Το γιατρικό του φόβου.Όποιος αγαπά τον Χριστό δεν φοβάται τίποτα και κανέναν (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Όποιος αγαπά τον Χριστό δεν φοβάται τίποτα και κανέναν! 

(Του Όσιου Πορφύριου Καυσοκαλυβίτη)

Άβυσσος ο φόβος. Πλημμυρισμένη από το άδηλο, το σκοτεινό, το ταραχώδες. Βυθός απύθμενος, αφώτιστος από του ήλιου τις ακτίνες …
Κι η θάλασσα γεμάτη από αθέατες δίνες να σε καταπίνουν …

Ολιγόπιστε γιατί διστάζεις; γιατί φοβάσαι να προχωρήσεις πάνω στα κύματα;
Εδώ είμαι πάντα μαζί σου !

–Φοβάμαι Κύριε , τόσα πολλά είναι αυτά που φοβάμαι , που με ζυγώνουν κάθε στιγμή! Και όλα ένας φόβος τα σκεπάζει… Του Θανάτου ο φόβος Κύριε! Η ιδέα του, συνθλίβει την ταραγμένη μου ψυχή ! Λένε οι γύρω μου πως είναι φυσιολογικό και να μην φοβάμαι το να τον φοβάμαι …Δεν έχουν αισθανθεί ούτε αυτοί, ούτε εγώ, πρώτος εγώ Κύριε, τη νίκη της Ζωής !

Δεν ακούσαμε με τον αμετάστρεπτο νου μας την αλήθεια της πίστης μας …

Το Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον Πατήσας… 

Ούτε το μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την Ζωήν …

 -Γιατί πέθανε ο παππούς μαμά; ρώταγε τις προάλλες ένας μικρούλης πάνω από το μνήμα του παππού του …Κι η μάνα του δεν ήξερε τι να του απαντήσει. Σαστισμένη κι εκείνη έψαξε να βρει μια γρήγορη πειστική απάντηση …
-Γιατί ήταν παππούς και ήταν άρρωστος του είπε  …

Δεν απάντησε σωστά Κύριε !

Η σωστή απάντηση στην ερώτηση του μικρού γιατί πέθανε ο παππούς, είναι μια και μόνη :
Για να ζήσει ! Ζωή αιώνια ! Και το εφόδιό της : Το σώμα και το αίμα του Ζώντος Θεού !

Το γιατρικό του φόβου ! Μόνο το Θεό να φοβόμαστε, να σεβόμαστε ως πανελεύθεροι δούλοι Του και τις αμετανόητες αμαρτίες μας να τρέμουμε. Να αγαπάμε τον Πατέρα μας και να θυσιάζουμε το εγώ μας για την αγάπη και το θέλημα Του.

Η αγάπη του Χριστού μας, αυτή που έξω βάλλει τον φόβο …

Είναι ύπουλο βουνό ο φόβος, ακανθόσπαρτο με γλιστερές αποτομιές που οδηγούν στην δαιμονική λύπη …Εμπόδιο στην αληθινή χαρά, την Χριστιανική ζωή της ασύγκριτης Χαρμολύπης, στο ασυγκράτητο πέταγμα με αγγελικά φτερά στους ανοιχτούς Ουρανούς της ποθεινής Άνω Πατρίδας…

Είναι δύσκολο το να τα καταφέρεις. Αδύνατο φαίνεται σε κάποιους που πορεύονται μια ζωή ολάκερη φοβισμένοι και δειλοί και ολιγόπιστοι, έστω κι αν δείχνουν ισχυροί και αγέρωχοι με αμετασάλευτη πίστη …

Δυνατό για το Θεό όμως ! Ας βάλουμε Εκείνον μπροστάρη στον πόλεμο!

Για να γίνει ο φόβος του θανάτου μνήμη του σωτήρια. Ο φόβος για το άγνωστο, σιγουριά και ασφάλεια θείας καταφυγής. Ο φοβισμένος άνθρωπος, χαριτωμένος θεραπευμένος από της ψυχής τα τραύματα. Αυτά που ο φόβος ολοένα αφορμίζει. Αυτά που η πίστη και ο Σταυρός καταπραΰνουν και επουλώνουν για πάντα.

Βαθιά ανάσα, ανοίγω τα μάτια, μπαίνει αέρας, ολόδροσος φρέσκος αέρας μέσα μου. Στην εκπνοή εκβάλλονται μαύρες μνήμες σκοτεινές και συνειρμοί αισθήσεων που σαν να είχαν φωλιάσει ακλόνητοι στα κατάβαθά μου και έσπερναν πανικό σε κάθε μου λογισμό, σε κάθε βαρύ μου βήμα.

Ανασαίνω και πάλι το καθάριο αεράκι.
Στέλνω ψηλά τα όμματα της καρδίας μου και ένα ατρόμητο δυνατό ελέησον !
Μια στιγμή κράτησε η αφοβιά μου.
Βοήθησε Κύριε να την ξαναζήσω και έτσι να τελειωθώ ! Κλείνω ξανά τα μάτια.

