρό έντομο.

Έγινε έτσι η Εκκλησία “πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου”, δηλαδή του Χριστού. Όλα εν Χριστώ και σύν Χριστώ, μέσα καιμαζί με τον Χριστό. Αυτό είναι το μυστήριο της Εκκλησίας.

Ο Χριστός φανερώνεται μέσα στην ενότητα την μεταξύ μας και στην αγάπη Του, την Εκκλησία. Εκκλησία δεν είμαι μόνος εγώ, αλλά μαζί κι εσείς. Εκκλησία είμαστε όλοι. Μέσα στην Εκκλησία όλοι ενσωματώνονται. Είμαστε όλοι ένα και ο Χριστός κεφαλή. Ένα σώμα, σώμα Χριστού: “Υμείς δε έστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους”.

Είμαστε όλοι ένα, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας μας κι είναι παντού. Όταν το ζήσουμε αυτό, είμαστε μέσα στην Εκκλησία. Αυτή είναι η ευχή του Κυρίου μας στην Αρχιερατική Του Προσευχή: “ίνα ώσιν εν”, για όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Ε, αυτό μόνο διά της χάριτος το καταλαβαίνει κανείς. Ζούμε τη χαρά της ενότητος, της αγάπης. Και γινόμαστε ένα μ΄όλους. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα!

Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για τη σωτηρία τους. Να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνουμε το πάν γι΄αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό.

Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει ν΄αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς, να μπουν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία. Και μ' αυτήν την επιθυμία πρέπει να φεύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι ή στην έρημο.

Όταν ξεχωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν είμαστε χριστιανοί. Αληθινοί χριστιανοί είμαστε, όταν αισθανόμαστε βαθιά ότι είμαστε μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, με μια συνεχή σχέση αγάπης. Όταν ζούμε ενωμένοι εν Χριστώ. Δηλαδή όταν ζούμε την ενότητα μέσα στην Εκκλησία Του με το αίσθημα του ενός. Γι΄ αυτό ο Χριστός προσεύχεται στον Πατέρα Του λέγοντας, “ίνα ώσιν έν”.

Το λέει και το ξαναλέει κι οι Απόστολοι παντού το τονίζουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο βάθος, η μεγαλύτερη έννοια που έχει η Εκκλησία. Εκεί βρίσκεται το μυστήριο. Να ενωθούν όλοι σαν ένας άνθρωπος εν Θεώ. 

Άλλη τέτοια θρησκεία δεν υπάρχει. Καμιά θρησκεία δε λέει τέτοια. Κάτι λένε, αλλά όχι αυτό το μυστήριο, αυτή τη λεπτότητα του μυστηρίου που ζητάει ο Χριστός και μας λέει ότι έτσι πρέπει να γίνουμε, ότι θέλει να είμαστε δικοί Του.

Είμαστε ένα ακόμη και με τους ανθρώπους που δεν είναι κοντά στην Εκκλησία. Είναι μακριά από άγνοια. Να κάνουμε προσευχή, ο θεός να τους φωτίσει και να τους αλλάξει. Να έλθουν κι αυτοί στον Χριστό. Εμείς τα βλέπουμε ανθρώπινα, κινούμαστε μ΄άλλο τρόπο και νομίζουμε ότι αγαπάμε τον Χριστό. 

Ο Χριστός, όμως, ο οποίος “βρέχει επί δικαίους και αδίκους” μας λέει: “Αγαπάτε τους εχθρούς υμών”. Να ευχόμαστε να είμαστε όλοι μαζί, όλοι μαζί στον Θεό. Τότε, αν το ζούμε αυτό, θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα, θα είμαστε όλοι αγαπημένοι και ενωμένοι.

Για τους ανθρώπους του Θεού δεν υπάρχει απόσταση, έστω κι αν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όπου κι αν βρισκόμαστε, είμαστε όλοι μαζί. Όσο μακριά κι αν βρίσκονται οι συνάνθρωποί μας, πρέπει να τους συμπαραστεκόμαστε.

Εμένα με παίρνουνε κάποιοι συνάνθρωποί μας στο τηλέφωνο από μια πολιτεία, που είναι στις όχθες του Ινδικού Ωκεανού, λέγεται Ντέρμπαν -αν το λέω καλά- είναι στη Νότια Αφρική, δύο ώρες έξω απ΄ το Γιοχάνεσμπουργκ. Μάλιστα αυτές τις ημέρες ήλθαν εδώ, για να συνοδεύσουν κάποιον άρρωστο στην Αγγλία και περάσανε να του διαβάσω μιαν ευχή. Συγκινήθηκα πολύ.

Όταν μας συνδέει ο Χριστός, αποστάσεις δεν υπάρχουν. Όταν φύγω απ' τη ζωή αυτή, θα΄ναι πιο καλά, θα είμαι πιο κοντά σας.

Από το βιβλίο: “ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ” Γερ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/agios-porfyrios-einai-lathos-na-proseyhetai-kapoios-gia-na-sothei-o-idios-0

Άγιος Πορφύριος: «Είναι λάθος να προσεύχεται κάποιος για να σωθεί ο ίδιος...»

“Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και σώμα εμείς οι άνθρωποι, οι Χριστιανοί. Λέει ο Απόστολος Παύλος: «Αυτός εστιν η κεφαλή του σώματος, της Εκκλησίας». Η Εκκλησία και ο Χριστός είναι ένα.

