Μοιρολογούν από τώρα οι Financial Times, για την επικείμενη «Ανταρσία στο Νότο» δηλαδή τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας από το την δεξιά και την κεντροδεξιά που συγκέντρωσαν 70% των ψήφων στις εκλογές του Μαρτίου και απ'ότι φαίνεται ετοιμάζονται να σχηματίσουν κυβέρνηση.
«Αν οι Βρυξέλλες πίστευαν ότι το να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα ήταν εφιάλτης, ας σφίξουν τώρα τις ζώνες τους για ν’ αντιμετωπίσουν την Ιταλία».
«Οι προτάσεις των Πέντε Αστέρων και της Λέγκας μπορούν να τινάξουν την ευρωζώνη στον αέρα» γράφουν σήμερα οι Financial Times. «Οι προτάσεις στο έγγραφο που διέρρευσε είναι πολύ πιο ριζοσπαστικές απ’ ότι ανέμεναν οι αγορές - κι αν εφαρμοστούν η ευρωζώνη θα διαλυθεί», υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα.
«Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι τα φιλόδοξα σχέδια του Μακρόν για βαθύτερη ενοποίηση στην ευρωζώνη είναι πια χαμένη υπόθεση: δεν πρόκειται η Γερμανία να δεχθεί ποτέ πανευρωπαϊκό ομόλογο που θα συνδέει το ιταλικό χρέος με το γερμανικό».
«Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι τα φιλόδοξα σχέδια του Μακρόν για βαθύτερη ενοποίηση στην ευρωζώνη είναι πια χαμένη υπόθεση: δεν πρόκειται η Γερμανία να δεχθεί ποτέ πανευρωπαϊκό ομόλογο που θα συνδέει το ιταλικό χρέος με το γερμανικό».
Σε χθεσινή, κοινή ανακοίνωσή τους Πέντε Αστέρια και η Λέγκα αναφέρθηκαν στην περίοδο του ’80 και του ’90 όταν η Ιταλία είχε ακόμα τη λίρα, πριν τη συνθήκη του Mάαστριχτ. Φαίνεται ότι Σαλβίνι και Ντι Μάγιο "φλερτάρουν" ακόμα και με έξοδο από την ευρωζώνη.
<<Το σχετικό έγγραφο δίνει μια ιδέα για το τι μπορεί να σημαίνει μια κυβέρνηση συνασπισμού κατά του κατεστημένου>>, σχολιάζει ο αναλυτής Λορέντσο Κοντόνιο. Παραμένει, ωστόσο, ακόμα αβέβαιο πόσο θα το «τραβήξουν» τα δύο κόμματα.
«Θα μπορούσε βέβαια ο Ιταλός Πρόεδρος να ανακοινώσει ότι ο συνασπισμός δεν "δουλεύει", να ορίσει κυβέρνηση τεχνοκρατών και να προκηρύξει εκλογές. Αυτά όμως θα ήταν πραξικόπημα» σημειώνει η βρετανική εφημερίδα.
Σε σχόλιό του στην ίδια εφημερίδα ο αναλυτής Σ. Νίξον εκτιμά πάντως ότι «τα ριζοσπαστικά σχέδια δεν σημαίνουν ότι η Ιταλία θα βυθίσει την Ευρώπη σε αναταραχή. Όπως εξαντλητικά το κατέδειξε και η ελληνική κρίση δεν υπάρχει εύκολος δρόμος εξόδου από το ευρώ. Και μια οξεία κρίση στην Ιταλία, πιθανόν θα κατέληγε όχι σε έξοδο από το ευρώ αλλά σε αναδιάρθρωση του χρέους –με τα κόστη να βαρύνουν τους Ιταλούς αποταμιευτές και συνταξιούχους και όχι την ΕΚΤ, όπως θέλουν να πιστεύουν οι Ευρωπαίοι πιστωτές».