Ηχεί η φωνή Σου μέσα μου :

Μη φοβού, μόνο πίστευε !

(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

πηγή http://www.pronews.gr/thriskeia/orthodoxia/710050_giatriko-toy-fovoy

Το γιατρικό του φόβου.Όποιος αγαπά τον Χριστό δεν φοβάται τίποτα και κανέναν (Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Όποιος αγαπά τον Χριστό δεν φοβάται τίποτα και κανέναν! 

(Του Όσιου Πορφύριου Καυσοκαλυβίτη)

Άβυσσος ο φόβος. Πλημμυρισμένη από το άδηλο, το σκοτεινό, το ταραχώδες. Βυθός απύθμενος, αφώτιστος από του ήλιου τις ακτίνες …
Κι η θάλασσα γεμάτη από αθέατες δίνες να σε καταπίνουν …

Ολιγόπιστε γιατί διστάζεις; γιατί φοβάσαι να προχωρήσεις πάνω στα κύματα;
Εδώ είμαι πάντα μαζί σου !

–Φοβάμαι Κύριε , τόσα πολλά είναι αυτά που φοβάμαι , που με ζυγώνουν κάθε στιγμή! Και όλα ένας φόβος τα σκεπάζει… Του Θανάτου ο φόβος Κύριε! Η ιδέα του, συνθλίβει την ταραγμένη μου ψυχή ! Λένε οι γύρω μου πως είναι φυσιολογικό και να μην φοβάμαι το να τον φοβάμαι …Δεν έχουν αισθανθεί ούτε αυτοί, ούτε εγώ, πρώτος εγώ Κύριε, τη νίκη της Ζωής !

Δεν ακούσαμε με τον αμετάστρεπτο νου μας την αλήθεια της πίστης μας …

Το Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον Πατήσας… 

Ούτε το μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την Ζωήν …

 -Γιατί πέθανε ο παππούς μαμά; ρώταγε τις προάλλες ένας μικρούλης πάνω από το μνήμα του παππού του …Κι η μάνα του δεν ήξερε τι να του απαντήσει. Σαστισμένη κι εκείνη έψαξε να βρει μια γρήγορη πειστική απάντηση …
-Γιατί ήταν παππούς και ήταν άρρωστος του είπε  …

Δεν απάντησε σωστά Κύριε !

Η σωστή απάντηση στην ερώτηση του μικρού γιατί πέθανε ο παππούς, είναι μια και μόνη :
Για να ζήσει ! Ζωή αιώνια ! Και το εφόδιό της : Το σώμα και το αίμα του Ζώντος Θεού !

Το γιατρικό του φόβου ! Μόνο το Θεό να φοβόμαστε, να σεβόμαστε ως πανελεύθεροι δούλοι Του και τις αμετανόητες αμαρτίες μας να τρέμουμε. Να αγαπάμε τον Πατέρα μας και να θυσιάζουμε το εγώ μας για την αγάπη και το θέλημα Του.

Η αγάπη του Χριστού μας, αυτή που έξω βάλλει τον φόβο …

Είναι ύπουλο βουνό ο φόβος, ακανθόσπαρτο με γλιστερές αποτομιές που οδηγούν στην δαιμονική λύπη …Εμπόδιο στην αληθινή χαρά, την Χριστιανική ζωή της ασύγκριτης Χαρμολύπης, στο ασυγκράτητο πέταγμα με αγγελικά φτερά στους ανοιχτούς Ουρανούς της ποθεινής Άνω Πατρίδας…

Είναι δύσκολο το να τα καταφέρεις. Αδύνατο φαίνεται σε κάποιους που πορεύονται μια ζωή ολάκερη φοβισμένοι και δειλοί και ολιγόπιστοι, έστω κι αν δείχνουν ισχυροί και αγέρωχοι με αμετασάλευτη πίστη …

Δυνατό για το Θεό όμως ! Ας βάλουμε Εκείνον μπροστάρη στον πόλεμο!

Για να γίνει ο φόβος του θανάτου μνήμη του σωτήρια. Ο φόβος για το άγνωστο, σιγουριά και ασφάλεια θείας καταφυγής. Ο φοβισμένος άνθρωπος, χαριτωμένος θεραπευμένος από της ψυχής τα τραύματα. Αυτά που ο φόβος ολοένα αφορμίζει. Αυτά που η πίστη και ο Σταυρός καταπραΰνουν και επουλώνουν για πάντα.

Βαθιά ανάσα, ανοίγω τα μάτια, μπαίνει αέρας, ολόδροσος φρέσκος αέρας μέσα μου. Στην εκπνοή εκβάλλονται μαύρες μνήμες σκοτεινές και συνειρμοί αισθήσεων που σαν να είχαν φωλιάσει ακλόνητοι στα κατάβαθά μου και έσπερναν πανικό σε κάθε μου λογισμό, σε κάθε βαρύ μου βήμα.