Το σώμα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κεφαλή του. Το σώμα της Εκκλησίας τρέφεται, αγιάζεται, ζει με τον Χριστό. Αυτός είναι ο Κύριος, ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο στηριγμός μας, ο φίλος μας, ο αδελφός μας.

Ο στύλος και το εδραίωμα της Εκκλησίας. Αυτός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, η βάση, το πάν. Χωρίς Χριστό, Εκκλησία δεν υπάρχει. Νυμφίος, ο Χριστός. Νύμφη, η καθεμία ψυχή.

Ο Χριστός ένωσε το σώμα της Εκκλησίας με τον ουρανό και τη γη. Με τους αγγέλους, τους ανθρώπους και όλα τα δημιουργήματα, με όλη την κτίση του Θεού. Με τα ζώα και τα πουλιά. Με κάθε μικρό αγριολούλουδο, με κάθε μικρό έντομο.

Έγινε έτσι η Εκκλησία “πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου”, δηλαδή του Χριστού. Όλα εν Χριστώ και σύν Χριστώ, μέσα καιμαζί με τον Χριστό. Αυτό είναι το μυστήριο της Εκκλησίας.

Ο Χριστός φανερώνεται μέσα στην ενότητα την μεταξύ μας και στην αγάπη Του, την Εκκλησία. Εκκλησία δεν είμαι μόνος εγώ, αλλά μαζί κι εσείς. Εκκλησία είμαστε όλοι. Μέσα στην Εκκλησία όλοι ενσωματώνονται. Είμαστε όλοι ένα και ο Χριστός κεφαλή. Ένα σώμα, σώμα Χριστού: “Υμείς δε έστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους”.

Είμαστε όλοι ένα, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας μας κι είναι παντού. Όταν το ζήσουμε αυτό, είμαστε μέσα στην Εκκλησία. Αυτή είναι η ευχή του Κυρίου μας στην Αρχιερατική Του Προσευχή: “ίνα ώσιν εν”, για όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Ε, αυτό μόνο διά της χάριτος το καταλαβαίνει κανείς. Ζούμε τη χαρά της ενότητος, της αγάπης. Και γινόμαστε ένα μ΄όλους. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα!

Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία. Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για τη σωτηρία τους. Να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνουμε το πάν γι΄αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό.

Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για τον εαυτό του, για να σωθεί ο ίδιος. Τους άλλους πρέπει ν΄αγαπάμε και να προσευχόμαστε να μη χαθεί κανείς, να μπουν όλοι στην Εκκλησία. Αυτό έχει αξία. Και μ' αυτήν την επιθυμία πρέπει να φεύγει κανείς απ' τον κόσμο, για να πάει στο μοναστήρι ή στην έρημο.

Όταν ξεχωρίζουμε τον εαυτό μας, δεν είμαστε χριστιανοί. Αληθινοί χριστιανοί είμαστε, όταν αισθανόμαστε βαθιά ότι είμαστε μέλη του μυστικού σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας, με μια συνεχή σχέση αγάπης. Όταν ζούμε ενωμένοι εν Χριστώ. Δηλαδή όταν ζούμε την ενότητα μέσα στην Εκκλησία Του με το αίσθημα του ενός. Γι΄ αυτό ο Χριστός προσεύχεται στον Πατέρα Του λέγοντας, “ίνα ώσιν έν”.

Το λέει και το ξαναλέει κι οι Απόστολοι παντού το τονίζουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο βάθος, η μεγαλύτερη έννοια που έχει η Εκκλησία. Εκεί βρίσκεται το μυστήριο. Να ενωθούν όλοι σαν ένας άνθρωπος εν Θεώ. 

Άλλη τέτοια θρησκεία δεν υπάρχει. Καμιά θρησκεία δε λέει τέτοια. Κάτι λένε, αλλά όχι αυτό το μυστήριο, αυτή τη λεπτότητα του μυστηρίου που ζητάει ο Χριστός και μας λέει ότι έτσι πρέπει να γίνουμε, ότι θέλει να είμαστε δικοί Του.

Είμαστε ένα ακόμη και με τους ανθρώπους που δεν είναι κοντά στην Εκκλησία. Είναι μακριά από άγνοια. Να κάνουμε προσευχή, ο θεός να τους φωτίσει και να τους αλλάξει. Να έλθουν κι αυτοί στον Χριστό. Εμείς τα βλέπουμε ανθρώπινα, κινούμαστε μ΄άλλο τρόπο και νομίζουμε ότι αγαπάμε τον Χριστό. 

Ο Χριστός, όμως, ο οποίος “βρέχει επί δικαίους και αδίκους” μας λέει: “Αγαπάτε τους εχθρούς υμών”. Να ευχόμαστε να είμαστε όλοι μαζί, όλοι μαζί στον Θεό. Τότε, αν το ζούμε αυτό, θα έχουμε τα ανάλογα αποτελέσματα, θα είμαστε όλοι αγαπημένοι και ενωμένοι.

Για τους ανθρώπους του Θεού δεν υπάρχει απόσταση, έστω κι αν είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όπου κι αν βρισκόμαστε, είμαστε όλοι μαζί. Όσο μακριά κι αν βρίσκονται οι συνάνθρωποί μας, πρέπει να τους συμπαραστεκόμαστε.

Εμένα με παίρνουνε κάποιοι συνάνθρωποί μας στο τηλέφωνο από μια πολιτεία, που είναι στις όχθες του Ινδικού Ωκεανού, λέγεται Ντέρμπαν -αν το λέω καλά- είναι στη Νότια Αφρική, δύο ώρες έξω απ΄ το Γιοχάνεσμπουργκ. Μάλιστα αυτές τις ημέρες ήλθαν εδώ, για να συνοδεύσουν κάποιον άρρωστο στην Αγγλία και περάσανε να του διαβάσω μιαν ευχή. Συγκινήθηκα πολύ.

