Από τον Paul Craig Roberts
Μετάφραση Ελληνικά από τα Αγγλικά από @FeggariZappa
22 Αυγούστου 2018
Η πολιτική κάλυψη των πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης για τη γενοκτονία του ελληνικού έθνους ξεκίνησε χθες (20 Αυγούστου) με την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες πολιτικές δηλώσεις που ανακοίνωσαν ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει. Αυτό που εννοεί είναι ότι η Ελλάδα έχει τελειώσει, νέκρωσε και τελείωσε. Έχει αξιοποιηθεί μέχρι το όριο, και τα σφάγια έχουν ριχτεί στα σκυλιά.
(*!) 350.000 Έλληνες, κυρίως νέοι και επαγγελματίες, έχουν φύγει από την νεκρή Ελλάδα. Το ποσοστό γεννήσεων είναι πολύ χαμηλότερο από το ποσοστό που είναι απαραίτητο για τη διατήρηση του υπόλοιπου πληθυσμού.
Η αυστηρότητα που επιβάλλεται στον ελληνικό λαό από την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ελληνική κυβέρνηση έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας κατά 25%.
Η μείωση είναι το ισοδύναμο της Μεγάλης Ύφεσης της Αμερικής, αλλά στην Ελλάδα τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα. Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt μείωσε τον αντίκτυπο της μαζικής ανεργίας με το νόμο περί Κοινωνικής Ασφάλισης και με άλλα στοιχεία ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλισης, όπως η Ασφάλιση των Καταθέσεων και τα προγράμματα δημοσίων έργων, ενώ η ελληνική κυβέρνηση, μετά τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ, επιδείνωσε τις επιπτώσεις της μαζικής ανεργίας με την απομάκρυνση του δικτύου κοινωνικής ασφάλισης.
Παραδοσιακά, όταν μια κυρίαρχη χώρα, είτε λόγω διαφθοράς, κακοδιαχείρισης, κακής τύχης ή απροσδόκητων γεγονότων, είχε βρεθεί σε θέση να μην μπορούσε να εξοφλήσει τα χρέη της, οι πιστωτές της χώρας κατέγραψαν τα χρέη σε επίπεδο που θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί η χρεωμένη χώρα.
Με την Ελλάδα υπήρξε μια αλλαγή παιχνιδιού. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με επικεφαλής τον Jean-Claude Trichet, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αποφάσισαν ότι η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει ολόκληρο το ποσό των τόκων και κεφαλαίου για τα κρατικά της ομόλογα που κατείχαν γερμανικές, ολλανδικές, γαλλικές και ιταλικές τράπεζες.
Πώς θα επιτευχθεί αυτό;
Με δύο τρόπους, και οι δύο από τους οποίους επιδείνωσαν σημαντικά την κρίση, αφήνοντας την Ελλάδα σήμερα σε μια πολύ χειρότερη θέση, που βρισκόταν στην αρχή της κρίσης πριν από μια δεκαετία.
Στην αρχή της "κρίσης", η οποία θα μπορούσε εύκολα να επιλυθεί καταγράφοντας μέρος του χρέους, το ελληνικό χρέος ήταν 129% του ελληνικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Σήμερα το ελληνικό χρέος είναι 180% του ΑΕΠ.
Γιατί;
Η Ελλάδα δανείστηκε περισσότερα χρήματα για να καταβάλει τόκο στους πιστωτές της Ελλάδας, ώστε να μην χρειαστεί να χάσουν οι πιστωτές ούτε ένα σέντς. Ο επιπρόσθετος δανεισμός, που ονομάζεται "διάσωση" από τους προδότες στα οικονομικά μέσα ενημέρωσης, δεν ήταν διάσωση της Ελλάδας. Ήταν διάσωση των πιστωτών της Ελλάδας.
Το καθεστώς του Ομπάμα ενθάρρυνε αυτή τη διάσωση, επειδή οι αμερικανικές τράπεζες, αναμένοντας τη διάσωση, είχαν πωλήσει συμβάσεις αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου για το ελληνικό χρέος. Χωρίς τη διάσωση, οι αμερικανικές τράπεζες θα είχαν χάσει το στοίχημα τους και θα πλήρωναν ασφάλιστρα προεπιλογής οφειλής για τα Ελληνικά Ομόλογα.
Επιπλέον, η Ελλάδα έπρεπε να πουλήσει τα δημόσια περιουσιακά της στοιχεία σε αλλοδαπούς και να αποδεκατίσει το ελληνικό δίχτυ κοινωνικής προστασίας, μειώνοντας έτσι τις συντάξεις, για παράδειγμα, κάτω από τα εισοδήματα επιβίωσης και ριζικά μειώνοντας την ιατρική φροντίδα που οι άνθρωποι πεθαίνουν πριν να μπορέσουν να λάβουν θεραπεία.