Ανασαίνω και πάλι το καθάριο αεράκι.
Στέλνω ψηλά τα όμματα της καρδίας μου και ένα ατρόμητο δυνατό ελέησον !
Μια στιγμή κράτησε η αφοβιά μου.
Βοήθησε Κύριε να την ξαναζήσω και έτσι να τελειωθώ ! Κλείνω ξανά τα μάτια.

Ηχεί η φωνή Σου μέσα μου :

Μη φοβού, μόνο πίστευε !

(Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

πηγή http://www.pronews.gr/thriskeia/orthodoxia/710050_giatriko-toy-fovoy

Ζ.Ζάεφ: «Η μακεδονική μας γλώσσα και ταυτότητα θα είναι παντοτινές» - Τα αποτελέσματα της διπλωματίας του «πάρκινγκ»

Γράφει ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων πάλι προχώρησε σε δηλώσεις περί «μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας» αναφέροντας μάλιστα ότι θα είναι παντοτινές δεχόμενος έτσι την εκχώρησή τους από τον Έλληνα ομόλογό του Α.Τσίπρα «σε ένα πάρκινγκ στην Δοϊράνη» όπως αποκάλυψε ο ίδιος χθες.

Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Πέτσεβο, μερικές εβδομάδες πριν από το δημοψήφισμα της 30ης Σεπτεμβρίου ο κ. Ζάεφ δήλωσε ότι, όπως είχε πει κάποτε ένας Σκοπιανός ποιητής «η γλώσσα τους είναι η πατρίδα τους».

«Η μακεδονική γλώσσα θα είναι πάντοτε μακεδονική και η μακεδονική ταυτότητα θα είναι διαπαντός μακεδονική», είπε συγκεκριμένα ο κ. Ζάεφ, σύμφωνα με σκοπιανά μέσα ενημέρωσης.

Δηλώνοντας βέβαιος ότι οι Σκοπιανοί θα αναγνωρίσουν την «ιστορική αυτή ευκαιρία», ψηφίζοντας υπέρ της «ευρωπαϊκής Μακεδονίας», ώστε να δημιουργήσουν προοπτικές για τα παιδιά τους, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ υπογράμμισε την ανάγκη να συμμετέχουν όλοι οι πολίτες της χώρας στο δημοψήφισμα.

Οι νέες δηλώσεις Ζάεφ έρχονται μετά τη δημοσιοποίηση τηλεγραφήματος της πρεσβείας των ΗΠΑ στα Σκόπια, το οποίο αποκαλύπτει πως η ΠΓΔΜ ήταν διατεθειμένη να δεχτεί την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» από το 2008, με προϋπόθεση την αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας.
Η συμφωνία εκχώρησης της Μακεδονίας προβλέπει ακριβώς αυτά τα οποία αναφέρει το αμερικανικό τηλεγράφημα.

Όμως δεν έχουν σταματημό οι αποκαλύψεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ ο οποίος «έδωσε» προχθές στεγνά τον Έλληνα ομόλογό του Α.Τσίπρα πως αποδέχθηκε εξ'αρχής την «μακεδονική» γλώσσα κατόπιν «σοβαρής» συζητήσεως σε πάρκινγκ στην Δοϊράνη!
Είπε μάλιστα πως έχει επιτευχθεί μια καλή συμφωνία και ότι «η μακεδονική γλώσσα και η ταυτότητα έχουν εξασφαλισθεί όπως ποτέ πριν», η "Μακεδονία" έχει την υποστήριξη των μεγάλων κρατών στον κόσμο και ότι η σημαία της "Μακεδονίας" θα κυματίζει ισάξια μπροστά στα κεντρικά γραφεία της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ.

«Είμαι πεπεισμένος ότι οι πολίτες μας θα δείξουν σε ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο μέσω αυτού του δημοψηφίσματος, τη γενναιότητα ότι φροντίζουν για τις επόμενες γενεές», δήλωσε ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ από την Δοϊράνη.

 «Αν κάποιος έχει μια εναλλακτική λύση Β, Γ, για την ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ας την πει, αλλά δεν υπάρχει.  Πέρασαν 11 χρόνια για να πάρουμε μια καλή απόφαση. Γνωρίζω ότι όλοι είμαστε υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πρέπει να ενωθούμε για το μέλλον των παιδιών μας», είπε ο Ζάεφ.

«Σε αυτόν τον χώρο στάθμευσης στη Δοϊράνη, μαζί με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, επετεύχθη συμφωνία για την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας».



Φυσικά αναγνώριση της γλώσσας αυτόματα σήμαινε και αναγνώριση της ταυτότητας καθώς αυτές οι δύο έννοιες είναι αλληλένδετες με την γλώσσα να έχει ακόμα πιο πρωτεύοντα ρόλο.
Μην ξεχνάμε ότι το ελληνικό Έθνος διατηρήθηκε στα βάθη των αιώνων λόγω της γλώσσας.