Όταν μας συνδέει ο Χριστός, αποστάσεις δεν υπάρχουν. Όταν φύγω απ' τη ζωή αυτή, θα΄ναι πιο καλά, θα είμαι πιο κοντά σας.

Από το βιβλίο: “ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ” Γερ. Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/agios-porfyrios-einai-lathos-na-proseyhetai-kapoios-gia-na-sothei-o-idios-0

24 Φεβρουαρίου: Ο Υψηλάντης υψώνει τη σημαία της Ελληνικής επανάστασης στο Ιάσιο

Η έναρξη της Επανάστασης του '21 γιορτάζεται στην Ελλάδα την 25η Μάρτη. Η ημερομηνία αυτή συνδέεται με την έναρξη της εξέγερσης στην Πελοπόννησο (αν και αυτό αμφισβητείται έντονα). Στην πραγματικότητα η Ελληνική Επανάσταση άρχισε ένα μήνα πριν, στη Μολδαβία.

Είναι γνωστό ότι το αρχικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας προέβλεπε την έναρξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο, με επικεφαλής τον ίδιο τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Αλλά στον αρχηγό των Φιλικών, που το Φλεβάρη του 1821 βρισκόταν στο Κισνόβιο, όπου είχε στήσει το επιτελείο του, έφτασαν ανησυχητικές ειδήσεις, ότι η Πύλη ανακάλυψε τα σχέδια των επαναστατών. 

Τότε ο Υψηλάντης αποφάσισε να αρχίσει αμέσως την Επανάσταση από ένα σημείο κοντά στο Κισνόβιο, στα ανατολικά σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για να αποσπάσει την προσοχή της Πύλης από τις επαναστατικές ζυμώσεις στην Ελλάδα.

Στις 24 Φλεβάρη του 1821, στις 6 το βράδυ, ο Υψηλάντης με τους αδελφούς του Νικόλαο και Γεώργιο, τον Γ. Καντακουζηνό, τον Πολωνό αξιωματικό Γαρνόφσκι και μερικούς άλλους εγκαταλείπει τη Ρωσία, περνάει τον ποταμό Προύθο και αποβιβάζεται στο Ιάσιο. Αυτή η ημέρα θεωρείται ως αρχή του κινήματος.

Στις 23 Φλεβάρη ο Υψηλάντης και οι σύντροφοί του μεταβαίνουν στο Ιάσιο και από εκεί εκδίδει τρεις προκηρύξεις μεγάλης σημασίας, από τις οποίες αποδεικνύεται ότι ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας άρχιζε την εξέγερση στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, δρούσε όμως ως πανελλήνιος ηγέτης. Στην πρώτη προκήρυξη που απηύθυνε προς το Εθνος έγραφε: «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», με την οποία καλούσε τους Ελληνες: «Να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν... Να ελευθερώσωμεν την Πατρίδαν».

Στο Ιάσιο άρχισαν εντατικές προετοιμασίες και στις 2 Μάρτη εκδηλώθηκε το κίνημα, στο οποίο ο Υψηλάντης ήταν επικεφαλής 4-5 χιλιάδων ενόπλων ανδρών. 

Το κίνημα απέτυχε, στη μάχη του Δραγατσανίου (7 Ιούνη 1821) ο στρατός του Υψηλάντη διαλύθηκε. Ο ίδιος και οι δύο αδελφοί του φυλακίστηκαν στην Αυστρία, όπου έμειναν για έξι χρόνια. Ο αρχηγός της Επανάστασης πέθανε το Γενάρη του 1828 στη Βιέννη, δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του. 

Ομως, το κίνημα αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτυχία της Επανάστασης στην Ελλάδα, καθώς υποχρέωσε την Πύλη για το κρίσιμο διάστημα (Φλεβάρης - Ιούνης του 1821), να δεσμεύσει στη Μολδοβλαχία μεγάλες δυνάμεις, τις οποίες αλλιώς θα διέθετε για την κατάπνιξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο.

πηγή https://iellada.gr/istoria/24-fevroyarioy-o-ypsilantis-ypsonei-ti-simaia-tis-ellinikis-epanastasis-sto-iasio

24 Φεβρουαρίου: Ο Υψηλάντης υψώνει τη σημαία της Ελληνικής επανάστασης στο Ιάσιο

Η έναρξη της Επανάστασης του '21 γιορτάζεται στην Ελλάδα την 25η Μάρτη. Η ημερομηνία αυτή συνδέεται με την έναρξη της εξέγερσης στην Πελοπόννησο (αν και αυτό αμφισβητείται έντονα). Στην πραγματικότητα η Ελληνική Επανάσταση άρχισε ένα μήνα πριν, στη Μολδαβία.

Είναι γνωστό ότι το αρχικό σχέδιο της Φιλικής Εταιρείας προέβλεπε την έναρξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο, με επικεφαλής τον ίδιο τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Αλλά στον αρχηγό των Φιλικών, που το Φλεβάρη του 1821 βρισκόταν στο Κισνόβιο, όπου είχε στήσει το επιτελείο του, έφτασαν ανησυχητικές ειδήσεις, ότι η Πύλη ανακάλυψε τα σχέδια των επαναστατών. 