Αν η μνήμη εξυπηρετεί, η Κίνα αγόρασε τα ελληνικά θαλάσσια λιμάνια. Η Γερμανία αγόρασε τα αεροδρόμια. Διάφορες γερμανικές και ευρωπαϊκές οντότητες αγόρασαν τις ελληνικές δημοτικές εταιρείες παροχής νερού. Οι κερδοσκόποι των ακινήτων αγόρασαν τα προστατευόμενα ελληνικά νησιά για την ανάπτυξη ακινήτων.
Αυτή η λεηλασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίας δεν πήγε προς την κατεύθυνση της μείωσης του χρέους που οφείλει η ελληνική κυβέρνηση. Πήγε, μαζί με τα νέα δάνεια, στην καταβολή των τόκων. Το χρέος, μεγαλύτερο από ποτέ, παραμένει. Η οικονομία είναι μικρότερη από ποτέ, όπως και ο ελληνικός πληθυσμός που φέρει το χρέος.
Η δήλωση ότι η ελληνική κρίση έχει τελειώσει είναι απλώς μια δήλωση ότι δεν έχει απομείνει τίποτα για εκχύλισμα από τον ελληνικό λαό για το ενδιαφέρον των ξένων τραπεζών. Η Ελλάδα βυθίζεται γρήγορα. Όλα τα εισοδήματα που συνδέονται με θαλάσσια λιμάνια, αεροδρόμια, δημοτικές επιχειρήσεις και το υπόλοιπο δημόσιο ακίνητο που ιδιωτικοποιήθηκε με εξαναγκασμό ανήκουν τώρα στους αλλοδαπούς που απομακρύνουν τα χρήματα από τη χώρα, μειώνοντας έτσι την ελληνική οικονομία.
Έχουν κλέψει όχι μόνο το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων, έχουν επίσης χάσει την κυριαρχία τους. Η Ελλάδα δεν είναι ένα κυρίαρχο έθνος. Κυβερνάται από η ΕΕ και το ΔΝΤ. Στο βιβλίο μου του 2013, Η αποτυχία του Laissez Faire Capitalism , στο Μέρος ΙΙΙ, "Το Τέλος της Κυριαρχίας", περιέγραψα με σαφήνεια πώς έγινε αυτό.
Ο ελληνικός λαός προδόθηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα. Είχαν την επιλογή να επαναστατήσουν και να χρησιμοποιήσουν τη βία για να ανατρέψουν την κυβέρνηση που τους διέδωσε σε διεθνείς τραπεζίτες. Αντ 'αυτού, οι Έλληνες δέχτηκαν τη δική τους καταστροφή και δεν έκαναν τίποτα. Ουσιαστικά, ο ελληνικός πληθυσμός διέπραξε μαζική αυτοκτονία.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 δεν έχει τελειώσει. Έχει σκουπιστεί κάτω από το χαλί της μαζικής δημιουργίας χρημάτων από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ιαπωνικές κεντρικές τράπεζες. Η δημιουργία χρήματος έχει ξεπεράσει σημαντικά την αύξηση του πραγματικού προϊόντος και έχει οδηγήσει τις αξίες των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων πέρα από αυτό που μπορεί να υποστηριχθεί από τις "επιτόπιες συνθήκες".
Η εξέλιξη της κρίσης παραμένει προς το παρόν. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή του δυτικού πολιτισμού. Ο σκύλος θα τρώει τον σκύλο; Μετά την Ελλάδα, θα είναι η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αυστραλία, ο Καναδάς, μέχρι να απομείνει κανένας;
Το σύνολο του Δυτικού Κόσμου ζει σε ψέματα που υποκινούνται από ισχυρές ομάδες οικονομικών συμφερόντων για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέσα μαζικής εκτός από το διαδίκτυο, και αυτά τα στοιχεία δαιμονοποιούνται και στερούνται πρόσβασης. Οι λαοί που ζουν σε έναν κόσμο ελεγχόμενης πληροφορίας δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει σε αυτούς. Επομένως, δεν μπορούν να ενεργήσουν προς το συμφέρον τους.
*Ο κ. Paul Craig Roberts, πρώην βοηθός γραμματέας του Αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών και πρώην συντάκτης της Wall Street Journal, αναφέρει σοβαρές περιπτώσεις κατάχρησης των εισαγγελέων για δύο δεκαετίες. Μια νέα έκδοση του βιβλίου του, Η τυραννία καλών προθέσεων , συν-συγγραφέα με τον Lawrence Stratton, τεκμηριωμένο απολογισμό του πώς οι Αμερικανοί έχασαν την προστασία του νόμου, έχει κυκλοφορήσει από Random House. Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του - PaulCraigRoberts.org
Πνευματικά δικαιώματα για το Αγγλικο αρθρο © 2018 Paul Craig Roberts
Μετάφραση Ελληνικά © 2018 Feggari Zappa
Μετάφραση Ελληνικά © 2018 Feggari Zappa
Πηγή: https://steemit.com/greece/@feggarizappa/i-genoktonia-toy-ellinikoy-ethnoys-apo-ton-paul-craig-roberts