πηγή http://www.pronews.gr/kosmos/valkania/710391_zzaef-i-makedoniki-mas-glossa-kai-taytotita-tha-einai-pantotines-ta

Ο Ζ.Ζάεφ «δίνει» τον Α.Τσίπρα: «Μου παρέδωσε τη μακεδονική γλώσσα σε ένα πάρκινγκ στην Δοϊράνη»

Γράφει ο Θεόφραστος Ανδρεόπουλος 

Δεν έχουν σταματημό οι αποκαλύψεις του Σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ ο οποίος «έδωσε» στεγνά τον Έλληνα ομόλογό του Α.Τσίπρα πως αποδέχθηκε εξ'αρχής την «μακεδονική» γλώσσα κατόπιν «σοβαρής» συζητήσεως σε πάρκινγκ στην Δοϊράνη!

Είπες μάλιστα πως έχει επιτευχθεί μια καλή συμφωνία και ότι «η μακεδονική γλώσσα και η ταυτότητα έχουν εξασφαλισθεί όπως ποτέ πριν», η "Μακεδονία" έχει την υποστήριξη των μεγάλων κρατών στον κόσμο και ότι η σημαία της "Μακεδονίας" θα κυματίζει ισάξια μπροστά στα κεντρικά γραφεία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

«Είμαι πεπεισμένος ότι οι πολίτες μας θα δείξουν σε ολόκληρο τον δημοκρατικό κόσμο μέσω αυτού του δημοψηφίσματος, τη γενναιότητα ότι φροντίζουν για τις επόμενες γενεές», δήλωσε ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ από την Δοϊράνη.

 «Αν κάποιος έχει μια εναλλακτική λύση Β, Γ, για την ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, ας την πει, αλλά δεν υπάρχει.  Πέρασαν 11 χρόνια για να πάρουμε μια καλή απόφαση. Γνωρίζω ότι όλοι είμαστε υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Πρέπει να ενωθούμε για το μέλλον των παιδιών μας», είπε ο Ζάεφ.

«Σε αυτόν τον χώρο στάθμευσης στη Δοϊράνη, μαζί με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, επετεύχθη συμφωνία για την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας», αναφέρει το Βαλκανικό Περισκόπιο. Σύμφωνα με τον Ζάεφ, αυτό συνέβη στη διάρκεια των διμερών διαπραγματεύσεων, πριν από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε.

«Υπάρχουν εγγυήσεις για την ασφάλεια του κράτους και οικονομικά οφέλη για κάθε πολίτη της "Μακεδονίας", λόγω των επενδύσεων και των διαθέσιμων κονδυλίων της Ε.Ε.
Το 1991 εξασφαλίσαμε το μέλλον του κράτους, είμαι πεπεισμένος ότι στις 30 Σεπτεμβρίου 2018, θα εξασφαλίσουμε αυτή την ανεξαρτησία», δήλωσε ο Ζάεφ στο βήμα της Δοϊράνης.

Έτσι λοιπόν οι Σκοπιανοί εξασφαλίζουν το μέλλον τους με ένα ολοκαίνουριο «brand name» χορηγία του ίδιου του ελληνικού κράτους.

Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως δόθηκαν κομμάτια του Ελληνισμού τόσο γρήγορα και κυρίως τόσο εύκολα.

Δυστυχώς θα υπάρξει και συνέχεια. Υπάρχουν ακόμα πολλά ζητήματα που οι «σύμμαχοι» θέλουν να λυθούν, με βόρεια και νότια Ήπειρο, δυτική Θράκη και Κύπρο και δεν φαίνεται να υπάρχει ικανό πολιτικό σύστημα και σοβαρή κοινωνία που να είναι σε ετοιμότητα για να τα αντιμετωπίσουν.

πηγή http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ypex/710192_o-zzaef-dinei-ton-atsipra-moy-paredose-ti-makedoniki-glossa-se-ena

Επιστράφηκε ως «επιεικώς απαράδεκτο» από το ΓΕΕΘΑ στο ΓΕΣ το πόρισμα της αιχμαλωσίας των Μητρετώδη και Κούκλατζη

Ως «επιεικώς απαράδεκτο» επιστράφηκε από το ΓΕΕΘΑ στο ΓΕΣ το πρώτο πόρισμα του ΓΕΣ για τις συνθήκες αιχμαλωσίας  του ανθυπολοχαγού Αγγελου Μητρετώδη και του λοχία ΕΠΟΠ Δημήτρη Κούκλατζη από τον τουρκικό Στρατό την 1η Μαρτίου.

Το ΓΕΕΘΑ θεωρεί ότι κάποιοι στο ΓΕΣ επιχειρούν να κλείσουν «όπως-όπως» την τόσο σοβαρή υπόθεση, χωρίς να έχουν δοθεί απαντήσεις, θέλοντας προφανώς να καλύψουν άτομα και καταστάσεις στην διοικητική αλυσίδα του Στρατού, που έχουν κορυφαίες ευθύνες για την εξέλιξη της κατάστασης.

Οι δυο στρατιωτικοί κλήθηκαν, 14 ημέρες μετά την απελευθέρωσή τους και την θριαμβευτική υποδοχή τους (!) στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, να δώσουν απαντήσεις στην ΕΔΕ για το τι έγινε στον Έβρο την ημέρα της σύλληψης τους.