Τότε ο Υψηλάντης αποφάσισε να αρχίσει αμέσως την Επανάσταση από ένα σημείο κοντά στο Κισνόβιο, στα ανατολικά σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για να αποσπάσει την προσοχή της Πύλης από τις επαναστατικές ζυμώσεις στην Ελλάδα.

Στις 24 Φλεβάρη του 1821, στις 6 το βράδυ, ο Υψηλάντης με τους αδελφούς του Νικόλαο και Γεώργιο, τον Γ. Καντακουζηνό, τον Πολωνό αξιωματικό Γαρνόφσκι και μερικούς άλλους εγκαταλείπει τη Ρωσία, περνάει τον ποταμό Προύθο και αποβιβάζεται στο Ιάσιο. Αυτή η ημέρα θεωρείται ως αρχή του κινήματος.

Στις 23 Φλεβάρη ο Υψηλάντης και οι σύντροφοί του μεταβαίνουν στο Ιάσιο και από εκεί εκδίδει τρεις προκηρύξεις μεγάλης σημασίας, από τις οποίες αποδεικνύεται ότι ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας άρχιζε την εξέγερση στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, δρούσε όμως ως πανελλήνιος ηγέτης. Στην πρώτη προκήρυξη που απηύθυνε προς το Εθνος έγραφε: «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», με την οποία καλούσε τους Ελληνες: «Να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν... Να ελευθερώσωμεν την Πατρίδαν».

Στο Ιάσιο άρχισαν εντατικές προετοιμασίες και στις 2 Μάρτη εκδηλώθηκε το κίνημα, στο οποίο ο Υψηλάντης ήταν επικεφαλής 4-5 χιλιάδων ενόπλων ανδρών. 

Το κίνημα απέτυχε, στη μάχη του Δραγατσανίου (7 Ιούνη 1821) ο στρατός του Υψηλάντη διαλύθηκε. Ο ίδιος και οι δύο αδελφοί του φυλακίστηκαν στην Αυστρία, όπου έμειναν για έξι χρόνια. Ο αρχηγός της Επανάστασης πέθανε το Γενάρη του 1828 στη Βιέννη, δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του. 

Ομως, το κίνημα αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτυχία της Επανάστασης στην Ελλάδα, καθώς υποχρέωσε την Πύλη για το κρίσιμο διάστημα (Φλεβάρης - Ιούνης του 1821), να δεσμεύσει στη Μολδοβλαχία μεγάλες δυνάμεις, τις οποίες αλλιώς θα διέθετε για την κατάπνιξη της Επανάστασης στην Πελοπόννησο.

πηγή https://iellada.gr/istoria/24-fevroyarioy-o-ypsilantis-ypsonei-ti-simaia-tis-ellinikis-epanastasis-sto-iasio

Τα Σκόπια γίνονται βάση χημικών όπλων του ΝΑΤΟ – Οικολογική απειλή για την Ελλάδα

Άσχημες ειδήσεις μας φέρνει ο Σέρβος πολιτικο-στρατιωτικός αναλυτής Μίροσλαβ Λαζάνσκυ, μετά την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ σχετικά με το πεδίο βολής στο Κρίβολακ, μερικά χλμ από την Βόρεια Ελλάδα, λόγω της χρήσης από την συμμαχία βλημάτων απεμπλουτισμένου ουρανίου και χημικών, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο και τον σερβικό τύπο.   

«Το Κρίβολακ θα μετατραπεί στο σκοπιανό-Bondsteel, που είναι η βάση των ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ η συμφωνία ανάμεσα στην «Β.Μακεδονία» και το ΝΑΤΟ είναι έτοιμη», δηλώνει ο ίδιος.

Ο Σέρβος Αντισυνταγματάρχης ε.α. Ljuban Karan ισχυρίζεται ότι σε μια τόσο μικρή περιοχή δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα δημιουργίας εκπαίδευσης στρατιωτικών μονάδων, ενώ οι βολές απαγορεύονται.

Για αυτό αυτή η περιοχή θα μετατραπεί σε περιοχή δοκιμής χημικών όπλων, όπως το σαρίν και το αέριο μουστάρδας (που χρησιμοποιείται από τρομοκράτες στη Συρία και το Ιράκ), καθώς και ως πεδίο βολής βλημάτων απεμπλουτιμένου ουρανίου.

«Το ΝΑΤΟ γνωρίζει πολύ καλά γιατί επέλεξε τον Κρίβολακ. Αυτό είναι ένα πεδίο που έχει, λόφους, δάση, άμμο, και το μέρος που μοιάζει με έρημο, ενώ ολόκληρο το πεδίο βολής διέρχεται ο Αξιός ποταμός (Βαρδάρης για τους Σλάβους), και είναι ιδανικός για στρατιωτικές δραστηριότητες.

Εκτός από αυτό πρέπει να προστεθεί και η συχνή αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών, ενώ μια τέτοια ατμόσφαιρα αδύνατο να βρεθεί αλλού στην Ευρώπη» εξηγεί ο Karan.

Το πεδίο βολής του Κρίβολακ

– Δημιουργήθηκε με απόλυτη μυστικότητα από το 1963 έως το 1969.

– το αποκαλούν «διαμάντι που δεν έχει παραδοθεί»

– βρίσκεται στην κοιλάδα Tikvesh, ανάμεσα στην κεντρική και τη νότια Β.Μακεδονία.

– Η πλησιέστερη πόλη με το όνομα Kavadarci απέχει περισσότερο από 20 χιλιόμετρα.

– Έχει 22 χιλιόμετρα μήκος, 18 χιλιόμετρα πλάτος.