Σε σχόλιό του στην ίδια εφημερίδα ο αναλυτής Σ. Νίξον εκτιμά πάντως ότι «τα ριζοσπαστικά σχέδια δεν σημαίνουν ότι η Ιταλία θα βυθίσει την Ευρώπη σε αναταραχή. Όπως εξαντλητικά το κατέδειξε και η ελληνική κρίση δεν υπάρχει εύκολος δρόμος εξόδου από το ευρώ. Και μια οξεία κρίση στην Ιταλία, πιθανόν θα κατέληγε όχι σε έξοδο από το ευρώ αλλά σε αναδιάρθρωση του χρέους –με τα κόστη να βαρύνουν τους Ιταλούς αποταμιευτές και συνταξιούχους και όχι την ΕΚΤ, όπως θέλουν να πιστεύουν οι Ευρωπαίοι πιστωτές».
Τι λέει το έγγραφο της προσυμφωνίας Δεξιάς και Κινήματος Πέντε Αστέρων:
- Η νέα κυβέρνηση θα ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον Μάριο Ντράγκι να «παγώσει» και να ακυρώσει χρέος ύψους 250 δισ. ευρώ, δηλαδή κάπου το 10% ου συνολικού ιταλικού χρέους, από τις Βρυξέλλες και να αποκατασταθεί η εθνική και νομισματική κυριαρχία της Ιταλίας, δηλαδή να αποφασίζει η Ρώμη και όχι οι Βρυξέλλες για τις γενικές κατευθύνσες.
- Επιστρέφει το θέμα της εξόδου της Ιταλίας από την ευρωζώνη. Παρά το γεγονός ότι τα δύο κόμματα έχουν ρίξει τους τόνους τους τελευταίους μήνες σε ότι αφορά την έξοδο από το ευρώ, το ζήτημα της σχέσης με την Ευρώπη επιστρέφει με τρόπο που θυμίζει τις αρχικές τους θέσεις. Τα θεμελιώδη ζητήματα είναι η επικέντρωση στα εθνικά συμφέροντα και η έννοια της μη παρέμβασης σε εθνικά ζητήματα.
«Η ευρωπαϊκή διακυβέρνηση που βασίζεται στην κυριαρχία των αγορών και στο σεβασμό των δημοσιονομικών περιορισμών που είναι αβάσιμοι και μη βιώσιμοι από οικονομικής και κοινωνικής άποψης, πρέπει να αλλάξει ριζικά», αναφέρεται στη συμφωνία και εννοεί τη συνθήκη Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τον ESM κλπ.
«Την ίδια ώρα, είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν συγκεκριμένες τεχνικές, οικονομικές και νομικές διαδικασίες που θα επιτρέπουν στα Κράτη Μέλη να αποσυρθούν από την Ένωση, και συνεπώς να ανακτήσουν τη νομισματική τους κυριαρχία. Εναλλακτικά, τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να μπορούν να μείνουν εκτός Ένωσης μέσω μίας ρήτρας μόνιμης εξαίρεσης, για να επιτραπεί η έναρξη ενός αμοιβαίου και συμφωνημένου δρόμου εξόδου στην περίπτωση που υπάρχει σαφής βούληση για κάτι τέτοιο».
- Γίνεται, επίσης, λόγος για επαναδιαπραγμάτευση της συνεισφοράς της Ιταλίας στον προϋπολογισμό της Ε.Ε. καθώς και επαναδιαπραγμάτευση των Συνθηκών της Ε.Ε. Όμως η πραγματική «βόμβα» της συμφωνίας είναι στη σελίδα 38, όπου αναφέρεται ότι τα δύο κόμματα θα ζητήσουν από την ΕΚΤ να «παγώσει» και να «ακυρώσει» τα ιταλικά κρατικά ομόλογα που έχει στον ισολογισμό της, τα οποία θα φτάσουν στα 250 δις. ευρώ στο τέλος του QE. Σημειώνεται ότι το προτεινόμενο «κούρεμα» αντιστοιχεί στο 10% του ιταλικού ΑΕΠ.
- Αναδιαρθρώνεται η Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλία, που, όπως σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης είναι «παράρτημα και κατευθυνόμενο όργανο των Βρυξελλών και του Βερολίνου». Δηλαδή θα επανέλθει σε εθνική κυριαρχία
– Ιδρύεται ταμείο ακινήτων με ακίνητα νοικοκυριών ύψους 200 δισ. ευρώ.