Συνολικά 50 επιπλέον ερωτήματα ζητεί το ΓΕΕΘΑ να απαντηθούν όπως:

- Είχαν ληφθεί επιπλέον μέτρα ασφαλείας λόγω της έντασης στο Αιγαίο ή το Δ'Σώμα Στρατού «κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου»;
- Μετά από πόσες ώρες έγινε αντιληπτή η απουσία των δύο στρατιωτικών;
- Γιατί η ενημέρωση της πολιτικής ηγεσίας έγινε μετά τις 15.00, ενώ η περιπολία είχε ξεκινήσει μεταξύ 10.30 με 11.00 το πρωί και η σύλληψή τους έγινε μισή ώρα αργότερα, περίπου;

Τι είπαν μέχρι τώρα; «Εντοπίσαμε με τον λοχία ίχνη στο χιόνι. Αποφασίσαμε να τα ακολουθήσουμε πιστεύοντας, ότι πρόκειται για ίχνη μεταναστών», φέρεται να υποστήριξε ο ανθυπολοχαγός Άγγελος Μητρετώδης.
- Είδαν κι άλλα ίχνη που έκαναν την αρχική εκτίμησή τους βεβαιότητα έως ότου, απορροφημένοι από τα σημάδια που ακολουθούσαν άκουσαν ξαφνικά «ΑΛΤ».
- Ο ανθυπολοχαγός σηκώνοντας τον κεφάλι είδε, όπως είπε, δύο Τούρκους στρατιώτες να τον σημαδεύουν.

«Γιατί δεν οπισθοχωρήσατε άμεσα όπως γίνετε σε αυτές τις περιπτώσεις;», ρώτησε ο Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, με τον Άγγελο Μητρετώδη να του απαντά:
«Αποφάσισα να μην οπισθοχωρήσω άμεσα γιατί δεν γνώριζα εάν ο λοχίας Κούκλατζης μπορούσε να με ακολουθήσει» (!!!) απάντησε ο Μητρετώδης.

Εν τω μεταξύ, οι δύο στρατιωτικοί είχαν ζητήσει μετάθεση στο εξωτερικό με το αίτημα τους να απορρίπτεται καθώς θα πρέπει να παραμείνουν στην χώρα διότι βρίσκεται σε εξέλιξη η Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) για τα όσα συνέβησαν κατά την σύλληψη τους και για την οποία τρεις φορές… έχει αναβληθεί η κατάθεση της.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την ίδια πηγή ο μεν Άγγελος Μητρετώδης ζήτησε να μετατεθεί στις ΗΠΑ, προκειμένου να παραμείνει εκεί για λίγους μήνες και να εκπαιδευτεί σε «ειδικό σχολείο».
Άλλωστε και τον περασμένο Ιανουάριο, πριν συλληφθεί απ’ τους Τούρκους την 1η Μαρτίου σε περίπολο στις Καστανιές, είχε προσπαθήσει να το πετύχει, αλλά ήρθε δεύτερος στην σχετική διαδικασία και έχασε την συγκεκριμένη μετάθεση.
Όσον αφορά τον Λοχία Δημήτρη Κούκλατζη, ζήτησε να πάει στην Κύπρο, αλλά ούτε και το δικό του αίτημα έγινε αποδεκτό.

πηγή http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/hersaies-dynameis/709941_epistrafike-os-epieikos-aparadekto-apo-geetha-sto-ges

Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό!

Πόσο ωραία, πόσο ευχάριστη, πόσο χαριτωμένη είναι η εικόνα εκείνου που ελπίζει στον Θεό που σώζει, στον Θεό των οικτιρμών, τον Θεό του ελέους, τον αγαθό και φιλάνθρωπο Θεό.

Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό!

Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά!

Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά. Είναι το καύχημά του, είναι ο Θεός του και Τον επικαλείται μέρα και νύχτα. Το στόμα του ωραίο, αναπέμπει αίνους στον Θεό, τα χείλη του, πιο γλυκά από μέλι και κερί σαν ανοίγουν για να ψάλλουν στον Θεό· η δε γλώσσα του γεμάτη χάρη, κινείται προς δοξολογία Θεού…

Η καρδιά του είναι έτοιμη να Τον επικαλεσθεί, η διάνοια του έτοιμη να ανυψωθεί προς Αυτόν, η ψυχή του είναι προσηλωμένη στον Θεό και «η δεξιά του Κυρίου αντελάβετο αυτού». \
«Εν τω Κυρίω επαινεθήσεται η ψυχή αυτού».
 Ζητά και λαμβάνει από τον Θεό αυτό που ζητά η καρδιά του. Ζητά και βρίσκει όσα ποθεί. Κρούει και του ανοίγονται οι θύρες του ελέους.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο επαναπαύεται σε ήσυχα νερά. Ο δε Κύριος του δίνει πλούσια τα ελέη του. Η δεξιά του Κυρίου κατευθύνει την πορεία του και δάκτυλος Κυρίου τον καθοδηγεί στους δρόμους του.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν αστοχεί. Η ελπίδα του δεν πεθαίνει ποτέ. Ο Θεός είναι η προσδοκία του, η ακρότατη επιθυμία της καρδιάς του. Προς Αυτόν στενάζει η καρδιά του όλη την ημέρα:
«Κύριε μην αργήσεις, σήκω, κάνε γρήγορα, έλα και απομάκρυνε από την ψυχή μου κάθε ανάγκη, εξάγαγε εκ φυλακής την ψυχή μου!
Θα σε δοξολογήσω με όλη μου την καρδιά Κύριε. Σε Σένα θα απευθύνεται κάθε λόγος που θα βγαίνει απ’ το στόμα μου».