– Οι αποθήκες του έχουν μεγάλες δυνατότητες αποθήκευσης ποσότητας διαφορετικών βαρέων όπλων και υλικών.

– Θα χρησιμοποιηθεί για διεξαγωγή πραγματικού χημικού πολέμου, με χρήση χημικών όπλων όπως το σαρίν και το αέριο μουστάρδας (που χρησιμοποιείται από τρομοκράτες στη Συρία και το Ιράκ).

– Θα αποτελέσει πεδίο βολής πυραύλων αεροσκαφών Α-10 με πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου.

– θα δοκιμάσουν νέες βόμβες και εκρηκτικά, καταλήγει το σερβικό άρθρο.

Δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες και στοιχεία πιο πολλά για την συμφωνία ανάμεσα σε Βόρεια Μακεδονία και ΝΑΤΟ, αλλά αυτά που δημοσιοποιούν στον σερβικό τύπο οι Σέρβοι ειδικοί είναι συγκλονιστικά εφόσον επιβεβαιωθούν.

Αν μολυνθεί ο Αξιός ποταμός που διέρχεται από το Κρίβολακ κατ’επέκταση της είδησης αυτής, κινδυνεύουν ολόκληρες περιοχές στην Βόρεια Ελλάδα, κινδυνεύει και ο υδροφόρος ορίζοντας σε ελληνικό έδαφος και φυσικά οι κάτοικοι.

Οι πληροφορίες του Σέρβου ειδικού Μ. Λαζάνσκυ οφείλουμε να τις διερευνήσουμε εξονυχιστικά και να ζητήσουμε διευκρινήσεις από το ΝΑΤΟ και τα Σκόπια για το τι ακριβώς ετοιμάζουν εκεί οι ΗΠΑ.

Άλλωστε τις τεράστιες επιπτώσεις του πολέμου του Κοσόβου το 1999 ακόμα τις πληρώνει η Ελλάδα τόσο ακριβά, μετά το βομβαρδισμό του εργοστασίου χημικών στο Πάντσεβο και τις βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου που έριχναν τα νατοϊκά αεροσκάφη με τα τσουβάλια.

πηγή https://iellada.gr/ellada/ta-skopia-ginontai-vasi-himikon-oplon-toy-nato-oikologiki-apeili-gia-tin-ellada

Αυτός είναι ο μυστικός μαθηματικός κώδικας για να «ξεκλειδώσετε» την Ιλιάδα και την Οδύσσεια

Μία συγκλονιστική νέα διάσταση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας αποκαλύπτεται. Σύμφωνα με τα νέα επιστημονικά δεδομένα τα ομηρικά έπη είναι γραμμένα με βάση τα μαθηματικά!

Η αποκάλυψη της νέας μέθοδου προσέγγισης των αρχαιοελληνικών αριστουργημάτων βρέθηκε στο επίκεντρο της 8ης διεθνούς μαθηματικής εβδομάδας, με κεντρική ομιλήτρια την διδάκτωρ φιλολογίας Αναστασία Τσώνη.

Σύμφωνα με την προσέγγιση της κας Τσώνη, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, αποκωδικοποιείται με βάση μαθηματικούς υπολογισμούς, όπως ανέφερε στο αθηναϊκό πρακτορείο. Αποκαλύπτεται ότι ο Όμηρος, ήταν λάτρης των μαθηματικών, και ιδιαίτερα του αριθμού τρία.

Για να δώσει μαθηματικές προεκτάσεις στους στίχους του, ο 'Ομηρος χρησιμοποιεί, τους λεξάριθμους, στους οποίους κάθε γράμμα της αλφαβήτου αντιστοιχεί σε έναν αριθμό.Το γράμμα «Α» αντιστοιχεί στον αριθμό «ένα», το «Β» στο δύο, το «Γ» στο τρία και ούτω καθεξής. (Μετά το «Κ», οι αριθμοί ανεβαίνουν ανά γράμμα σε δεκάδες και μετά το «Ρ» σε εκατοντάδες, σύμφωνα με την κα Τσώνη). Ενδεικτικά αναφέρει, ότι αν οι πρώτες τέσσερις λέξεις της Α' Ραψωδίας της Οδύσσειας («άνδρα μοι έννεπε, μούσα») «αποκωδικοποιηθούν» με λεξάριθμους προκύπτει ο αριθμός 1182, που αν αθροιστεί ανά ψηφίο, προκύπτει και πάλι ο αριθμός τρία.

Το μυστικό αλφάβητο της Ιλιάδας και της Οδύσσειας

Α = 1

B =2

Γ = 3

Δ = 4

Ε = 5

Ζ = 6

Η = 7

Θ = 8

Ι = 10

Κ = 20

Λ = 30

Μ = 40

Ν = 50

Ξ = 60

Ο = 70

Π = 80

Ρ = 100

Σ = 200

Τ = 300

Υ = 400

Φ = 500

Χ = 600

Ψ = 700

Ω = 800

«Ολόκληρες αριθμητικές παραστάσεις καταλήγουν στον αριθμό τρία και τα πολλαπλάσιά του» υποστηρίζει η κα Τσώνη, και προσθέτει ότι στην Ιλιάδα, ολόκληρο το κείμενο οργανώνεται μαθηματικά σε τρία επίπεδα. «Στο κείμενο αναφέρονται 29 ελληνικά βασίλεια στη νότια Βαλκανική, σε έξι γεωγραφικές ενότητες, σε 164 συγκεκριμένες θέσεις με 64 ηγεμόνες.