– Εκδίδεται ομόλογο ύψους 70 δισ. ευρώ μέσω της κρατικής επενδυτικής τράπεζας Cassa Depositi e Prestiti (CDP). Τα έσοδα από την έκδοση θα δοθούν στο υπουργείο Οικονομικών σε αντάλλαγμα όλων των μετοχών των δημοσίων οργανισμών που ανήκουν στο κράτος (η αξία των οποίων σημειωτέον δεν φτάνουν τα 70 δισ.)
– Ενισχύεται ο ρόλος της επενδυτικής τράπεζας CDP.
– Θα διατεθούν 5 δισ. ευρώ για την άμεση έξοδο εργαζομένων από την αγορά εργασίας που σήμερα δεν τους επιτρέπεται
– Θα καταργηθούν οι ανισορροπίες της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης (νόμος Φορνέρο).
– Θα διατεθούν 17 δισ. ευρώ για εισόδημα στους πολίτες, αν και η πρόσβαση στα χρήματα αυτά θα συνδεθεί με ενεργές πολιτικές (2 δισ. για την ενίσχυση των κέντρων απασχόλησης).
- Θα υπάρξει Ενιαίος Φορολογικός Συντελεστής χωρίς ωστόσο να αναφέρεται συγκεκριμένα νούμερα.
- Στην εξωτερική πολιτική, το FSM και η Λίγκα καλούν σε «άμεση απόσυρση» των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας. «Επιβεβαιώνουμε τη συμμετοχή μας ως μέλη στη Βορειοατλαντική συμμαχία, με τις ΗΠΑ προνομιούχο σύμμαχο και ένα άνοιγμα στη Ρωσία, που δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως «απειλή», αλλά οικονομικός και εμπορικός σύμμαχος», σημειώνεται στο κείμενο.
- Ξεκινούν μαζικές απελάσεις παράνομων μεταναστών. «Το μεταναστευτικό θα αποτελέσει κύρια προτεραιότητα της κυβέρνησής μας», δήλωσε πριν από λίγο ο γραμματέας της Λέγκα Ματέο Σαλβίνι. Πρόσθεσε ότι «θα μπορούν να μπουν στην Ιταλία μόνον οι έντιμοι άνθρωποι που έχουν δουλειά, αλλά χιλιάδες απατεώνες θα πρέπει να φύγουν».
- Θα καταργηθούν τα κονδύλια της κυβέρνησης Τζεντιλόνι για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης.
Οσο για την άνοδο των spreads λόγω του επικείμενου σχηματισμού κυβέρνησης στη Ρώμη, ο Σαλβίνι έκανε λόγο για «παιχνίδι του spreads που επιστρέφει, καθώς κάποια σαλόνια των Βρυξελλών ανησυχούν. Αλλά η Ιταλία, δεν είναι Ελλάδα» είπε χαρακτηριστικά
«Όσο μας επιτίθενται, αυξάνεται η βούλησή μου να φτιάξουμε αυτή την κυβέρνηση», τόνισε ο Ματέο Σαλβίνι. Και επανέλαβε ότι η οριστική συμφωνία με τα Πέντε Αστέρια του Λουίτζι Ντι Μάιο «μπορεί να υπογραφεί τις επόμενες ώρες ή ημέρες».
Όσο για τον ρόλο του πρωθυπουργού, κατέστησε σαφές ότι «για το καλό της Ιταλίας είναι διατεθειμένος να κάνει βήμα πίσω και να μην ηγηθεί ο ίδιος της νέας κυβέρνησης», παρά το γεγονός ότι ο συνασπισμός τη δεξιάς που ηγείται κέρδισε το 36% των ψήφων στην Ιταλία.
Όσο για τον ρόλο του πρωθυπουργού, κατέστησε σαφές ότι «για το καλό της Ιταλίας είναι διατεθειμένος να κάνει βήμα πίσω και να μην ηγηθεί ο ίδιος της νέας κυβέρνησης», παρά το γεγονός ότι ο συνασπισμός τη δεξιάς που ηγείται κέρδισε το 36% των ψήφων στην Ιταλία.
Πάντως με συνολικά 70% των ψήφων, μαζί με το 34% του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, η νέα κυβέρνηση θα είναι η πιο ισχυρή που έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα η Ιταλία.