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, ευλογεί τον Ύψιστο, τον λυτρωτή του και αγιάζει «το όνομα το άγιον αυτού». Ελπίζει και από τα βάθη της καρδιάς του κραυγάζει προς τον Θεό: «Κύριε πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω σου;».


Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, θα επικαλεσθεί τον Ύψιστο για να εισέλθει στο αγιαστήριό Του, για να δει και να χαρεί τα θαυμάσια Του και ο Κύριος θα ακούσει τη φωνή της δέησής του.
Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, απολαμβάνει άκρα ειρήνη· γαλήνη επικρατεί στην καρδιά του και στην ψυχή του βασιλεύει πλήρης αταραξία. Όταν έχει βοηθό του τον Θεό, από τί να φοβηθεί; Από τί να δειλιάσει; Αν ξεσηκωθεί εναντίον του πόλεμος, δεν πτοείται, γιατί ελπίζει στον Κύριο.

Αν τον καταδιώξουν πονηροί δεν φοβάται, γιατί ξέρει ότι όλα είναι υπό τον έλεγχο του Κυρίου. Δεν ελπίζει στο τόξο του ούτε στη φαρέτρα του· ούτε εξαρτά τη σωτηρία του από τη ρομφαία, αλλά από τον Κύριο και Θεό του, που μπορεί να τον γλιτώσει από τα χέρια αυτών που τον πολεμούν, από την παγίδα του αμαρτωλού και από την καταιγίδα. Είναι πεπεισμένος για τη δύναμη του Κυρίου και «επί τον βραχίονα τον υψηλόν αυτού και ο Κύριος σώσει αυτόν».


Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, βαδίζει ήρεμος στον αγώνα της ζωής του και διανύει τον δρόμο αυτό δίχως το άγχος των μερίμνων. Εργάζεται ακατάπαυστα το αγαθό, το ευάρεστο και τέλειο, τα δε έργα του τα ευλογεί ο Θεός. Σπέρνει ευλογημένα και λαμβάνει πλούσιους τους καρπούς των κόπων του.

Έχει θάρρος στον Κύριο και δεν παρεκτρέπεται από τους πειρασμούς που τον κυκλώνουν.

Στις δοκιμασίες της ζωής δεν παραιτείται, αλλά ελπίζει, διότι εκεί που τα πράγματα φαίνονται αδύνατα, ο Θεός φανερώνει τη διέξοδο. Μέσω της πίστης προσδοκά και την ελπίδα της δικαιοσύνης.
Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν ελπίζει σε χρήματα, ούτε στο μέγεθος της δύναμής του, αλλά επαναπαύεται στη βοήθεια που θα του παράσχει ο Θεός.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, είναι γεμάτος πίστη και αγάπη προς τον Θεό, ζει έχοντας θάρρος στην αγαθή του συνείδηση, εμφανίζεται με την παρρησία γιου απέναντι στον ουράνιο Πατέρα του και Τον επικαλείται για να έλθει η βασιλεία Του στη γη και το θέλημά Του να πραγματώνεται στη γη όπως και στον ουρανό.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, είναι αφοσιωμένος ολοκληρωτικά σ’ Εκείνον και υψώνει την καρδιά του στον αγαθό και αθάνατο Θεό. Ζητά απ’ Αυτόν το ύψιστο αγαθό και την αθανασία στη βασιλεία των Ουρανών, και ο Θεός τον εισακούει.

Μακάριος ο άνθρωπος που ελπίζει στον Κύριο!


Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

πηγή http://www.pronews.gr/thriskeia/didahes/680068_alithina-makarios-einai-o-anthropos-poy-elpizei-ston-theo

Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό!

Πόσο ωραία, πόσο ευχάριστη, πόσο χαριτωμένη είναι η εικόνα εκείνου που ελπίζει στον Θεό που σώζει, στον Θεό των οικτιρμών, τον Θεό του ελέους, τον αγαθό και φιλάνθρωπο Θεό.

Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό!

Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά!

Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά. Είναι το καύχημά του, είναι ο Θεός του και Τον επικαλείται μέρα και νύχτα. Το στόμα του ωραίο, αναπέμπει αίνους στον Θεό, τα χείλη του, πιο γλυκά από μέλι και κερί σαν ανοίγουν για να ψάλλουν στον Θεό· η δε γλώσσα του γεμάτη χάρη, κινείται προς δοξολογία Θεού…

Η καρδιά του είναι έτοιμη να Τον επικαλεσθεί, η διάνοια του έτοιμη να ανυψωθεί προς Αυτόν, η ψυχή του είναι προσηλωμένη στον Θεό και «η δεξιά του Κυρίου αντελάβετο αυτού». \
«Εν τω Κυρίω επαινεθήσεται η ψυχή αυτού».
 Ζητά και λαμβάνει από τον Θεό αυτό που ζητά η καρδιά του. Ζητά και βρίσκει όσα ποθεί. Κρούει και του ανοίγονται οι θύρες του ελέους.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο επαναπαύεται σε ήσυχα νερά. Ο δε Κύριος του δίνει πλούσια τα ελέη του. Η δεξιά του Κυρίου κατευθύνει την πορεία του και δάκτυλος Κυρίου τον καθοδηγεί στους δρόμους του.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν αστοχεί. Η ελπίδα του δεν πεθαίνει ποτέ. Ο Θεός είναι η προσδοκία του, η ακρότατη επιθυμία της καρδιάς του. Προς Αυτόν στενάζει η καρδιά του όλη την ημέρα:
«Κύριε μην αργήσεις, σήκω, κάνε γρήγορα, έλα και απομάκρυνε από την ψυχή μου κάθε ανάγκη, εξάγαγε εκ φυλακής την ψυχή μου!
Θα σε δοξολογήσω με όλη μου την καρδιά Κύριε. Σε Σένα θα απευθύνεται κάθε λόγος που θα βγαίνει απ’ το στόμα μου».

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, ευλογεί τον Ύψιστο, τον λυτρωτή του και αγιάζει «το όνομα το άγιον αυτού». Ελπίζει και από τα βάθη της καρδιάς του κραυγάζει προς τον Θεό: «Κύριε πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω σου;».


Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, θα επικαλεσθεί τον Ύψιστο για να εισέλθει στο αγιαστήριό Του, για να δει και να χαρεί τα θαυμάσια Του και ο Κύριος θα ακούσει τη φωνή της δέησής του.
Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, απολαμβάνει άκρα ειρήνη· γαλήνη επικρατεί στην καρδιά του και στην ψυχή του βασιλεύει πλήρης αταραξία. Όταν έχει βοηθό του τον Θεό, από τί να φοβηθεί; Από τί να δειλιάσει; Αν ξεσηκωθεί εναντίον του πόλεμος, δεν πτοείται, γιατί ελπίζει στον Κύριο.

Αν τον καταδιώξουν πονηροί δεν φοβάται, γιατί ξέρει ότι όλα είναι υπό τον έλεγχο του Κυρίου. Δεν ελπίζει στο τόξο του ούτε στη φαρέτρα του· ούτε εξαρτά τη σωτηρία του από τη ρομφαία, αλλά από τον Κύριο και Θεό του, που μπορεί να τον γλιτώσει από τα χέρια αυτών που τον πολεμούν, από την παγίδα του αμαρτωλού και από την καταιγίδα. Είναι πεπεισμένος για τη δύναμη του Κυρίου και «επί τον βραχίονα τον υψηλόν αυτού και ο Κύριος σώσει αυτόν».


Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, βαδίζει ήρεμος στον αγώνα της ζωής του και διανύει τον δρόμο αυτό δίχως το άγχος των μερίμνων. Εργάζεται ακατάπαυστα το αγαθό, το ευάρεστο και τέλειο, τα δε έργα του τα ευλογεί ο Θεός. Σπέρνει ευλογημένα και λαμβάνει πλούσιους τους καρπούς των κόπων του.

Έχει θάρρος στον Κύριο και δεν παρεκτρέπεται από τους πειρασμούς που τον κυκλώνουν.

Στις δοκιμασίες της ζωής δεν παραιτείται, αλλά ελπίζει, διότι εκεί που τα πράγματα φαίνονται αδύνατα, ο Θεός φανερώνει τη διέξοδο. Μέσω της πίστης προσδοκά και την ελπίδα της δικαιοσύνης.
Αυτός που ελπίζει στον Κύριο δεν ελπίζει σε χρήματα, ούτε στο μέγεθος της δύναμής του, αλλά επαναπαύεται στη βοήθεια που θα του παράσχει ο Θεός.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, είναι γεμάτος πίστη και αγάπη προς τον Θεό, ζει έχοντας θάρρος στην αγαθή του συνείδηση, εμφανίζεται με την παρρησία γιου απέναντι στον ουράνιο Πατέρα του και Τον επικαλείται για να έλθει η βασιλεία Του στη γη και το θέλημά Του να πραγματώνεται στη γη όπως και στον ουρανό.

Αυτός που ελπίζει στον Κύριο, είναι αφοσιωμένος ολοκληρωτικά σ’ Εκείνον και υψώνει την καρδιά του στον αγαθό και αθάνατο Θεό. Ζητά απ’ Αυτόν το ύψιστο αγαθό και την αθανασία στη βασιλεία των Ουρανών, και ο Θεός τον εισακούει.