Κάθε βασίλειο συμμετέχει στην εκστρατεία με συγκεκριμένο αριθμό πλοίων κι όλα μαζί αθροίζονται σε 1186. Καθένα από αυτά έχει 50 έως 120 στρατιώτες.

Αν όλοι οι αριθμοί αθροιστούν, καταλήγουμε και πάλι στο τρία» εξηγεί η κ. Τσώνη.

Ο Όμηρος αποδεικνύεται επίμονος - και δίνει μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια - και σε ό,τι αφορά τον αριθμό των δώρων του Αγαμέμνονα προς τον Αχιλλέα, του Πρίαμου προς τον Αχιλλέα, ακόμη και των λάφυρων μετά από συγκεκριμένες μάχες.

Ολόκληρη η Ιλιάδα περιγράφει μια περίοδο 51 ημερών (5+1=6, οπότε καταλήγουμε και πάλι σε πολλαπλάσιο του αριθμού τρία), ενώ εννέα μέρες διαρκεί ο λοιμός και 12 η απραξία του Έκτορα. Επιπλέον, «τρεις φορές τίναξε ο Θεός Απόλλωνας τη φωτεινή του ασπίδα στην Ε' Ραψωδία, τρεις φορές σκάλωσε ο Πάτροκλος στο τείχος κτλ» σημειώνει.

Σχετικά με τα επεισόδια της Οδύσσειας, αυτά σχηματίζουν και πάλι τριάδες και μάλιστα με πολύ συγκεκριμένη σειρά: Κίκονες, Λωτοφάγοι και Κύκλωπες, Αίολος, Λαιστρυγόνες και Κίρκη και Σειρήνες, Σκύλλα-Χάρυβδη, Θρινάκια. «Πάντοτε το πρώτο είναι συνοπτικό και τα άλλα δύο διεξοδικά. Είναι συμμετρικά δεμένα μεταξύ τους με «κρίκους» και ο τρίτος κόμβος της αφήγησης είναι αυτός που αλλάζει αποφασιστικά την τύχη του Οδυσσέα και των εταίρων του» σημειώνει η κ. Τσώνη. «Θέλουν οι μαθηματικοί, οι φιλόλογοι, οι καλλιτέχνες να βρουν τον εαυτό τους; Θα τον βρουν στα ομηρικά έπη» υπογραμμίζει η ίδια και αναφέρει εν κατακλείδι έναν στίχο του Κωστή Παλαμά από το ποίημά του «Pαψωδία»: «ω μεγαλόχαρο βιβλίο, σε καρτερούσα μάθημα κι εσύ ήρθες θάμα»..

Πως η NASA χρονολόγησε τα ομηρικά έπη

Επίσης, η χρονολόγηση των Ομηρικών Επών αποτελεί εδώ και δεκαετίες για τους επιστήμονες άλυτο γρίφο αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα. Ωστόσο μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση.

Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι της ιστορίας, των μύθων και των «μυστικών» που κρύβονται στους στίχους των Ομηρικών Επών.

Όπως εκτιμά η Αναστασία Τσώνη, τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, χρησιμοποιεί με αξιοσημείωτο τρόπο στις αναφορές του χαρακτηριστικούς αριθμούς από το ένα ως το εννέα και τα πολλαπλάσιά τους, ενώ το ίδιο το μέτρο των στίχων διαπνέεται από αρμονία που θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά μοντέλα.

«Το έπος [της Ιλιάδας] είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε μια μακρόχρονη συλλαβή και δύο βραχύχρονες. Η εναλλαγή αυτή θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά και πετυχαίνει αρμονία στον λόγο. Η ποιητικότητα και η μαεστρία του Ομήρου υπάρχουν με αντίστοιχο τρόπο και στην εσωτερική σύνταξη των Απολόγων [της Οδύσσειας]» εξηγεί η δρ Τσώνη, σύμφωνα με την οποία ό,τι και να κάνει, ο 'Ομηρος σχηματίζει πάντα και με επιμονή μαθηματικό λόγο.

Πότε γράφθηκαν τα Ομηρικά Έπη;

Η χρονολόγηση των Ομηρικών Επών αποτελεί εδώ και δεκαετίες για τους επιστήμονες άλυτο γρίφο αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα.

Ωστόσο μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση.

Σύμφωνα με καθημερινή εφημερίδα, πολλά από τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έργα, φαίνεται πως συνέβησαν στην πραγματικότητα, κάτι που με απλά λόγια σημαίνει πως εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ήρωες του Ομήρου ήταν πραγματικά πρόσωπα, κερδίζουν έδαφος.

Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ πρόκειται για την ακριβέστερη μέχρι στιγμής απόπειρα χρονολόγησης, η οποία συγκρίνει τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έπη με αστρονομικά φαινόμενα, και ελέγχει την ιστορική αλήθεια της αφήγησης.

Αποτέλεσμα, ο εντοπισμός ημερομηνιών για συμβάντα που αποτυπώνονται στα έπη, και μια νέα αντίληψη για την ιστορικότητά τους, η οποία φιλοδοξεί να παρέμβει στο Ομηρικό ζήτημα.

Όπως τονίζει στην εφημερίδα η κ. Παναγιώτα Πρέκα-Παπαδήμα, καθηγήτρια Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Πιστεύουμε ότι ο μύθος εξυφαίνεται γύρω από πραγματικά γεγονότα»,.