Μακάριος ο άνθρωπος που ελπίζει στον Κύριο!


Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

πηγή http://www.pronews.gr/thriskeia/didahes/680068_alithina-makarios-einai-o-anthropos-poy-elpizei-ston-theo

Πουλάνε μέχρι και το Ζάππειο! - Σε «απαλλοτρίωση» κληροδοτημάτων ευεργετών προχωρεί η Kυβέρνηση

Εν μέσω των καλοκαιρινών διακοπών στις αρχές Αυγούστου, και δίχως προηγουμένως καμία διαβούλευση και συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία στο νομοσχέδιο περί οικονομικών εγκληματικών δραστηριοτήτων, με την οποία θεσμοθέτησε θέση γενικού γραμματέα για την Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων (ΕΟΚ- Ζάππειο) ο οποίος θα πρέπει να καταρτίσει (master plan) στην τετραετή θητεία του, όπως αναφέρει το ψηφισθέν άρθρο.

Σε «απαλλοτρίωση» κληροδοτημάτων ευεργετών (Ζάππειο) και νέες προσλήψεις προχωρεί η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα το έδαφος για υποψήφιους αναδόχους. 
Μάλιστα, η διορισμένη απο την κυβέρνηση, Επιτροπή Ολυμπίων Κληροδοτημάτων (ΕΟΚ), η οποία διαχειριζόταν μέχρι τώρα το Μέγαρο, καταγγέλει σε επιστολή της ακόμα και πιθανή ιδιωτικοποίηση του Ζαππείου.

Μάλιστα, σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, την περιοχή έχουν επισκεφθεί ήδη και αρχαιολόγοι προκειμένου να μην ανακύψουν προβλήματα με ευρήματα και να αποδοθεί ο χώρος καθαρός προς αξιοποίηση.

Το νομοσχέδιο το οποίο ψηφίστηκε στις αρχές του Αυγούστου αλλοιώνει όχι μόνο την βούληση του ευεργέτη για την δημιουργία του πρώτου Ολυμπιακού Τοπίου στην Αθήνα, αλλά ακυρώνει ένα νομικό πλαίσιο το οποίο δεν τόλμησαν ούτε οι Γερμανοί κατακτητές να αλλάξουν
.
Σύμφωνα με παράγοντες οι οποίοι ασχολούνται με την ιστορία της Αθήνας, επι κατοχής,ακόμη κι όταν είχαν πεθάνει οι υπάλληλοι του Μεγάρου, οι Γερμανοί ο τότε κατοχικός πρωθυπουργός και το τότε Συμβούλιο κληροδοτημάτων δεν άλλαξαν το νόμο, παρά την επίταξη του κτιρίου, επιβεβαιώνοντας ότι ακόμη και σε καιρούς βαρβαρότητας υπάρχει κάποια ηθική.

Σημειώνεται, ότι η τελευταία ρύθμιση της διοίκησης του Ζαππείου είχε επέλθει με αναγκαστικό νόμο του 1939, όταν πλέον είχαν ξεκαθαρισθεί τα προβλήματα με την περιουσία της οικογένειας Ζάππα και είχαν λήξει οι διαμάχες με τις Ρουμανικές κυβερνήσεις που διήρκεσαν πολλές δεκαετίες.

Ο Ευαγγέλης Ζάππας ο οποίος δημιούργησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας με την ακτοπλοϊα στο Δούναβη άφησε το κληροδότημα στο Δημόσιο και η βούλησή του ήταν τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν προκειμένου η περιοχή του Ζαππείου να αποτελέσει ένα μόνιμο Ολυμπιακό Μουσείο. Μάλιστα, με την διαθήκη του προέτρεπε τους Έλληνες να προστατεύσουν οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. «Πας Έλλην, χωρίς εξαίρεσι, έχει το δικαίωμα να επαγρυπνήσει εις την εκτέλεσιν των διατάξεων της διαθήκης μου».
Τι αλλαγές ψηφίστηκαν

Με το άρθρο (63) του νόμου εκτός απο την θέση του Γενικού Γραμματέα -με ετήσιες απολαβές 56.000 ευρώ και τετραετή θητεία, θεσμοθετούνται και 42 νέες θέσεις ενω κάθε προηγουμένη θέση μόνιμου προσωπικού ή σύμβαση καταργείται. Ο Σύλλογος εργαζομένων στο Ζάππειο πληροφορήθηκε τις αλλαγές απο υπάλληλο του Γενικού Λογιστηρίου στις αρχές Ιουλίου, και τις κατήγγειλε και υπενθύμισε ότι, η Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων προσφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό 525.000 ευρώ. Στη συνέχεια, η Επιτροπή Κληροδοτημάτων συνεδρίασε ότι, έγνοια και μέριμνα της είναι να διατηρηθεί «ο δημόσιος χαρακτήρας της Επιτροπής και του Ζαππείου».

πηγή http://www.pronews.gr/elliniki-politiki/kyvernisi/709734_poylane-mehri-kai-zappeio-se-apallotriosi-klirodotimaton