Η ίδια μαζί με διεπιστημονική ομάδα, η οποία και έκανε σχετικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πιστεύουν ότι μερικά από τα γεγονότα που περιγράφονται συνέβησαν στ’ αλήθεια και αποδεικνύουν ότι τα φυσικά φαινόμενα που αναφέρονται συμπίπτουν με τον χρόνο της αφήγησής τους.

«Ο Οδυσσέας έφτασε στην Ιθάκη στις 25 Οκτωβρίου 1207 π.Χ. Πέντε μέρες αργότερα έγινε έκλειψη ηλίου σε ποσοστό 75%, η οποία σκέπασε το Ιόνιο Πέλαγος και τότε συνέβη και η μνηστηροφονία», λέει η κ. Παπαδήμα, διευκρινίζοντας ότι η πεποίθηση για την αλήθεια του συμβάντος είναι προσωπική.

Η έκλειψη ηλίου όπως και μερικά από τα γεγονότα που αναφέρονται αποδείχθηκαν με χάρτες της NASA, οι οποίοι περιγράφουν τα προβλέψιμα φυσικά φαινόμενα από το 4500 π.Χ. έως το 10.000 μ.Χ., αναφέρει ακόμα το ρεπορτάζ.

«Από το 1300 π.Χ. ώς το 1130, που είναι τα χρόνια στα οποία τοποθετούνται τα δύο έπη, έγιναν 14 εκλείψεις ηλίου. Ορατές στο Ιόνιο ήταν μόνο πέντε και δύο από αυτές είχαν ποσοστό απόκρυψης του ηλίου 2%, επομένως δεν έγιναν αντιληπτές. Αλλη μία έγινε με τη Δύση του ηλίου, επομένως μας αφορούν μόνο δύο» εξηγεί η κ. Παπαδήμα.

Μια ολική έκλειψη ηλίου έγινε το 1143, δηλαδή πολύ κοντά στην παρακμή των Μυκηναϊκών κέντρων και γι’ αυτό αποκλείσθηκε από τους επιστήμονες. Η δεύτερη όμως έγινε στις 30 Οκτωβρίου του 1207, από τις δυόμισι το μεσημέρι ως τις πέντε και μισή το απόγευμα και αυτή θεωρούν ότι αποτυπώνεται στην Οδύσσεια.

πηγή https://www.pronews.gr/istoria/419535_aytos-einai-o-mystikos-mathimatikos-kodikas-gia-na-xekleidosete-tin-iliada-kai-tin

Τι να απαντήσουμε όταν κάποιος μας λέει ότι δεν υπάρχει Θεός

Ένας συνάδελφός σου , σού επαναλαμβάνει συνεχώς: “Δεν υπάρχει Θεός !” Καί αισθάνεσαι σά νά σέ χτυπά μέ μαστίγιο. Κι εσύ αγωνιάς γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.

Άν δέν υπάρχει ο Ζών κι ο Παντοδύναμος Θεός κι άν δέν είναι ισχυρότερος από τό θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος. Καί η κάθε ζωντανή ύπαρξη δέν είναι παρά ένα κλωτσοσκούφι τού θανάτου. Ένα ποντικάκι στό στόμα τής γάτας.

Μία φορά, αντικρούοντας τόν, τού είπες: “Ο Θεός υπάρχει. Γιά σένα δέν υπάρχει”. Καί δέν έσφαλες. Γιατί εκείνοι πού αποκόπτονται από τόν Αιώνιο καί Ζωοδότη Κύριο εδώ στήν γή, αποκόπτονται από τή ζωή τήν πραγματική. 

Καί έτσι ούτε εδώ, ούτε στήν άλλη ζωή θά γευθούν τό μεγαλείο του Θεού καί τής πλάσης Του. Καί καλύτερα νά μήν είχαμε γεννηθεί, παρά νά είμαστε αποκομμένοι από τόν Θεό.

Άν ήμουν στή θέση σου, θα του έλεγα τα εξής:

– Κάνεις λάθος, φίλε μου! Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγες: «Εγώ δεν έχω Θεό». Διότι το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που έχουν Θεό και γι’ αυτό διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, μη λες: «Δεν υπάρχει Θεός»! Περιορίσου να λες: «Εγώ δεν έχω Θεό»!

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν τον άρρωστο, που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον τυφλό που λέει: «Δεν υπάρχει φως στον κόσμο». Όμως φως υπάρχει. Και είναι διάχυτο παντού. Αυτός ο δυστυχής δεν έχει το φως του.

Και θα μιλούσε σωστά αν έλεγε: 

«Εγώ δεν έχω μάτια και δεν βλέπω φως».

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο, που λέει: «Δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη». Μα χρυσάφι ὑπάρχει! Και επάνω στή γη! Καί μέσα στή γη! Αυτός δεν έχει χρυσάφι! Το σωστό θα ήταν να έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσό»!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον παλιάνθρωπο που λέει: «Δεν υπάρχει καλωσύνη στόν κόσμο». Ενώ θα έπρεπε να πει: «Εγώ δεν έχω ίχνος καλοσύνης μέσα μου».

Αυτό να του πεις κι εσύ: Συνάδελφε, κάνεις λάθος! Λάθος διακηρύττεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Γιατί, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις εσύ, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά κι ότι δεν το έχει κανείς!

Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους όλου του κόσμου;

Ποιός σου έδωσε την άδεια να διακηρύττεις,ότι την δική σου αρρώστια την έχουν όλοι; Ότι όλοι έχουν την δική σου πλάνη;

Φωνάζεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Το διακηρύττεις σέ όλον τον κόσμο! Πολεμάς την αλήθεια!

Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι’ αυτούς ο Θεός υπάρχει! Τους περιμένει. Μέχρι την τελευταία πνοή σ’ αυτή τη γη!

Και μόνο αν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω στην τελευταία τους στιγμή, μόνο τότε ο Θεός στην άλλη ζωή θα πάψει να υπάρχει γι’ αυτούς. Και θα τους διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.

Γι’ αυτό πές του, σε παρακαλώ φίλε μου.

Γιά το καλό της ψυχῆς σου. Για τα επουράνια αγαθά. Για τα δάκρυα που έχυσε ὁ Χριστός και τις πληγές πού δέχθηκε γιά όλους μας. 

Άλλαξε μυαλό! Μετανόησε! Διορθώσου! Καί γύρισε στην Εκκλησία μας!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Aπό το βιβλίο «Δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται», Δάκρυα μετανοίας

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/ti-na-apantisoyme-otan-kapoios-mas-leei-oti-den-yparhei-theos-1?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery

Τι να απαντήσουμε όταν κάποιος μας λέει ότι δεν υπάρχει Θεός

Ένας συνάδελφός σου , σού επαναλαμβάνει συνεχώς: “Δεν υπάρχει Θεός !” Καί αισθάνεσαι σά νά σέ χτυπά μέ μαστίγιο. Κι εσύ αγωνιάς γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.

Άν δέν υπάρχει ο Ζών κι ο Παντοδύναμος Θεός κι άν δέν είναι ισχυρότερος από τό θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μοναδικός κυρίαρχος. Καί η κάθε ζωντανή ύπαρξη δέν είναι παρά ένα κλωτσοσκούφι τού θανάτου. Ένα ποντικάκι στό στόμα τής γάτας.

Μία φορά, αντικρούοντας τόν, τού είπες: “Ο Θεός υπάρχει. Γιά σένα δέν υπάρχει”. Καί δέν έσφαλες. Γιατί εκείνοι πού αποκόπτονται από τόν Αιώνιο καί Ζωοδότη Κύριο εδώ στήν γή, αποκόπτονται από τή ζωή τήν πραγματική. 

Καί έτσι ούτε εδώ, ούτε στήν άλλη ζωή θά γευθούν τό μεγαλείο του Θεού καί τής πλάσης Του. Καί καλύτερα νά μήν είχαμε γεννηθεί, παρά νά είμαστε αποκομμένοι από τόν Θεό.

Άν ήμουν στή θέση σου, θα του έλεγα τα εξής:

– Κάνεις λάθος, φίλε μου! Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγες: «Εγώ δεν έχω Θεό». Διότι το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που έχουν Θεό και γι’ αυτό διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, μη λες: «Δεν υπάρχει Θεός»! Περιορίσου να λες: «Εγώ δεν έχω Θεό»!

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν τον άρρωστο, που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον τυφλό που λέει: «Δεν υπάρχει φως στον κόσμο». Όμως φως υπάρχει. Και είναι διάχυτο παντού. Αυτός ο δυστυχής δεν έχει το φως του.

Και θα μιλούσε σωστά αν έλεγε: 

«Εγώ δεν έχω μάτια και δεν βλέπω φως».

– Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο, που λέει: «Δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη». Μα χρυσάφι ὑπάρχει! Και επάνω στή γη! Καί μέσα στή γη! Αυτός δεν έχει χρυσάφι! Το σωστό θα ήταν να έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσό»!

– Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με τον παλιάνθρωπο που λέει: «Δεν υπάρχει καλωσύνη στόν κόσμο». Ενώ θα έπρεπε να πει: «Εγώ δεν έχω ίχνος καλοσύνης μέσα μου».

Αυτό να του πεις κι εσύ: Συνάδελφε, κάνεις λάθος! Λάθος διακηρύττεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Γιατί, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις εσύ, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά κι ότι δεν το έχει κανείς!

Ποιός σου έδωσε το δικαίωμα να μιλάς εκ μέρους όλου του κόσμου;

Ποιός σου έδωσε την άδεια να διακηρύττεις,ότι την δική σου αρρώστια την έχουν όλοι; Ότι όλοι έχουν την δική σου πλάνη;

Φωνάζεις ότι δεν υπάρχει Θεός! Το διακηρύττεις σέ όλον τον κόσμο! Πολεμάς την αλήθεια!

Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι’ αυτούς ο Θεός υπάρχει! Τους περιμένει. Μέχρι την τελευταία πνοή σ’ αυτή τη γη!

Και μόνο αν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω στην τελευταία τους στιγμή, μόνο τότε ο Θεός στην άλλη ζωή θα πάψει να υπάρχει γι’ αυτούς. Και θα τους διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.

Γι’ αυτό πές του, σε παρακαλώ φίλε μου.

Γιά το καλό της ψυχῆς σου. Για τα επουράνια αγαθά. Για τα δάκρυα που έχυσε ὁ Χριστός και τις πληγές πού δέχθηκε γιά όλους μας. 

Άλλαξε μυαλό! Μετανόησε! Διορθώσου! Καί γύρισε στην Εκκλησία μας!

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς – Aπό το βιβλίο «Δρόμος χωρίς Θεό δεν αντέχεται», Δάκρυα μετανοίας

πηγή https://www.iellada.gr/thriskeia/ti-na-apantisoyme-otan-kapoios-mas-leei-oti-den-yparhei-theos-1?utm_source=projectagora&utm_medium=contentdiscovery